sahte dostluk kandırılmak ve gerçek aşk..

BAŞKA BİRİNE AŞIK OLDUM SONRADAN ANLADIM Kİ HİÇ DEĞMEYECEK BİRİNE

Aşık olmak güzel bir duygu aslında ama karşılıklı olunca tabi. Ben ona aşıkken o bana aşık değil bu durum gerçekten çok berbat bir durum. Başkasına mı aşıktı onuda bilmiyorum sevgilisi olsa
derdi illaki belkide o da sahip olamadığı başkasına aşıktır bu da bir ihtimal tabi. Belkide aşık falan değildir istemiyodur sevgili olayını ihtimaller canımı çok sıkıyordu kafamda hep deli sorular
Napıyım umnutıyimmi yoksa sabredip gelecek için dua mı edeyim? Aslında her ikisinide yapmaya çalışıyorum diyebilirim kız çok güzel unutulması zor bi kız bu yüzden dua ediyordum ilerde o benim
olsun diye ama bir yandan da unutmaya çalışıyordum öyle garip bir durum işte.
 Bir gün facebookda fenerbahçe sayfasında yorumlar bakıyordum. Amaç belli fenerbahçeli bir kızla tnaışıp konuşmak. Fenerbahçli olması şart değildi ama bakıyodum öylesine tabi sevgili değil sohbet
etmek için sanal ilişkiye karşıyımdır da zaten he tabi bulursun birini uzun zaman konuşursun tanırsın iyice o sana alışmıştır sen ona ısınmışsındır o zaman olur belki. Neyse yorumlar bakıyordum
bir kız gördüm ama yok öyle bir kız tatlı güzel harika bir kız aşık olunmayacak gibi değildi yani. Profiline girdim baktım biraz falan arkadaşlık isteği attım ve kabul etti. Profilinden belliydi
zaten her isteği kabul ettiği dayanmadım direk mesaj attım. Cevap vermedi klasik kızlardandı bu da herkezi ekliyo ama kimseye yazmıyo biraz argo bi tabir olacak ama 'gösterip vermiyo' gibi bişey.
Sonra yazmıcaksan niye kabul ettin dedim istemiyosan sil beni dedi. sonra biraz daha zorlayınca azıcıkda olsa konuştuk. Kıza fena tutulmuştum aklıma koymuştum bunu. Hayatım boyunca şiir yazmayan
şiirden nefret eden okumasını bile sevmeyen ben o kıza şiir yazdım ve akşam gönderdim. Gerçektende fena değildi kızında hoşuna gitmişti heralde sonra profilinde bir erkek resmi vardı sevgilisi
sandım ama mersem abisiymiş sevindim diyebilirim aslında sonradan bunu öğrendim. Hoşlandığımı her türlü belli ettim ama o oralı değildi dedim ya klasık sıradan kızlardandı ne halt olduğunuda
sonradan anladım zaten aylar sonra uzun zaman sonra çok peşinden koşup uğraştıkrtan sonra yok yer boşuna o kadar uğraştım değmeyecek br kız için. Bu sırada o eskisinide bir an unutmuştum
unuttum derken hala aklımdaydı ama gelmıyordu aklıma işte.
 Günler sonra sevgilim ol dedim çok mutlu ederim dedim hayır falan dedi sonrada beni engelledi. bende sahte hesap açıp onu ekledim ordan ve mesaj attım mesajda kendimi belli ettim şaşırmıştı
kim olsa şaşırırdı ki zaten sevgimi belli ediyordum bence başarılıydım da. Engelden kaldır ara sıra konuşuruz dedım tamam dedı kaldırdı engelden. Niye denemiyorsun bir defa ne olur falan dedim
bişeyler saydı olmaz falan dedi işte. Bende biraz bekliyim dedim ve zorlamayı bıraktım ar sıra öyle havadan sudan sohbet ediyorduk o kadar saolsun kırmıyordu beni.
