My Possessive Brother

Chapter 36 :))

Vote and Comment!:)

Ghad! Thank you po sa mga sumusuporta parin neto! :) ;) :*** love you guys!^^

A/N:Play the multimedia! :'> Palitan niyo ung HER ng HIM! XD =Let Her/Him Go=

•••••••

(Christine's POV)

=AIRPORT=

"Ma.. Are you sure magiging okay kayo dun?"-Dinig kong sabi ni Kuya Ace. Nakaupo ako dito at hinihintay nalang namin ang pagtawag nung flight.

"Ofcourse son.. You better watch Steve here. I trust you."-Napangiwi naman ako sa salitang TRUST na yan.-,- Fck it.

Okay lang na hindi ako makakapagpaalam kay Steve.. Alam ko naman na susunod talaga siya dun. He could break rules..just..for me and I know him. I know him too well. He hurt me so many times...but this time... I..don't...know.

"Hey little sis... "-Sabay tabi ni Kuya sakin. I tried to smile.

"Hindi ka pa man nakakaalis..namimiss na kita.."-Malambing na sabi neto.

"Ang corney mo kuya..."-Natawang sambit ko.

"That's right... I'm your brother.. So don't ever be confused about that huh?.. The test is--"-I cut him off. I'm sick of this drama.

"Alright.. Alright.. "-I sighed and looked at my phone.

"Do you know where is he?"-Tanong pa nito. Huh? Sino? Si Steve ba?

"Huh?"

"Steve. Do you know where is he now?"-Napakunot naman ang noo ko at marahang umiling. I don't see him often these past few days. At ang huling paguusap namin ay ung sa veranda. We don't communicate dahil ngayon lang ulit binigay ni Mama phone ko.

"Oh well.. Good luck."-Kinabahan naman ako sa mga katagang binitawan niya bago nginuso sakin ung isang banda.

Mabilis ako limingon... And... I saw..'him'... Wearing a black jacket with a messy hair habang nakapamulsa. Liningon ko si Kuya na linapitan si Mama at nginuso ulit sakin si Steve..

It' that my cue to talk to him? And bid good bye? I stood up and breath out.

Habang papalapit ako sakanya...namumuo na agad ung kaba sa dibdib ko. Feeling ko biglang bumigat pakiramdam ko. Bawat hakbang katumbas ng galit at konsensiya...

"Baby..."-Napasinghap ako sa sobrang lambot ng boses niya. Paano ko siya maiiwan kung ganito? Paano pag hindi siya nakasunod? Mabuti na rin talaga siguro yun para matahimik na kaming lahat.

Ayokong may masaktan pa. Sa simula palang neto alam kong hahantong kami sa ganito. Damn this fck love! >.< Kung puede ko lang ibalik ung pagmamahal ko sakanya bilang isang KAPATID ginawa ko na eh!! Pero HINDI!!! Matindi na!

Lumapit siya sakin at hinawakan ang magkabilang siko ko.. Ayokong magtama ang mga mata namin..."Look at me please..."-He held my chin at marahang inangat..

I could see the pain and all! Steve please... Ayoko na!!

"Oras na Steve... I...I need to ..go.."-Mautal-utal na sambit ko rito.

Yumuko ito sandali..."I can't do this.."-Mahinang usal neto. Kumunot naman noo ko.

"What do you mean?"

"I can't afford to lose you Tin... That's why I'm here and ...and... Fck! Ayokong makitang iniiwan mo ko!"-Nagulat ako sa biglaang pagsabi neto. At ang unti-unting pagtulo ng luha sa mga mata niya. Tumalikod siya sakin at batid kong ayaw niyang makita ko siyang umiiyak..