The "Bitter Bitch"

2 >>

 You played me then I should to

----

San ba kasi kami pupunta? Natapos nanga akong kumain.

"Hey where where will we go?"

Kainis ayaw niya akong pansinin.

"Shou-up okay?"

"K"

Tsk! mag-reretouch nanga lang ako. Lispstick then powder then ---

"Bakit ka ba nag-reretouch?Sino naman yung taong pinapagandahan mo?"

Tsss hinde ko rin siya pinapansin. Bahala ka. Ikaw lang marunong, marunong rin ako.

"Jusko! Jusko . Lord ayaw ko pa pong mamatay! JUSKO po!"

Natawang bahagya si Jarret

"What the hell are you doing Jarret! Jusko naman kung gusto mong mamatay wag mo akong isama please lang" I shout then I cry natakot ako dun ah

"Oh! Ayan pinapansin mo na ako. Kaw kasi eh" Then he pout

Para pansinin lang siya? Sus Ginoo! Natakot ako dun ah

Sa wakas narating na rin namin ang magandang bahay. Pangmayaman talaga tong bahay na ito. Pagkapasok mo garden agad tapos sa gilid may pool. 

"Hey Jarret

Pinapasok kami ng isang magandang babae na ang buhay ay red tsaka ang ganda ng kutis niya.

Pina-upo muna ako ni Jarret tsaka pumunta siyang kitchen. At sa pagbalik niya binigyan niya ako ng isang glass of water dahil para raw mawal yung nerbyos ko kanina.

Welcome na welcome naman kami sa bahay ng kabigan niya slash childhood friend niya pala. Tinanong ko naman siya kung bakit niya ako dinala rito tsaka bakit hinde siya pumasok sa companya niya. Eh ayaw niya kasing sagutin yung mga tanong ko. Bahala nga siya. Makikipag-usap nalang ako sa chilhood friend niya.

"So you are Lydia. The luckiest girl"

Lucky ano raw? Lucky mukha mo kainis nga tong si Jarett kung alam ko lang ugali nito ni sana hinde ako sumang-ayon. Ito tuloy nabuntis ako. 

"Hehe and you are?"

Lumabas naman itong pagka-plastic ko. Dapat eh.

"Ako pala si Ashley, you can call me Ash, alright"

Pinapahanda niya ako ng maraming maraming pagkain dahil daw pag buntis dapat kailangan raw kumain ng mga prutas para malusog raw yung baby. Eh sana buntis nalang ako araw-araw para makakain ako nitong Fruit salad, mango float, gulaman, ice tea with nata, munchkins, leche flan at ibat iba pa. 

Ang saya lang. 

While nanunuod ako ng isang magandang pelikula tinabihan namn ako ng gwapong lalaking nakabuntis sa akin este ugaling baboy.

Inagaw rin ni Jarret ang kutsara ko. Hmmp! naiinis ako rito kay Jarret ha!

"Akin na nga yang kutsara ko!"

"Pahiram muna babe"

Bwesit tinatawag pa ako ng babe, aba baboy kaya ang babe yack lang

"Kumuha ka rin ng sayu, gago ka"

Biglang kumunot yung noo niya tsaka tumayo siya at pumunta sa kwarto. 

Hala! nagalit ata? Bahala siya basta nakaganti ako. Ang galing ko. Naalala ko kasi yung inutusan ko siyang kumuha ng pinggan ko tapos sabi niya "Tumayo ka dahil may paa raw ako" Kainis lang.

Pumunta ako sa kwarto para mag-sorry na nga kay Jarret. Ito kasing konsensya ko, Oo mag-sosorry na po.

Oy naka-hubad pala siya ah eh. Ah-Eh-Ih-Oh-Uh ano ba itong isp ko, pero infairness recite ko yung vowel song. 

"Hey Mommy pakiss nga sa tummy mo sabi ni baby" 

OMYGASH gising pala siya. Yung yung yun ABS niya kasi biglang nag-hi sa akin. Pinapa-ipo niya ako sa tabi niya tsaka yinakap, giniginaw kasi raw siya.

"Sana ganito nalang tayu palagi"

"Ano?!"

"Ayaw mo babe?" 

Ang dami niyang endearment saakin. Ilan kaya babae nito? Hmm baka mga lima siguro. 

"Hinde naman sa ayaw pero paano na baka mawalan ka ng trabaho, absent ka ng absent"

Malumanay pa yang pagksabi ko. Tss taob talaga ako pagdating dito sa lalaking to. Kahit madalas kaming nag-aaway.

"Wag kang ma-alala amin naman yun eh"

Yang ang mahirap sa mga mayayaman purkit sa inyo di kana pwedeng magtrabaho ano iyon? Unfair naman sa iba. 

Hay mayayaman talaga grabe parang wala lang. Gasgas ng pera dito, doon. Kami mahihirap ay boom ni isang peso ayaw namin ibigay. Mahirap kaya kumuha ng mga pera ang iba nga diyan nagho-holdap para magkapera. 

Duon na raw kami maghahapunan kaya nagpresinta ako kay Ashley na ako nalang yung mamalengke. Wala pa naman akong ginagawa sa bahay nila.

"Ale magkano po itong kalabasa?"

"Ija pwede 10"

"Bigyan niyo nga po ako"

Kumuha ako ng pera sa bag ko ng biglang hilahin iyon ng isang lalaki.

"Miss bitaw nga sabi" 

"Manong wala po ho akong pera tsaka nandito lahat yung credit card ko po. Wag niyo naman po to kunin. Iba nalang po please lang."

"Miss pag-ayaw niyo itong bitiwan mapapatay talaga kita"

"Manong namin eh, buntis po ako. Wala na po akong pera kung kukunin niyo bag ko."

Napaluha nalang ako. Tuloy-tuloy lang ang agos ng luha ko ni ayaw ngang tumigil. Luluhod na sana ako sa harapan niya ng biglang narinig ko yung boses ni Jarret.

"Hey you moron, bitawan mo nga yang bag ng asawa ko"

"Sir kase po, may sakit yung anak ko"

Natakot yung magnanakaw kaya binitiwan niya yung bag ko at nag-usap sila ng asawa ko. Napaiyak pa nga yung magnanakaw sabi kasi ni Jarret bibigyan nalang niya ng pera si Manong para sa anak niya. Wag lang raw magnakaw.

"Hop in!"

Natakot tuloy ako. Ang dilim ng panongin ni Jarret ano kaya yung gagawin niya sa akin? Uwahh natakot ako.

"Bakit pumunta ka lang mag-isa rito? Lydia naman!" napa face-palm naman siya.

Naiiyak nalang ako sa harapan niya

"Ayaw ko kasing maging pabigat kay Ashley eh tsaka *sob* ayaw rin *sob* kitang gisingin dahil *sob* ang ganda ng tulog mo."

"Shhh Everything is fine shhh" yakap niya sa akin 

Hay buhay ang sarap lang sa pakiramdam. Mahal ka ng mahal mo. 

=========

End of Chapter 2