Chapter 24

3.5K 128 2
                                    


CASSANDRA HANNALET MORRIES




"Kailan pa?" Brier asked.

Napahinga ako ng malalim. "Matagal na. Bago pa sila maghiwalay, may bata na sa sinapupunan ng pinsan ko." seryosong sagot ko.

"Bakit tinago niya? Niyo?" she asked.

Napayuko ako. "Desisyon ni Eury 'yun."

"Per hinayaan mo."

Sinamaan ko siya ng tingin. "Grabe ka sa'kin ah. Pinsan ko lang naman siya. Hindi ko hawak ang buhay niya. Desisyon niya parin 'yun. Basta nakasuporta lang ako." dere-deretsong sagot ko.

Nakakainis. Parang kasalanan ko pa na tinago namin ang tungkol sa bata. Nakakainis talaga ang babaeng iyan. Hmp!

she chuckled. "Oh bat galit?"

Inirapan ko siya. "Naiinis ako sayo. At saka, bakit ba ngayon ka lang dumating ha? Kanina pa kita hinahanap."

"Hinahanap mo ko?" nakangiting tanong niya.

I pinched her waist. Nakakagigil. "Ay hindi. Hindi kita hinahanap. Bwisit ka." gigil kong sagot.

She laughed. "I'm sorry. Nalate ako."

I inhaled deeply. "Bakit ka ba na-late?" tanong ko

Napakunot noo ako ng mapansing hindi siya makatingin ng deretso sa'kin. "Are you okay?" tanong ko.

"Yeah. I'm fine. Don't worry." she smile at me.

I wasn't convinced but I just nodded. "So, why are you late?" Tanong ko.

She looked away and scratched her ear. "Nahirapan kasi ko."

Napakunot noo ako. Ano bang pinagsasasabi ng babaeng ito? "Nahirapan? Saan?"

She gulped. "Sa pagbili ng regalo ko para sayo."

I bit my lower lip to stop myself from smiling. Gosh. Okay na. Hindi na ko galit. Marupok ako ee. Tssk.

Pero kasi, sinong hindi kikiligin hindi ba? Ang sarap kaya sa pakiramdam na may nag-eeffort sayo para mapasaya. Nakakatunaw ng puso.

"Brier." tawag ko sa kanya.

She smile shyly at me. "Hmm?"

"Your presence is enough." nakangiting tugon ko. "Hindi mo na ko kailangan pang bigyan ng regalo, dahil ikaw lang. Masaya na ko." I added.

"But-.."

"No but." I cut her off. I held her hand. "You're all I ever need."

She lovingly smile at me. "Baby you're amazing."

I shook my head, smiling. "Lol. It's a song."

"You started it."

We stared each other for a second before we burst into laughter because of our stupidness. Para kaming basag dahil sa pinaggagawa namin.

I took a deep breath. "Kumain kana ba?" tanong ko.

She shook her head. "Hindi pa."

"Why?" kunot noong tanong ko.

"Hinanap pa kita ee."

Napailing na lang ako. Ang sarap lang niyang hambalusin. Kasi kinikilig na naman ako.

Drunk In LoveWhere stories live. Discover now