sahte dostluk kandırılmak ve gerçek aşk..

ilk görüşte aşk aşık olmak . elinde hiç birşey yokken kızı aramak..!

acısıyla tatlısıyla zaman öyle yada böyle akıp gidiyordu fark ettiğimiz yada göremediğimiz çok şeyi öğretiyordu hayat bize. Büyümüştüm artık liseye başlıyacaktım. Orta okuldan çoğu arkadaşımda
aynı liseye gidecektik yani okuduğum ortaokulun lisesine gideceğim için çoğu arkadaşımda orada olacaktı ve tabi başka arkadaşlarda... Hayatımızda her dönemin farklı yeri ayrı bir tadı vardır lise
de bunlardan biri. Önemli olan her dönemi en üst seviyede yaşamak geçmişe dönüp baktığımızda 'keşke şunuda yapsaydım yada bu olay hiç yaşanmamış olsaydı ' demeyip ' iyiki bunu yapmışım ' demektir.
Benim lise hayatımda dolu dolu geçti diyebilirim haylazlıklar gurur duyduğum anlar sevindiğim üzüldüğüm anlarımda oldu yalanlara mağdur kaldığım ve tabiki gerçek aşkı yaşadığım zamanlarımda oldu.

Lise birimci sınıfım harika bir sınıftı. Lise hayatım boyunca unutmayacağım dostluklarım anılarımın çoğu o zaman geçti. Haylaz bir sınıftık ve haylazların başında da ben geliyordum. Coğrafya
dersini sevmezdim ve hocalara karşı da bi sevmemezliğim oluyordu. Coğrafya derslerine girdiğimi hiç hatırlamıyorum çünkü her ders hoca beni dışarı atardı. Birde matematikçimiz vardı efsane bir
hocaydı her ders hocayı çıldırtırdık eğlenceli geçerdi herkezin eksisi eksik olmazdı. Zaman böyle ilerliyordu harika bir ortam vardı gerçektende lise hayatımı da dolu dolu geçirdiğimi
düşünüyordum. Fakat birşey eksikti hala bi kız arkadaş kanki dost yada bir sevgili yoktu. Okulumda kız yoktu erkek lisesinde okuyordum aslında bu durumdan şikayetçi değildim çünkü sınıfta kız
olsaydı eminim ki böyle bi ortam olmicaktı herkez rahat çünkü kız yoktu. Ama bi süreden sonra insan en azından sohbet edecek bi kız arıyordu. Erkek lisesinde okuyorduk belki ama kimsenin kız
sorunu yoktu sevgilisi olanda vardı dostu olanda. Benim kızlarla aram pek iyi olmadığı için böyleydim. Tabi bir de okulumun kız lisesi vardı ordan da tanıdıklar olduğu için herkezin konuştuğu kız
vardı yani bense hala kimseyle konuşmuyordum içimde hep bir korku var bi kıza yazsam terslermi yada cevap vermez dalga geçer gibi bissürü şey geçirip duruyorum hep aklımdan belkide bu yüzden
kızlarla aram iyi değildir. Birde seveceğim aşık olacağım kız tek olsun istiyordum o birtek benim olsun beni çok sevsin benimde onu seveceğim gibi ve sonsuza dek sürsün aşkımız istiyordum yani
çok acele etmiyordum diyebilirim.

