საწოლზე ვწევარ და ვფიქრობ რა მოხდებოდა ჩემს ცხოვრებაში რომ ჩემს მშობლებს არ გავეყიდე, ავისრულებდი თუ არა ჩემს ოცნებას, ვინ იქნებოდა ჩემს გვერდით, ვის შევიყვარებდი. ამ კითხვებზე არ მაქვს პასუხი?! საწოლიდან წამოვდექი კარადასთან მივედია მთლიანი შავი მუხლებამდე კაბა და შავი მაღლები ჩავიცვი, აზრზე არ ვარ სად მივყავარ, თმა როგორც მქონდა ისე დავიტოვე. ხუთ წუთში ჰარი შემოვიდა ოთახში და მითხრა რომ წასვლის დრო იყო, მასთან ერთად გარეთ გავედი და მანქანაში ჩავჯექი, მთელი გზა ხმა არცერთ არ ამოგვიღია, უხერხული სიჩუმე იყო . ერთი საათიანი მგზავრების შემდეგ მანქანა გააჩერდა, ჰარიმ მანიშნა რომ დაგავსულიყავი, მეც დავემორჩილი , წინ გადაშლილმა სანახაობა გამაოცა, ჰარი წინ წავიდა მე კი უკან გამოყოლა. იახტაზე ავედი , ჰარიმ კაპიტანს უბრძანა იახტა დაეძრა, ჩემს წინ პატარა მაგიდა იყო რაზეც წითელი ღვინო და სჭმელი ეწყო. ეს ყველაფერი რას ნიშნავს? ეს ჰარია?! თუ მისი ორეილი?.
-ჰარი ეს ყველაფერი? ვერ ვხვდები რის მიღწევას ცდილობ- მარცხენა ხელი ნიკაპსე მოისვა და მითხრა
- არაფერის - ცოტა ხნიანი ლოდინის შემდეგ დაამატა- უბრალოდ ვიფიქრე მოგეწონებოდა - მან ახლა თქვა რომ მე ეს მომწონებოდა?!
- შენი ზარით მე ეს ბედნიერს გამხდის?! არა რათქმაუნაუნდა მე მაშინ ვიქნები ბედნიერი როცა შენ ვერასდროს გნახავ, საერთოდ შენს სახეს ვერასდროს დავინახავ- სახეზე ბრაზი ეტყობა, ცდილობს რომ ეს მრისხანება ჩაახშოს, რადენიმე წუთის შემდეგ მეუბნება
- სანამ კარგად გეგცევი ჯობს შეირგო, ნუ მაიძულებ ის გავაკეთო რაც არ მინდა და დარწმუნებული ვარ არც შენ ! ამიტომ ახლა ამ დედააფეთქებულ ადგილას დაეტიე და ზედმეტს ნუ ლაპარაკობ!- ბოლო სიტყვები ხმამაღლა თქვა.
×××
ორი საათია რაც ისევ იახტაზე ვართ, ამ ხნის განმავლობაში არაფერი მითქვამს, მხოლოდ ზღვას გავყირებდი. ტალღები ის ისეთი მშვიდი იყო , კაშკაშა. მთვარე მასში არეკლილი ოყო, მთვარე სიმშვიდის განსახიერება ის ასოცირდება ღმერთთან მთვარე ისეთივე სუფთაა როგორიც ღმერთი. ჩვენ ღმერთმა შეგვქმნა და ყოველივე ჩვენგანს ჩვენი მოვალეობები ჩაგვინერგა, ყველა სირთულის გადალახვის უფლება.
ბედნიერება!ეს ჩემი აზრით წუთიერი რამა, დროსი ერთი მონაკვეთი. ადამიანი ვერასდროს იქნება ბოლომდე ბედნიერი , მას ხელს რაღაც უშლის. შეიძლება ზოგი ასე არ ფიქრობს მაგრამ დაფიქრდით? როდის იყავით ბოლოს ბედნიერი და რამდენ ხანს გაგრძელდა? დროის რაღაც მონაკვეთი არა.
