CRAZY LOVE STORY (KathNiel) [EDITING]

Update 47//

 A/N: Bitin toh! XD 

Dedicated to Ms. Jessica Concha, I love her for making Terrence and Jiroh. <3

Update 47//

 

DJ’s POV

Naging kami nga ni Tee non, our relationship works really well and great. Simula din ‘non. Iniba na niya ang tawag niya sakin ang sabi kasi niya, tinatawag niya akong ‘DJ’ kasi friends pa lang kami noon kaya nung naging kami na, nag-insist siyang “Daniel” na lang ang itawag niya sa akin. Kahit ayaw ko na tinatawag ako sa name na iyon….hinayaan ko na lang, wala eh. Mahal ko toh eh.

-Flashback-

 

“Tee-beh, Mauna na ako sainyo ha? Sasabay ka naman kay Bea di’ba?” Kailangan ko na kasing umalis muna ‘non, first monthsary namin kaya dapat paghandaan.

 

“Saan ka pupunta? Wala ka naman bang nakakalimutan ngayon? Sa date ngayon?” Naka-pout siya habang sinasabi iyon. Lumapit lang ako sakanya.

“You’ll see.” Kumindat pa ako sakanya at saka humalik sa cheek niya bago ako umalis. Nakita ko pang nag-smile siya at saka… “Happy First Monthsary, Daniel” she mouthed.

-End of flashback-

And that was the last four words that she told me. After that, it all gone...she fades away.

We didn’t get the chance to celebrate our first ever monthsary. 

 

“’Wag ka ng umasa na babalik pa siya….lalo ka lang masasaktan, DJ.” Iyan yung mga advices nilang lahat sa akin. Sinunod ko pero I can’t. Di ko kaya….hanggang sa nakita ko si Kath. She really looks like her. Siya ba iyan? Pero imposible. Sobrang gulo ng isip ko non pero sobrang saya ko kasi pinaalala ni Kath si Tee sa akin. I missed her so much.

At nasagot nga lahat-lahat, at our second meeting.

Inaamin ko na kaya natuwa ako nung una sakanya dahil kamukha niya si Tee pero dahil nga ‘doon’ mas minahal ko siya. I fall in love with her, more.

 

“DJ anong balak mo ngayon? Kailan mo pa siya kakausapin? It’s been a month, wag mong sabihin hindi mo pa rin alam ang sasabihin mo?” Nasa school kami ngayon, nasa canteen in specific.

Hindi na lang ako sumagot sa tanong ni Agnes. Haaay. Sila alam kong hindi din nila alam kung anong gagawin at nararamdaman nila. Pero tinatago lang nila ang mga emotion nila. They want to be strong na bagay na hindi ko nagawa.

“Tol, alam mong iniiwasan namin siya kasi ang gusto namin ikaw ang unang magsasabi sakanya. Pero kapag mas tumagal pa iyan, hindi na ako makakatiis at ako na mismo ang magsasabi sakanya.” And that’s Enrique. Kasali din siya kaguluhan namin.