Chapter 5: Burning Cheeks

19 3 1
                                    

Five,

I opened my eyes slowly and all I can see is a light from the ceiling. Bumangon ako't napalinga linga sa kapaligiran.

I saw five people talking, they're forming a circle while talking about something. "Malalapitin siya sa Vampire..." Sabi ng babaeng pamilyar ang boses.

Napakunot naman ang aking noo. "Cha-Chandria?" Pagtawag ko at agad naman silang humarap at lumapit sa akin nang mapagtanto nilang gising na ako.

"Carmila!" She said while rushing to me. She hugged me so tight while sobbing a bit.

"Are you okay? Hindi ka ba niya nasaktan? I'm so sorry..." Sabi niya at napaluha pa siya. I wiped away her tears.

"Hey, I'm okay Chandria. Why are you crying?" Tanong ko sa kaniya.

"Kasi... Muntik ka ng saktan ng kapatid ko..." Sabi niya in a gloomy expression of her face. She's still sobbing and while she does that, I notice something on her face.

"Mabuti na lang at nakita kita." Sabi ni Cecillion sa akin at napatingin ako sa kaniya. Naalala ko ang lahat, lahat ng nangyari bago ako mawalan ng malay kanina.

"Uhm.." Muli kong ibinaling ang paningin ko kay Chandria na umiiyak pa rin.

"Bakit ba gusto akong saktan ng kapatid mo? And what is she? A vampire? Can you explain it to me?" She nodded while sobbing but she's not looking at me.

She heave a deep sighed before leaning a bit to me. "Carmila... Before I tell you the truth. Will you promise na hindi mo ako lalayuan?" Tanong nito sa akin at napakunot naman ang aking noo.

"What do you mean?"

"Carmila... I-I-I'm a vampire... Carlene is a vampire too... Ang pamilya ko Carmila, bampira kami. Bampira na hindi ko ginustong bilangan." Napatingin siya sa akin, namumugto ang kaniyang mga matang may pagkapula ang kulay. I notice a slap mark on her face.

I checked it, mukhang sinampal siya ng pagkalakas lakas. I felt pity for her but who did that to her? "Sino may gawa niyan?" I'm pertaining to the slap mark on her cheek.

"My mom. Dad and Mom and Carlene and I were vampires. Sinasampal at sinasaktan nila ako dahil hindi sinusunod ang gusto nila. I keep on feeding by the blood of sheep. Ayokong pumatay ng tao. Ayokong gawin ang gusto nila, ng lahi nila. I swear, I'm sorry Carmila hindi kita nabantayan at naprotektahan kanina. Ang totoo hindi ako busy sa VHSGC. Pinapagalitan talaga ako nila Mama at Papa kanina for disobeying them." She sobbed and I hugged her.

I looked at those four people who are actually looking at us. I pats her back to make her calm. "That Carlene is a dangerous vampire. Target ka niya Carmila" Sabi ni Ate CL and I looked at her worried face.

"What do you mean?" I asked unknowingly.

"Malalapitin ka sa vampire Carmila. Mag ingat ka. Even us and Chandria ay muntik ka ng kainin" Sabi niya pa at natigilan ako.

They wanted to kill me? They wanted to suck my blood? What the heck!? Totoo ngang vampire sila.

"T-teka? V-Vampire din kayo?" Gusto ko ding makasigurado. I'm not sure, if they are just like what Chandria said, I will stay away from them dahil ayokong mamatay sa kagat nila. I'm being afraid now...

My inside mind is getting panicked now. All I can do is to resist the panic pressure on my body.

"Yes Carmila. Unlike Chandria, we're hybrids. We're half humans and half vampires Carmila. Pero huwag ka mag-alala sa amin, we can handle the lust on feeding on human blood. Well trained kami and hindi kami kagaya ng family ni Chandria, we are here to protect you" Paliwanag niya ulit at medyo naguluhan na naman ako.

Vandellion AcademyWhere stories live. Discover now