ჩვენ ვერასდროს შევძლებთ რომ ყოველთვის ყოველ წუთს ყოველ წამს, ბედნიერები და გახარებულები ვიყოთ.
თქვენთვის რა არის ბედნიერება? ამზე პასუხი თქვენს გულში ეძებეთ და არა თავში . მე არ მაქვს არ კითხვაზე პასუხი, ჩემთვის ბედიენრება არ არსებობობს.
მოულოდნელად ჩემი სხეული სადღაც უსასრულობაში ვიგრძენი, ზღვა! ზღვაში გადავეშვი აზრი არ ჰქონდა ზღავსთან შემკლავებას . ნელ ნელა ქვემოთ მივიწევდი უკვე სუნთქვა აღარ შემეძლო , მოულოდნელად წელზე ხელი ვიგრძენი რომელიც ზემოთ მიმათრევდა , სიკვდილს თვალებში ჩავხედე. სუნთაქვა შემეკრა ჰაერი აღარ მყოფნიდა, გონება დავკარგე.
თვალს ვახელ ვგრძნობ რაღაც რბილ მატერიზე ვწევარ, ოთახს თავალი მოვავლე, ჰარი აქ არ იყო წამოდგომა ვცადე მაგრამ სხეულზე მხოლოდ მაისური მეცვა. რა მოხდა მ.. თავადი მომხდარი ამბავი ამომიტივტინდა , არ ვიცი ზღვაში როგორ აღმოვჩდი მხოლოდ ის ვიცი რომ ფიქრებში ვიყავი გაფანტული. კარის სახელურის ხმა მესმის კარები იღება და იქ მდგომი სიულეტი მე მიყირებს, ოთახში შემოვიდა და საწოლის კიდესთან ჩამოჯდა
- თავს როგორ გრძნობ- უხერხული სიჩუმის შემდეგ მკითხა და თვალებში ჩამხედა. რამდენიმე ხინიანი ყოყმანის შემდეგ ხმა ამოვიღე
- კარგად - მოკლედ მოვუჭერი და წამოვდექი, გასასვლელისაკენ გავემართე
- სად მიდიხარ?!- წამოდგა და ისე მითხრა
- საფირფარეშოში - ვუთხარი. მის პასუხს დაველოდე
- აქაც არის- მითხრა და მარჯვნივ მხარეს გაიხედა
- კარგი - საპირფარეშოში შევედი . სახეზე წყალი შევისხი და ჩემს თავს დავაკვირდი სარკეში, სახე სულ უფერული მქვს ტუჩები დამსკდარი თველენები ჩალურჯებული, სახეზე საერთოდ არანარი გამომეტყველება არ მაქვს.
ჩემი სახე მხოლოდ ტკივილს და უიმედობას გეტყვით, რომელიც ყველასთვის ნაცნობია რა გრძნობაა.
საპირფარეშო დავტოვე. გარეთ გავედი დღისით ზღვა არაფერის მეტყველია. ტალღებმა სიჩქარეს მოუმატენ , ცივი ნიავი ჩემს სახეს ელამუნება თმებს მიწეწავს , ამ სიფრიფანა მაისურსი ქარი ატარებს და მაჟრიალებს.
მოულოდნელად მხარზე შეხებას ვგრძნობ რაც მაიძულებს მისკენ შევბრუნდე, ჩემთან მისი თბილი სუნთქვა სახეზე მეცემა, რაც არაამქვეყნიურად მსიამოვნებს. თვალებში ჩამყურებს მეც თვალს არ ვაშორებ, მის მწვანე ზურმუხტის ფერი თვალებში ჩავიძირე , ისინი სხვა რამეს მეტყველებენ , იქნებ სხვა დაროს სხვა სიტუაციაში რომ შევხვედროდი იქნებ ურთიერთობასც გვქონოდა. რომარ ვიცოდე ის როგორი ადამიანია ანგელოზი მეგონებოდა მისი თვალებიდან გამომდინარე ახლა. თავალი მის ტუჩებისკენ გავაპარე. ისინი ისეთი ფაფუკი ჩანს რომ მომინდა მას შევხებოდი.
