(Suggest song- Take me home,country road)
အခုဆို ကားအဖြူလေးက အိမ်ရှေ့မှာ ငေါင်းစင်းစင်းနဲ့ ။
ကိုကိုကတော့ နေ့တိုင်း ရေဆေးပေးတယ်.
( မဆေးနဲ့ ပြောလည်းရမှမရတာ..)
ဒါပေမယ့် ပြန်ရောင်းလိုက်ရ ကောင်းမလားတောင် စဉ်းစားတယ်။ Kurashiki မှာက အဝေးကြီး သွားစရာမှ မရှိတာ.. တစ်ခါတစ်လေ ခရီးထွက်ကြတာက လွဲလို့ပေါ့.. ။အရေးကြီး ကိစ္စရှိတဲ့နေ့တွေကလွဲလို့ ကျန်တဲ့ရက်တွေဆို ယိပေါ်ဟာ အလုပ်ကို ရထားနဲ့ပဲ သွားတယ်။ ကိုကိုက ဘူတာရုံထိ လိုက်ပို့၊ လာကြိုတတ်တာကို သဘောကျလို့..
အစကတော့ အသွားအပြန် ခရီးက ပင်ပန်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရထားစိုက်တဲ့အခါ ထိုင်စောင့်နေတဲ့ ကိုကို့မျက်နှာလေး မြင်ရင် အမောပြေသွားရတာပဲ..
_
" ကိုကို.. ကျွန်တော့်ကိုလည်း ကျွေးလေ "
" မင်းက ကြောင်လား..
ကိုယ့်ဟာကိုယ် ယူစားလေ "ရှောင်းဖန်ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်မိတယ်။
တကယ်ပဲ.. ။ အစကတော့ တစ်သက်လုံး ပြန်မခေါ်တော့မလို မျက်နှာပေးနဲ့ ခုကျမှ ကိုကို့ကို ကပ်နေလိုက်တာ ။
" မင်းကို ရောင်းစားပစ်မယ် "
" ..... "
" ..အိမ်ကို လုံးဝ ပြန်မလာခဲ့နဲ့ "
" ..... "
" ..ကြောင်က ကြောင်လို မနေဘူး သွားစမ်းကွာ "
" ယိပေါ် ဘယ်လိုဖြစ်နေတုန်း
ဟိုမှာ စားနေတာကို "သူ တွန်းပစ်လိုက်တဲ့ ရှောင်းဖန်ခေါင်းကို ကိုကို့က သာသာလေး ပြန်ပုတ်ပေးနေတယ်။