Forbidden Love : Book 2

Chapter 4

Chapter 4

                Naiwan ko sa resto si Brent, but I have no where to go. Gulong gulo ang laman ng isip ko, I dunno kung alin ang uunahin ko, kung aalamin ko ba ang misteryosong lalakeng yun oh pagtuunan muna ng pansin ang paghahanap ng matitirhan ko, baka mamaya malaman ng SUP ko na andun sa hotel ang mga gamit ko.

                Walang direksyon ang aking paglalakad. Di pa rin nawawala sa isip ko ang misteryosong lalaking yun.

                Yung guest sa Emerald suite, ang mga damit nya kapareho ng lalakeng nakita ko sa Intramurous na alam kong si Jiro, at ang lalake na nakita ko kanina sa may coffee shop ganun din ang mga suot nya. yung blue teddy bear, yung drawing pad na may guhit ng mukha ko at ng Mama ko at Papa ni Jiro....

Isa lang ibig sabihin nito.

Nagbabalik na nga kaya sa buhay ko si Jiro?

Pero kung sya yun bakit di na lang nya ko lapitan?

                Napaupo ako sa isang bench. Nakatungo habang nag-iisip. Eto na naman ang mga luha ko, hindi ko na naman mapigilan.

                Kung ikaw yun Jiro bakit kelangan pahirapan mo pa ko ng ganito? Bakit kelangan ko pa manghula kung ikaw ba yun o guni guni ko na lang lahat ng mga nakikita ko.

Jiro please stop torturing me.

Kung ikaw nga ba yun lapitan mo na ko. PLease.... Nasapo ko ang mga mukha ko sa sobrang lungkot at sakit na nararamdaman ko.

Naramdaman ko may isang estrangherong umupo sa tabi ko.

 "Miss are you okay?"

"Not really....But don't mind me."

"Here's my hanky get it."

Kinuha ko ang panyo without looking who's that stranger is.

"Thanks..."

 I heard someone...

"Boss tara na..."

"Sige Ben, I'll follow..."

                Naramdaman ko wala na ang stranger na yun. pinunasan ko ang mga luha sa mukha ko bago ako nagtaas ng tingin saka ko lang napansin ang lalakeng yun. wearin black coat and a red longsleeves inside... Sya kaya yung nagbigay ng panyo?

May nakapa ako sa panyo, parang may burda. I look at it...

"JY? Anu ibig sabihin nito?"

Hinanap ko ang lalakeng nagbigay saken ng panyo... Pero di ko na sya nakita... Lalo ako nanlumo. Parang lahat na lang ng pagkakataon napapalagpas ko.

----------------------

"Kelan mo balak magpakilala sa kanya boss?"

"Kapag okay na ang lahat Ben. Kapag wala ng hahadlang sa pagmamahalan namin."

"Pero boss, hindi ka ba naaawa sa kanya?"

"Hindi lang naaawa Ben, nadudurog ang puso ko sa nakikito ko na sitwasyon nya, pero hindi pa ngayon ang tamang panahon."

"Kelan pa boss? Kapag huli na ang lahat?"

"Hindi ko alam, delikado... hindi sya pwedeng madamay, hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa kanyang masama. Mabuti na yung ganito."

"Anu pa ba ang pinapangamba mo boss? Nakakulong na si Gringo..."

"Oo pero may mga galamay pa sya. At isa pa si Papa, alam mong isa sya sa tutol na magkaroon ako ng relasyon sa kahit sinong babae."

"Pwede naman siguro boss patago"

"Wag mu nga ako bigyan ng idea Ben, naisip ko na ang mga bagay na yan. pero delikado."

--------------------

                Bumalik ako sa hotel, sumakay na ko ng pampasaherong jeep. Pagkarating na pagkarating ko ay nagtungo na ko sa locker at kinuha ang susi ng Emerald suite,  Dapat ko na malaman kung sino ang guest na iyon, malakas ang kutob ko na si Jacob Kho at Jiro ay iisa, dala ko pa din ang panyo.

                Hindi na ko kumatok sa pinto, agad ko iyong binuksan.

"Jiro....! Alam ko ikaw yan... Parang awa mo na, magpakita ka na saken...."

Tumambad saken ang isang lalake, nasa edad na 30 pataas, wearing that black coat and red long sleeves inside, kagaya ng mga damit na inayos ko sa dresser.

                "Yes? I don't remember I call for a make-up room..." sabi ng guest na nagtataka kung bakit ako pumasok sa room nya. Nagblush ako sa pagkapahiya.

"I apologize for my rude attitude Sir. I forgot to knock first. You are Mr. Jacob Kho?"

"Yes, why?"Do we have a problem?"

"Nothing Sir. I'm just a bit confuse..."

Confuse?

"Sir, that blue teddy bear and the drawing pad is that yours?"

"What drawing pad?"

"I saw it yesterday..."

"There's no one here...That teddy bear is my daughter's why?"

"Forgive me Sir but I have to go. I'm really Sorry."

                Napaiyak ako sa nalaman ko, akala ko makikita ko na si Jiro, akala ko sya na yun, hindi pala, mali ako. mali ako.  Wag ka na umasa Kaye na makikita mo pa si Jiro.  Bulong ng isip ko. At hindi ko matanggap ang idea na di ko na sya makikita....Ang tanga tanga ko naman kasi... Bakit kelangan pa umabot sa ganito...

                "Kaye?" si Menchie, tulak tulak ang cart. Napayakap na lang ako kay Manchie.

"Bakit friend? Anu nangyari? Sabihin mo saken..." Habang hinihimas nya ang likod ko.

"Akala ko makikita ko na sya chie, ang tagal ko naghintay at umaasa na magkikita pa kami pero mali pala ang hinala ko..."

"Anu bang sinasabi mo Kaye?"

"Si Jiro, Chie... This past few days there's this man na palage ko nakikta pero bigla naman nawawala. at inakala ko na si Jiro yun. at ang guest dito sa emerald suite, I thought it was him,"

"Pero pano mo naman nasabi na si Jiro nga yun?"

"Yung teddy bear, nakita ko sa loob ng room kahapon, at yung drawing pad, hindi ako pwede magkamali ako yung nakadrawing dun pati ang Mama ko at Papa ni Jiro. Malakas ang kutob ko sya ang nagdrawing nun..."

"Sure ka ba si Jiro ang nagdrawing nun?"

"Hindi, pero I once saw that drawing pad na hawak nya nung time na di na kami nagkakaintindihan ni Jiro. I'm sure of it..."

"Calm down friend. Pasasaan ba at makikita mo rin sya, Maybe this is not yet the right time."

"Hindi ko alam Chie,di ko na alam kung anu gagawin ko, hindi umaayon ang pagkakataon samen. Oh baka naman ayaw nya na lang talaga ako makita..."

"Hindi naman siguro friend. Wag ka mag-isip ng ganyan. Halika na... Baka makita pa tayo ni panot..."

======> Continue Reading to Chapter 5

MERCI BEAU COUP!