Chapter XVIII (U)

7.1K 825 62
                                    

(Suggest song- Take me home,country road)

အခုဆို ကားအဖြူလေးက အိမ်ရှေ့မှာ ငေါင်းစင်းစင်းနဲ့ ။

ကိုကိုကတော့ နေ့တိုင်း ရေဆေးပေးတယ်.
( မဆေးနဲ့ ပြောလည်းရမှမရတာ..)
ဒါပေမယ့် ပြန်ရောင်းလိုက်ရ ကောင်းမလားတောင် စဉ်းစားတယ်။ Kurashiki မှာက အဝေးကြီး သွားစရာမှ မရှိတာ.. တစ်ခါတစ်လေ ခရီးထွက်ကြတာက လွဲလို့ပေါ့.. ။

အရေးကြီး ကိစ္စရှိတဲ့နေ့တွေကလွဲလို့ ကျန်တဲ့ရက်တွေဆို ယိပေါ်ဟာ အလုပ်ကို ရထားနဲ့ပဲ သွားတယ်။ ကိုကိုက ဘူတာရုံထိ လိုက်ပို့၊ လာကြိုတတ်တာကို သဘောကျလို့..

အစကတော့ အသွားအပြန် ခရီးက ပင်ပန်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရထားစိုက်တဲ့အခါ ထိုင်စောင့်နေတဲ့ ကိုကို့မျက်နှာလေး မြင်ရင် အမောပြေသွားရတာပဲ..

_

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

_

" ကိုကို.. ကျွန်တော့်ကိုလည်း ကျွေးလေ "

" မင်းက ကြောင်လား..
ကိုယ့်ဟာကိုယ် ယူစားလေ "

ရှောင်းဖန်ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်မိတယ်။

တကယ်ပဲ.. ။ အစကတော့ တစ်သက်လုံး ပြန်မခေါ်တော့မလို မျက်နှာပေးနဲ့ ခုကျမှ ကိုကို့ကို ကပ်နေလိုက်တာ ။

" မင်းကို ရောင်းစားပစ်မယ် "

" ..... "

" ..အိမ်ကို လုံးဝ ပြန်မလာခဲ့နဲ့ "

" ..... "

" ..ကြောင်က ကြောင်လို မနေဘူး သွားစမ်းကွာ "

" ယိပေါ် ဘယ်လိုဖြစ်နေတုန်း
ဟိုမှာ စားနေတာကို "

သူ တွန်းပစ်လိုက်တဲ့ ရှောင်းဖန်ခေါင်းကို ကိုကို့က သာသာလေး ပြန်ပုတ်ပေးနေတယ်။

Ren's Untitled Story [一战]Where stories live. Discover now