Güzel bir dönemin ardından tatile girmiştik. Ve hayatımda ikinci defa bir kıza aşık olmuştum galiba ama bu diğeri gibi değildi diğeri çocukluk aşkıydı bu ise farklıydı çok farklıydı.
   Bu gün farklı bir güne merhaba demiştik. Evet, abimin nişanı için Ankara’ya gidecektik. Herkes den çok heyecanlı olan iki kişi vardı: abim ve yengem… Nişan Ankara’da olacaktı bu yüzden sabah
 erkenden hazırlıklar yapılmıştı ve yolculuk başlayacaktı. Bizle birlikte bir kaç araba daha Ankara’ya gidiyorduk. Ne yalan söyleyeyim sıradan bi gün gibiydi benim için. Zaten benim nişanım
 değildi ki abimin nişanıydı o sevinsin o heyecanlansın.  Gözüme bir araba çarptı kimin olduğunu bilmiyordum ama illaki tanıdık biridir dedim. Nerden bile bilirdim ki seveceğim, aşık olacağım
 o güzel gözlü kalın kaşlı melek yüzlü kız o arabanın içindeydi. Yolculuğa çıkmıştık ve mola vermek için bir yerde durmuştuk. Herkes  yemek yiyordu ve o anda çarpmıştı gözüme oradaki güzel kız!
 Merak etmiştim kimdi bu bizden miydi tanıdık mıydı diye ama çok geçmeden annesinden ve babasından tanımıştım kim olduğunu. Önceden hiç görmemiştim diyecektim ki evlerine gittiğimiz zamanı
 hatırladım. Küçüktüm o zaman aklım ne aşka ererdi nede sevgiye. Zaten de kendisini görmemiştim resmini görmüştüm sadece. Her neyse, o andan başladı bendeki hayaller. Aşık mı olmuştum yoksa,
 tutulmuş muydum o kıza? Ama o beni tanımıyordu ki, ve tabi ki bende onu. Bildiğim tek bir şey vardı annesi ve babası… Ama bi şekilde onu istiyordum ben o zamandan beri. Unutmak istemedim onu
 çünkü uzaktan çok uzaktan çarpmıştı güzelliği gözlerime. Mola bitmişti ve herkes arabasına geçmişti. Bu demek oluyor ki onu görmem çok kısa sürmüştü ama ilerde belki de görecektim onu bi şekilde
 görecektim. Dua ediyordum Allah’a onu yine göreyim diye o güzel gözleriyle gözlerimi doyurayım güzelliğe diye. Uzun bi yolculuktan sonra sonunda Ankara’ya varmıştık . Gözlerim onu arıyordu yine
 her zaman ki gibi . Ama bulamadım onu bi türlü işte bulamadım! Nerdeyse kalkıp bütün salonda onu arayacaktım görmek istiyordum onu, onu aradığımı bilmesini istiyordum ama bi türlü göremedim onu
 işte. Kuzenle brlikte resim çekiliyorduk onların koluna giriyordum ama aklım orada değildi ondaydı. Keşke koluma giren o olsaydı ne de güzel olurdu ama. Öyle hayaller kuruyordum işte. Ve saatler
 sonra nişan bitmişti dönüş vakti gelmişti . Aklım ondaydı benim hala ‘dönüşte de görebilecek miyim o güzelliği acaba’ deyip duruyordum . Ama İstanbul’a dönüşte hiç mola vermedik . yoldayken ben
 bu kızın peşini bırakmayacağım dedim kendi kendime . ama elimde hiçbir şey yoktu ki ona dair , üzülmüştüm ağlayacaktım aklıma hiçbir şey gelmiyordu. Derken aklıma gelebilecek tek yol geldi . her
 ne kadar imkansız bi yol olsa da yine de deneyecektim zararı olmayacaktı her türlü çünkü. Çünkü o kız için değerdi her şey değerdi. Evet tek yol var demiştim o da facebook . Ama bir sorun daha
 vardı ismini bilmiyordum. Ne yapacağımı şaşırmıştım elim kolum bağlı onu unutmaya mı çalışacaktım buna gönlüm el vermezdi asla . Soyadını biliyordum ve soyadından bulmaya çalışacaktım onu .
Evet imkansız gibi duruyordu ama ben imkansıza inanmıyordum eğer öyle bir şey varsa da imkansızı başarmak istiyordum. Başladım sayfalarca aramaya kapalı olduğunu biliyordum bu belki de bi
avantajdı kızı doğru düzgün görememiştim ama resminden illaki tanırdım onu illaki. Aradım aradım aradım… ama olmadı bulamadım ne yani bu kadarcık mıydı ? neden bu kadar az gördüm ki onu hiç
görmeseydim o zaman deyip duruyordum kendi kendime . o ise şimdi benden yaptıklarımdan habersiz yolculuğuna devam ediyordu . Yolda çok trafik vardı bi anda arabaları gözüme ilişti ama camları çok
 siyahtı ve hava karanlık olduğundan dolayı içerisi görünmüyordu . Bu bi ceza mıydı madem kısa sürecekti neden gördüm onu deyip üzgün üzgün kaderime razı oluyordum . yoldayken dışarı çıkıp
 arabalarına binesim geldi onu bir daha görmek için  ne yapmazdım kı ne vermezdim ki…  ama olmadı işte vardık İstanbul’a onların yolu gitti ayrı yere bizim ki ayrı . Ama unutmak istemiyordum
 onu o güzelliği nasıl unutabilirim ki zaten . Fakat gerçekten de ona ulaşmak imkansızdı bu saatten sonra nasıl bulabilirdim ki onu onunla ilgili hiçbir şey bilmiyorum . ama uzaktan akrabalık
bağı vardı belki de bu sayede yeniden görebilecektim onu kim bilir… Ama inşallah düşündüğüm gibi olur onu bi şekilde görebilirim yine

Tatil bitmişti okul başlamıştı benim tatilde yaşadığım o güzel ama bir o kadar da kısa anı paylaşmadım kimseyle niye paylaşıyım ki zaten neyini paylaşıyım içimde saklıyordum onu olmicağını bile
bile genede dua ediyordum diyebilirim aslında. Hayat neden bu kadar acımasız ki yeni yeni öğreniyorum hayatın zorluklarını galiba.
Günler haftaları haftalar ayları kovaladı. Ben galiba onsuzluğa alışmıştım. Sahi onsuzluğa derken onla birlikte olduğum bi zaman bile yoktu ki her zaman onsuzdum ben sadece kısa süreliğine
 uzaktan o güzel yüzünü gördüm, sadece ve sadece bu kadar… Ama onunla birlikte olmak istiyordum yine de sonsuza dek hem de ama bu nasıl olabilirdi ki. Elimde hiçbir şey yoktu yapabilecek hiçbir
 şey ve bu da canımı sıkıyordu. Onu seviyordum ama ona kavuşamamak canımı gerçekten de çok sıkıyordu. Aslında anne ve babalarımız tanışıyordu haliyle de bizi de tanıyorlardı ama biz birbirimizi
 tanımıyorduk ben tanısam sevsem bile o tanımıyordu işte. Az çok anne ve babasından anlaşılıyordu nasıl bi kız olduğu belki de evlenme zamanını bekleyecektim o zaman belki de hayallerim
 gerçekleşirdi. Anne babası iyiyse o da iyi birisidir bende fena sayılmazdım, kim bilir belki de evlenme zamanı bi şekilde benim olacaktı. Belki aileleriz bi şekilde halledecekti bunu.
 Bunun olması için ne vermezdim ki… Ama ya düşündüğüm gibi değilse ya sevgilisi varsa ya benden önce onu biri sevdiyse benden önce biri kendine aşık ettiyse. Neden olmasın ki sonuçta güzel bi
 kızdı hem de çok güzel. Bu düşünce gerçekten de beni çöktürmüştü. Artık imkansızı kabullenmek zorundaydım galiba istemeyerek de olsa bu imkansızı kabullenmem gerekiyordu.