Chapter 7: The Bad News

23 3 1
                                    

Seven,

It's been a week since they started guarding me. Salit salitan sila, kung saan man ako pupunta ay may isang sasama sa akin.

But most of the time, Chandria is always and ate CL. They're the one who keeps on coming with me even when going home and they'll make sure that I'm safe.

Since they are hybrids of vampire, they are nocturnal creatures in the night and act as a human in delight.

They can't be tired unless lot's of energy of them are used. But since they're only transforming in a bat feature of themselves, they are not more likely to get tired. That's why they can keep a track of me every night and then.

"Carmila! Anak, nandito si Chantillion, yung kaibigan mo!" Sigaw ni Mama sa baba.

Nandito kasi ako sa kwarto dahil inaantok pa ako at talagang napuyat pa ako. Chandria didn't wake me up dahil alam niyang mahimbing pa ang pagkakatulog ko.

Napuyat kasi ako sa nakakainis na thesis na yan. I can't even made it clear, it's hard and too deep to study. Hindi kasi ako sanay sa mga ganito, you know first year college. I'm unfamiliar with this and the other things that I can see here.

Hindi naman totally na hindi ako sanay, yes we've done it when we're Senior High but college is different from it. Isn't it?

"Huy Girl! Si Ate Chantillion nandito! Hinahanap tayong dalawa." Paggising sa akin ni Chandria dahilan para mapatinag ako.

Bumangon na ako sa aking kama habang kinukusot ang aking mga mata, nagunat-unat pa ako ng aking katawan para hindi ako madaling mangalay.

Bumaba na ako, kasabay si Chandria, nakita ko naman si Ate CL sa may sala kasama ang tatlo niyang kapatid. Napakunot naman ang noo ko, it's day time now, ano pa bang ginagawa nila dito?

"Good morning Carmila!" Bati ni Ate CL sa akin at napapansin kong parang may something.

"Goodmorning din ate CL." Napatingin ako sa tatlong lalaking nakaupo lang sa sofa, ang dalawa ay may pasa sa pisngi at sa may labi. Si Cerellion at Cecillion. Si Carellion naman ay tahimik lang na naka-upo.

'Anong nangyari!? Bakit sila may pasa sa pisngi!?' Oh no! Cerellion...

"Anong nangyari sa kanila?" Tanong ko habang nakakunot ang aking noo at nakatingin lang sa kanila.

Both of them looked at me.

Nagkatinginan na naman kami ni Cerellion but this time. It wasn't the same as before. Ito ang pangalawang beses na nangyari ito, but the first time I felt this when we gazed at each other's sight.

"Nabugbog ba kayo? May kumalaban ba sa inyo?" Tanong ko pa sa kanila as if I'm worried.

"Hay naku Carmila! This two did something! Kaya meron silang mga pasa sa kanilang mga pisnge at labi. Come on! Samahan niyo ako ni Chandria sa shopping mall!" Sabi ni ate CL at aya niya sa amin.

Ano naman kaya ang ginawa nila?

"Girl, mukhang may tension na namumuo sa magkakapatid na yun." Bulong na sabi naman ni Chandria.

"Awte swi-el! Pedwi atho samwa?" (Ate CL Pwede ako sama?) Tanong naman ni Carlle na lumapit kay ate CL at yumakap dito.

"Ahhh. Baby, later na pwede? Babalik kami dito to fetched you. Because we will be talking about something baby boy. Ah?" Sabi naman ni Ate Chantillion. Habang sinasabi ang mga yon sa aking kapatid ay lumuhod siya upang maging kapantay niya si Carlle.

Maliit pa kasi ito, dahil five years old pa lang itong bunso namin. Bulol pa nga magsalita eh.

Naging malungkot naman ang itsura niya na animo'y nalugi sa isang video game. Poor Kiddo.

Vandellion AcademyWhere stories live. Discover now