 Günlerden bir gün benden birşey istedi yapacagımı biliyordu çünkü onu seviyordum bana facebook şifresini verdi ve mesajları silmemi istedi. Şimdi düşünüyorumda ne kadar salakmışım tanımadığım
bi kız beni amele gibi kullanmış ama o anda kabul ettim çünkü mesajlarında illaki önemli bişeyler olacaktı illaki elime bi koz geçecekti ve öylede oldu. Mesajlar ıaçtım hep erkeklerle konuşmuş
şaşırmadım! Arkadaşlarını kaldırcaktım aslında ama uğraşmadım sadece istekleri geri çevirdim o kadr. Mesajları silerken aynı zamanda okuyordum da bir şeyler öğrenmek için ve beklediğim an
gelmişti. Evet kuzeniylemi ne konuşurken numarasını vermişti ve artık onun numarası elimdeydi. Mutlu olmuştum çünkü artık önemli bir bilgi elimdeydi kolay kolay da kurtulamazdı benden. Akşama
kadar bekledim sonra mesaj attım artık benden kurtulamazsın diye anlamdaı tabi salak hiç bişe gerçi aklına nerden gelebilirdi ki. Söylemedim numarasını bulduğumu bir kaç gün geçti ve söyledim.
Tabikide bir korku sardı onu ama belli etmemeye çalıştı afferin falan dedi tabi hala telefonumdan yazmadım ona. Bİr kaç gün sonra telefondan mesaj attım konuşuyoduk çok sık olmasada. Bir gün
konuşurken yine aşktan bahsettim ve bu sefer olmuştu kabul etmişti deneyelim demişt çok mutlu olmuştum yok böyle bir mutluluk çok güzel bir kıza sahıp olmuştum artık benımdı sevgılımdı. Aslında
bu kadar basit kabul etmesını numarasının bende olmasına baglamadım degıl ama o ankı mutluluk sayesınde düşünmüyordum böyle şeyleri sadece mutluluugun tadını çıkartıyordum. Harika bir duyguydu ya
anlatılmaz yaşanır dedıklerı şey böyle birşeydi yani inanılmazdı. mesajlasıyorduk hep seviyordu beni...
 Bir gün facebookda resmının altına adamın bırı çok güzelsin yazmış bende sinirlendim kim bu sil onu falan dedim kavga ettik çok sinirlenmiştim. akşam oldu mesaj attı artık bitsin dedi biz diye
bişey yok dedi. Durakladım bi anda noluyo dedım aklım durdu şaşırdım kaldım niye dedim devam edelim ben senı sevıyorum kıskanıyorum baskasının senı begenmesını falan ddım ne dedıysem olmadı
ayrıldık. Tabi jeton sonradan düştü bu ayrılık falan değildi çünkü ortada aşk denen şey yoktu aklı sıra yalandan yer sevgılı olduk ve ayrıldık şimdi rahat bırakacağımı sanıyordu tabikide yanıldı!
Genede içimde bir hüzün vardı ağlıyordum durgundum çok ne yapcagımı bılmıyorudm . Hem onu kaybetmiştim hemde kazıklanmış hissi vardı içimde . Aklıma koymuştum bir kere ben bu kızın iş yerini
bulup oraya gidecektim! İnat değil mi yapacağım bunu dedim içimden. Kuaforde çalışıyordu biliyordum ismini internette araştırdım bişeyler buldum sonunda hafta sonu oraya gidecektim kararım kesindi
onun ise hiçbir şeyden haberi yoktu.
 Hafta sonu oldu ve gittim kuaförün önüne çıkış saatinide biliyordum ve en sonunda mesaj attım geldim dedim cevap yok bişe yok. durmadan mesaj attım fala nen sonunda yanlış yerdesin dedi. İlk
inanmadım yalancının teki çünkü artık tanıyordum onu ama sonradan galiba doğru diyordu diye geçirdim içimden. Olmamişti bu bulamamıştım ama bu sefer daha sinirli ve daha inatlaştım kararım kesındi
raha bırakmıcaktım onu!