ჰარიეტ! ნუთუ შენ ამას მართლა ფიქრობ. ამომძახა ჩემმა მეორე
მემ. ჯანდაბა ჰარიეტ შეეშვი ამ ფიქრებს, ჩემს თავს შევუღრინე , ამ ხნის განმავლობაში ჰარი ჩემი სახის ნაკვეთებს აკვირდება და მათ შეისწავლის.
- ჰა.. - ბაგრები ერთმანეთს დავაშორე რომ მისთვის მეთქვა, მაგრამ მხოლოდ ორი ასობგერა აღმომხდა ბაგეებიდან. მან მოულოდნელად ჩემს ბაგეებს თავიის მიაერთა, კოცნაში ავყევი. ის ვნებიანდა მკოცნიდა მისი თბილი ფაფუკი ტუჩებბა ჩემს გონებაში თითქოს ის დრო წაშლა რაც მან გამიკეთა. მისი შეხება რაღაც არამქვეყნიური
იყო. მომშორდა მისი შუბლი ჩემს შუბლს შეახო და მითხრა
- ასეთი დამჯერი გოგო იყავი . და გპირდები არაფერს დაგიშავებ- მომშორა ხელი ჩამკიდა და იახტაში შემიყვანა, ოთახის კარი გააღო , მნიშნა შიგნით შევსულიყავი .
მეც შევედი მაშინვე კარებზე ამაყუდა და კოცნა დამიწყო, ახლა უფრო უხეშად და მომთხოვნად კოცნა ყველაზე გადაიტანა კბილები ჩამასო, რაზეც წამოვიყვირე , ეს იმ ჰარის არ გავდა რაც წეხან არამქვეყნიურდ მკოცნიდა ისე თითქოს სათუთ არსება ვიყავი რაც ერთი ხელის მოსმით გატყდებოდა, ახლა ის უფრო მხეცს გავდა
- ჰ..ჰარი მტკენ - მას შემდეგ ვუთხარი რაც კბილები უფრო ღრმად ჩამასო კანში, სისხლის დენა დაიწყო კანიდან მან ენა გადაატარა და შემდეგ ტუჩებში მაკოცა, მას მგემო დაჰყვებოდა. საწოლზე გადამაწვინა და კოცნა ისე გააგრძელა, ხელსბს ჩემს სეხეულზე უმისამართოდ დაამოძრავებდა
- ჰარი გთხო.. - სანამ დავასრულებდი ის ჩაერთო საუბარში
- უბრალოდ მენდე, არ შემეჭინააღმდეგო - თქვა და თხელი სიფრიფანა მაისური კანიდან მომაშორა , მას ბიუსჰარტერიც მიაყოლა მხოლოდ საცვალის ამარა დავრჩი მის წინაშე, ყელიდან კოცნა მუცელზე გადაიტანა , ზემოთ აოუყვა კერტები კბილებს შორის მოიქცია და მისკენ გაწელა, რაღავ გაურკვეველი ბგერა აღმომხდა ბაგეებიდან , ცალი ხელი ტრუსზე გადამატარა, რასეზ ტანში ტაომ დამაყარა მეორე ხელით თმა სახიდან გადამიწია კიდევ ერთხელ მაკოცა. მეორე ხელი ქვემოთ ჩააცურა და ტრუსი გამხადა , ორი თითით შემავსო და მოძრაობა დაიწყო მას მესამეც მიაყოლა ჩემი წელი საწოლს მოწყდა და ჰაერში ავიწიე, ჰარიმ მეორე ხელით ბეხები დამიჭირა და მითხრა
- დამაცადე- ჯანდაბა! მან ენა შემოასრიალა და მოწოვა რაზეც წამოვიკვნესე
- აჰჰ.. ჰ..ჰარი - კლიტორის წვალება დაიწყო რაზეც უარესად ვკვნესოდი.
დამპალი ნაბიჭვარი! გავიფიქრე უკვე ფიკზე ვიყავი და გავათავე ჰარის ხელბზე, ჰარიმ თითები პირში ჩაიდო და ალოკა
- არ გინდა გასინჯო რა გემო გაქვს- მითხრა კმაყოფილმა და მისი ტუჩები მომაწება მლაშე გემო დაჰყვებოდა.
