Attendance 31 : *Special Chapter*

176 7 5
                                    

A/N : Eto na po :D 

-------------------------

[Tao]

Tao’s POV

Pag katapos ko Mag basket ball nandun sila mama sa Bahay ni tita. Sobrang na shock ako kasi ang alam ko bakasyon pa sila bibisita sa pilipinas para Makita ako , pero andto sila kausap si Tita at umiiyak si tita. Muka ngang natigil ang usapan nila at napa lunok ng sobra si Tito Kenji ng Kape . Binigyan ko lang sila ng ‘What the Hell is happening here look’ Sumenyas si Papa na umupo daw ako at sumunod naman ako Tuloy tuloy sa pag iyak si Tita

“Danica , Mabuting ikaw na ang magsabi”*Sabi ni Mama . What ? Anong sasabihin ? Tumigil si tita sa pag iyak uminom siya ng tubig at Huminga . “Tao , Sana mapatawad mo ko . Pero sa Totoo lang , Ako talaga ang Mama mo”*Sabi niya at biglang umiyak . Naguguluhan ako . Sobra sobra

“Tao , Pinalabas lang namin na kami ang parents mo dahil masyado pang bata ang mama mo gusto naming makapag tapos siya kaya namin nagawa to”*Paliwanag ng Mama ko I mean Lola ko pa .

Sobrang naguluhan ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko para akong nayelo sa pwesto ko “Ano to Telenovela ? Wag naman kayo mag joke ng ganyan oh”*Sabi ko sa kanila Pinipigilan kong maiyak . Hinawakan niya ang kamay ko “Tao , Sorry”*Sabi niya tumayo ako at lumabas ng bahay . Sinundan naman ako ni Kuya kenji

Hinawakan niya ako sa balikat kaya napalingon ako sa kanya “Sumama ka sakin”*Paanyaya niya Sumama naman ako dahil ayoko sa lugar na yon nabuhay ako sa kasinungalingan.

Dinala niya ako sa isang malaking field bumaba kami “Lahat ng nararamdaman mo ilabas mo na”*Nakangiting sabi ni Kuya kenji nag nod ako Lumakad ako At Sumigaw ilang beses ko yung inulit hanggang sa mapa upo ako at umiyak Tinabihan ako ni Kuya kenji

“Tao . Hindi kita masisi , pero tatandaan mo , Siya parin ang Nanay mo. Kung hindi ka niya mahal , sana wala kana sa mundong to . Tinapos niya ang pag aaral niya kahit naissue pa siya dahil para sa kinabukasan mo , Tignan mo , Lahat ng Gusto mo Nakukuha mo diba ? Dahil yan sa kanya”*Nakangiting sabi ni Kuya kenji

“Sa bahay ka nalang muna umuwi”*Sabi niya nag nod naman ako

Andito nako sa condo ni Kuya kenji Nakahiga sa kama Iniisip lahat ng nangyari hanggang sa naka receive ako ng Gm mula kay Baekhyun “Worst Feeling ? Seeing My Mother Crying”*Sht . Kahit medjo na galit ako , Feeling ko hinampas akong Skate board sa muka sa Gm ni Baekhyun

Kinabukasan..

Pag gising ko walang pasok , si kuya kenji pumasok sa trabaho may pagkain na at all set na lahat naiwan lang ako sa bahay tulala at Iniisip parin ang lahat Nag text si Gramps “Boys night out sa bahay”*Sabi niya. Nag punta ako dun nag enjoy , tumawa , at sinubukan tumakas sa lahat pero ng tulog na ang lahat , Tumulo na ang mga luha sa mga mata ko .

Pag pasok ko feeling ko binaksakan ako ng isang libong sako ng bigas . Grabe . Masakit sobra nag plaplano na lahat Pero isa lang na suggest ko . Hanggang sa Umabot na ang lahat sa sukdulan

Nasagad ako kay Icy dahil lahat nag sabay sabay pero hindi ko yun sinasadya

“PWEDE BA ! KATAHIMIKAN NAMAN OH . GULONG GULO AKO EH TAPOS SASABAY PA KAYO! TANGNA . HINDI NYO BA NAPAPANSIN , RESPETO NAMAN”

Si Suho at Kris nilapitan ako at inilayo dinala nila ako sa Gym . Lahat kinuwento ko At umiyak nanaman ako Maga na talaga tong mga magaganda kong mata .

“Pre . Nanay mo parin siya , Matitiis mo ba na nasasaktan siya kasi hindi mo siya tanggap ?”*Payo ni Suho “Tsaka lahat ng yun ginawa niya para sayo”*Dagdag ni Kris “Salamat salamat talaga”*Sabi ko “Ikaw paba Cry Panda?”*Sabi ni Suho “Hoy panda , Umuwi ka sa inyo ah harapin mo ang nanay mo loko!”*Sabi ni kris sabay batok sakin . Pasalamat siya wala yung wushu stick ko dito .

Uumuwi ako at nakita ko siyang tulalang nakaupo sa dining table at hindi kumakain . Niyakap ko siya “MAMA , Sorry na”*Hinawakan niya ako at umiyak din “Sorry din Anak”*Sagot niya . Ok na Ok na kami ni Mama .  

"Tahan na po , Kain na tayo"*Sabi ko sa kanya at umupo sa harapan niya at kumain kami at nag simula nang manumbalik ang ngiti sa muka niya

Yamashita UniversityWhere stories live. Discover now