He's a Monster (PUBLISHED UNDER PSICOM)

Chapter 3

Chapter 3

Wala pa akong isang oras dito sa detention room, hindi ko na matiis pa ang ugali ni Saturn. Paano pa kung hanggang mamaya pa kami rito? Tama ba namang pati ako'y idamay sa kalokohan ng damuhong 'to?! Ang unfair!

Ang isa pang nakakainis, patuloy pa rin siya sa paninigarilyo kahit nahuli na siya! Kung gusto niyang maparusahan, 'wag niya akong idamay!

"Bakit, Ms. Rosette? Kasama ka rin dito!" Pinagdidiinan pa rin ng officer na may kasalanan din ako sa nangyari. Baka ginagawa niya lang akong dahilan para hindi siya maiwan dito kasama ni Saturn!

"Ma'am, hindi naman ako naninigarilyo, e!"

"Alam ko. Nakita mo na siyang naninigarilyo hindi mo pa pinigilan."

As if namang magpapapigil sa'kin ang lalakeng 'to! Baka mamaya suntukin niya ako bigla kung sakaling pinigilan ko pa siya lalong manigarilyo! Duh? Kilalang basag-ulo ang isang 'to! Ano'ng ieexpect niya?

Makikipagtalo pa sana ako pero bigla niya akong tinalikuran at lumabas na siya ng room. Pakiramdam ko'y ini-lock niya pa 'yong pinto. Bigla tuloy dumilim. Pinakadulo pa naman ng building itong room. Sarado pa ang mga bintana at hindi nakabukas ang ilaw.

Pabagsak akong umupo sa upuan.  "May balat ka siguro sa puwet, ano?! Ang malas, malas, malas, malas, mo!"

"Can you shut the fuck up?" suway niya sa 'kin. "Ok naman sana lahat 'wag mo lang buksan 'yang bunganga mo!"

Nagpapadyak ako sa sahig. "Ayaw ko na rito!"

"You're so annoying!" Gigil na gigil na siya sa'kin na halos lumabas na ang mga ugat niya sa noo.

Deep inside, gusto kong matawa dahil ang sarap niyang asarin. Mas lalo ko pang nilakasan ang pagtatantrums ko kuno. "Ilabas niyo ako rito!"

"You're so fucking noisy! Manahimik ka nga!"

Nagpatuloy pa rin ako sa pang-aasar sa kanya hanggang sa madinig ko na lang na napabuntong-hininga siya. Hindi na siya nagsalita pa kaya naman mayamaya pa'y tumigil na rin ako. Sumubsob na lang ako sa lamesa. Tutal hindi na niya pinapatulan ang pang-aasar ko, tutulog na lang ako.

Pipikit na sana ako nang maramdaman kong may kung anong tumama sa ulo ko.

Marahas akong lumingon sa kanya at sinamaan siya ng tingin. "Bakit mo 'ko binato?!"

"Why would I? Nananahimik ako rito." aniya.

Nanlaki ang aking mga mata. "E-e, sino 'yong nambato?"

Kaagad akong kinabahan nang ngumisi siya sa'kin. Pinakaayaw ko talaga sa lahat ay mga bagay na may kinalaman sa multo o kung ano-ano pang nakakatakot na nilalang. Weakness ko sa lahat 'yon.

"Hindi mo ba alam 'yong mga kwento tungkol dito sa Detention Room?" Malalim ang kanyang boses at talaga namang nakakakilabot.

Tumayo ako para pumunta sa upuan na katabi niya. Doon ako umupo dahil nararamdaman ko na ang takot.

"A-ano naman 'yon?" nanginginig na tanong ko.

"May babaeng estudyante raw na nagpakamatay rito. Ang sabi nila, palagi raw binubully ang babaeng estudyante at na-set up siya kaya naman nadala siya rito sa Detention Room. Dahil sa sobrang depressed, gamit ang dala niyang maliit na kutsilyo, naglaslas siya at isinumpa niya na gagambalain niya lahat ng mapupunta rito. Ang dami ring nagsasabi na kamukha niya si Sadako. Pati ang galaw nito'y kagaya rin."

Habang nagkekwento siya ay palapit ako nang palapit sa kanya. Kumapit ako sa braso niya na kaagad naman niyang ikinairita.

"Don't touch me."