 Aramaya devam ettim facebookda arkadaşı vardı onun proflıne gırıp baktım o da aynı kuaforde calısıyordu. Oradakı adres farklıydı yani gerçek adresi asıl şimdi bulmuştum oraya gidip karşısına
çıkacaktım inadım inattı! KAfamda planlamıştım olayı dayımlar agidip orada kalacktım ertesi güünde buraya gidecektim. Ve o gün gelmişti atladım minibuse gidiyorum ama içimden de dua ediyorum
umarım doğru minibuse binmşimdir diye. Uzun surdu baya yolculuk bi yere geldik sağa sola da bakıyorum gözemden kacırmamak için ve gözüme çarptı kuaforun ismi hemen atladım mınıbusten orasıydı
dogru yerı bulmuştum sevinmiştim baya inadım inattır bı seyı kafaya koydummu yapmadan bırakmazdım öyle de oldu. Beklıyorum dışarda içeri giremezdim tabiki o kdaar yemedi. Sonra arkadasına mesaj
attım ben geldım dıye ınanmadı kıyafetlerımı soyledım şaşırdı bırazda korktu . Sonra o burda değil bugun dogum gunu oldugu için izinli dedi inanmak istemedim bekledim . saatlerce bekledıktn sonra
işiklar kapandı ve kuafordekı son kişilerde cıkacakı dışarı ve çıktılar ama o yoktu gerçektende arkadaşını gordum yanında bir başkası vardı takip ediyim dedim ama sonra etmedim. Demek dogruydu
dedikleri ama bu yalancılara ne derlerse desinler artık inanmıyordum. Yine gelicem dedim hiç merak etmeyın onu görene kadar gelecem dedim.
Sonraki hafta sonu oldu ve yine koyuldum yola uzun yolculugun sonunda vardım oraya çok yoruluyordum ama hissetmiyordum aslında hala içimde birazda olsa sevgi vardı çünkü ona hem inatçı oldugumu
hemde aşık oldgumu bellı etmek için çekiyordum bu çileleri. Çıkış saati yaklaşmıştı ve çıkmıştı görmüştüm onu ama bi terslik vardı yanında bi kadın vardı annesi.! Ben kızın yanına gidip konuşmayı
düşünürken butun plan suya düştü takip edecektim başka yolu yoktu. Yolun akrşısına yanı benım oldugum tarafa geçtiler ve bi anda gözden kayboldular korktum yok artık bu kadar da olmaz dedim ve
ilerledim yavas yavas ve gözüme sağ tarafta bir kız çarptı bı dükkana girmişlerdi oh çektim içimden. Çıkmalarını bekledım ve çıktılar uzaktan takip ediyordum annesi görmemesi lazımdı beni bıraz da
korku vardı dıyebılırm yanı. Sonucta onların semti her yerde tanıdıkları vardır falan. ilerlediler ve bu sefer de alışverıs merkezıne gırdıler. hay ben böyle işin ulan mal gibi kaldım orda içeri
girmeyi düşündüm bir an norma lbir müşteri gibi ama dedim pot kırarım zaten heyecanlıyım bekledım mecbur. ayaklarıma kara sular indi öldüm ayakta durmaktan dedım baska kapımı var ordan mı çıktılar
yoksa falan gözümle şöyle etrafı kolladım yok tek çıkış burası. bir kaç dakıka sonra çıktılar dışarı o önden çıktı tam önümden geçti bende salak gibi telefona baktım yani kafamı kaldırıpda ona
bakamadım utandım . o kadar çile çektim kız önümden geçiyo ben kafamı kaldırmaya utanıyorum. olacak iş değil. Sonra annesi çıktı evlerıne doğru yuruduler takibe devam ettim. Sonra bi sokaga
girdiler dedim bende buradan girersem dikkat çekebilirim falan başıma iş almıyım ben buradan evime gidiyim dedim ve evin yolunu tuttum . Bu gunkı maceramızda böylece son buldu. Elime bşey geçmedi
belki ama ben kafama koydugum şeyı yıne yaptım içim rahattı yani.
 Ne halt oldugunu yavaş yavaş anlamıştım zaten yani aradıgım kız bana uygun kız böyle olamazdı. İş işten geçmişti belki ama zararın neresinden dönsen kardır mantıgıyla avutuyordum kendimi. Unutmam
lazımdı onu yanı sevmemem lazımdı kı oyle deyapıyordum yavaş yavaş takmıyorudm kafaya uğraşmıyordum onunla değmezdi çünkü. Aylar çok çabuk geçmişti neredeyse altı ay kadar uğraşmıştım onunla
geriye dönüp baktığımda pişmanda olmadım değil değmeyen biri için altı ay...