A/N: Hinalo ko na yung 2 chapters ang liit kasi nung first. . . ^_^
________________________________________________
~Shekiah~
Kimlene’s POV
Nandito ako ngayon sa studio. Tinawagan kasi ako ni Schejah, manager ko, na may photo shoot daw 10 am, pero mag te12 na di parin nag sisimula, may meeting pa daw kasi sila direk. Kaya eto nag aangry birds na lang ako. Kakabagot din pala tong laru.in pag magdadalawang oras ka ng maglaro. Nakakastrain na ng mata eh. Tigil nga muna ako. Pagka patay ko may nakita akong babae na pumasok sa office, matangkad, maganda, di gaanong maputi pero glowing ang skin, wavy hair, naka shades, ang damit hmmm, I think napaka Italian inspired.
“Te sche, sino yun?” Tanong ko kay ate Schela, manager ko.
“Bagong model ng company. Kim bihis ka na magshoshoot na kayo after 30mins. At ngayon kahit eyeshadow wala ka pa.”
“Sige akin na yan.” Sabay kuha sa mga damit na susuotin ko.
Pagkatapos akong malagyan ng make up nag bihis na agad ako. Then nakahanda na rin yung set Paris ang theme. Before mag start may iaanounce daw si direk.
“Good morning everyone, I know medyo natagalan ang meeting namin and you all want to finish this para makakain na, but I have an anouncement here. <sumenyas sya na lumapit yung magandang girl> This is Shekiah Joyce Fosteir our new model she’ll be working with us from now on so I hope we’re all fine and on set so lets do this.” At ayun nga nag simula na ang photo shoot. Grabe ang ganda nung Shekiah. Hehehe I prefer to call her by Shekiah than Joyce, mas bagay kasi eh.
~The "accident"~
Monique’s POV
<Asar talaga yung babaeng yun! Kala mo naman kung sino! Kakainis talaga.> Nagdadrive ako ngayon pauwi ng bahay at hanggang ngayon di parin ako maka paniwala sa nangyari kay Kritz. Ano yun nanalo ba sya sa lotto? Bat naman para atang biglang yaman yung babaeng yun? At panong. . .
<BOOOGSH!>
WTH! Nabundol, nakabundol or whatever! Ang alam ko lang ay nadisgrasya ako! Agad ako bumaba ng kotse.
“What the heck! You just ruined my car!” Anak ng tipaklong naman! hinuhulugan ko pa to! Kaya ayon sinigawan ko talaga yung may ari nong kotse.
“Miss it wasn’t my fault! Ikaw naman tong bigla na lang sumulpot eh! Ikaw yung nasa likod kaya its obviously your fault!” Sigaw nung lalakeng bumaba sa kotse. Pinapatawad ko na sya. . . ang gwapo nya halos lumuwa mata ko! @_@ Di ko napansing nagsasalita pa pala sya. “Hey MISS!? Nakikinig ka ba ha?!” Grabe angsungit nga nya pero ang gwapo parin. “MISS!” At don nata uhan na din ako.
“Huh?”
“Nakikinig ka ba sa sinabi ko!?”
“Ah eh, paki ulit nga ang dami kong iniisip eh.”
“Ang sabi ko kailangan mong pagawa tong sira sa kotse ko! Ang laki ng damage oh!”
Tiningnan ko yung damage, oo malaki nga malaking gas gas lang, di kagaya ng nangyari sa kotse ko na nayupi ng konti. “Just call my insurance company ok? Here’s the number. Or uhhmm can I just have your call card or cellphone number?”
“Ok, eto number ko.” Sagot nung gwapong guy saakin. “Sige alis na ako I have many things to do.”
“Ah, ok….Wait!” Sigaw ko but its too late naka alis na sya. Asar naman.
“Miss! Ano ba! Sagabal ka sa daan!” Sigaw nung mga tao sa likod ko. Asar kanina pa pala ako nakaharang. Agad ako sumakay sa kotse.
Pag dating sa bahay, nakatingin parin ako sa cell number nya. Tawagan ko kaya? Eh ano namang sasabihin ko? Wala. . .
(_ _’)
grrr, asar naman oh! Di ko man lang natanong anong pangalan nya. Ayun tuloy kahit ma search ko man lang sa facebook hindi pwede. Kakapagod naman dito sa bahay. Nang biglang mag ring yung phone ko.
“Hello?”
“Hello? Eto ba yung insurance company?” Ay tipaklong! Sino ba to at ginawang insurance company ang cellphone number ko?
“May I know who’s this?” tanong ko.
“Sean Jaquis Martinez. So is this the insurance company? May naka bangga po kasi kanina sakin na babae sakin kanina, she gave me this number and I think this is ought to be her insurance company?” Based on his explanation, walang duda! Si mr. gwapo to! Kung ganun yung number ko pala yung nabigay ko sa kanya? Sheteng tadhana!
“Ah eh. . . hindi eh.”
“What?! So then whos number is this?”
“Mine?”
“Ofcourse its yours, eh sino ka ba?”
“Uhm, Katarina Monique Vasques?”
“Ok, so Ms. Katarina. I’m sorry for the disturbance. But I’ll go now.”
“Uhm, wait!”
“Whoa! Whats with the shouting?”
“Uhm nothing its just that, uhmm, can we be friends?”
“I already have a friend.”
“Oh. . . Can’t we try?”
“Alright, but I really have to go now. Bye.”
. . . . .
. . . .
. . .
. .
.
“WAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!” Nagtatalon ako sa kama ko. “NAG BYE SYA!!!!!!!!!!!!!!!!! WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!!!!!!!” Alam ko para akong baliw, pero ewan.
“Monique! Ang ingay mo! Nag ienventory pa kami dito sa baba!.” Sigaw ni mama sa akin. Hehehe eh kung sa grabe kilig ko eh :P . Parang timang lang ano?