- ჯანდაბა! - მოულოდნელად წამოიყვირა, მე გაოცებულმა შევხედე .
- რა მოხდა
- ამიდგა- თქვა და მე შემომხედა ღიმილიანი სახით . არა! არა ! მან ახლა რავ გაიფიქრა, არა ამას არ ვიზავ
- რა - ვუთხარი გაკვირვებულმა , არაფერი უთქვამს მხოლოდ საწყალი თვალებით შემომხედა
- არა! - წამოვიყვირე - შენ ფიქრობ რომ მე .. მე- გამაწყვეტია წინადადება
- ხო . ეს შენ უნდა გააკეთო - მითხრა და შარვლის გახდა დაიწყო მას ბოქსერებიც მიყოლა, თვალები ვჭყიტე მისი ერექციის დანახვისას
- ჰარიეტ!- მისი ხმა ბრძანებით იყო გაჟღენთილი - დაიწყებ თუ უნდა დაგსაჯო. - ჯანდაბა! დაბრუნდა ძველი ჰარი, წამოვდექი ფეხაკრეფით და მასთან მივედი.
- პირით შემდეგ ხელით- მითხრა და მაკოცა, მისი ასო პირში ჩავიდე და მოძრაობა დავიწყე, ვგრძნობდი რომ თავალები მისველდებოდა, მოძრაობა ხელით გავაგრძელე , როდესაც გაათავა მას მოვშორდი და აბაზანაში შევედი, წყლის ქვეშ დავდექი, წყალი ჩემს სხეულზე გველივით დასრიალდებოდა მეგონა თოთქოს ახლა დამახრჩობდა. რაც წეხან მოხდა ? მე მას არ შევწინააღმდეგებივარ რომ ჩემთვის ორგანიზმი განეცდევინებია. დღეს მაშინ რომ მომექცა ისე ცუადაც არ მომქცევია რა ხდება?. ნუთუ გული ულბება მაგრამ. ჰარი . ის ჰარია არ ვიცი ?! არ ვიცი?! რა ვიფიქრო არ გავაკეთო არაფერი ვიცი . მხოლოდ ის ვიცი რომ ჰარი არ შეიცვლება, მას ეს იმ დღიდან ეტყობოდა რაც წესების დაწესება დაიწყო. ონკანი გადავკეტე და პირსაცოხი შემოვიხვიე.
ბოდიშით🙏 აი არ ვიცი რა ვთქვა, ბოდოშს გიხდით იმათ ვინც ჩემს ფიკს კითხულობთ და ახალ თავს ელოდებოდით🙏❤ ვიცი ბევრი ხანი დავაგვიანე მაგრამ , დრო საერთოდ არ მაქვს გამოცდები რეპეტიტორები ეს რთულია ბევრი დრო მიაქვს, დროს საერთოდ ვერ ვიცდი , ვიცი უნამუსოდ მოვიქეცი რომ ვთქვი დავდებთქო (არ ვიცი რომელი დღე იყო ) და არ დავდე . ბოდიში კიდევ ერთხელ ყველას 🙏🙏❤ ძალიან მიყვარხართ. ვფიქრობ რომ უინტერესო გამოდის და ხომარ წავშალო 🤔 და თქვენც არ მოგიწევთ ახალი თავების ასე ლოდინი 🖇 რას ფიქრობთ ამ აზრზე მგონი კარგი აზრია რავი . ❤❤
კომენტარი მჭირდება თქვენი, თუ არა და აღარ დავდებ რადგან აზრს არ გამოხატავთ და არ ვიცი რა ვიფიქრო 😏🖇
YOU ARE READING
•Business Death•
Fanfictionმხოლოდ იმიტომ შემიძლია შენთვის თავის გაწირვა ,რომ მიუხედავად ამ ყველაფრისა, ასეთი სიყვარულით შეძელი ჩემი შეყვარება . 0.9.0.7.2019 .
