Marrying the billionaire

25

DEANNA'S POV......

late na akong naka gising dahil sa..mga papers na inasikaso ko sa company....kaya naman dali dali na ako kumilos may pasok pa naman ako ngayon...

nag mamadali akong nag lalakad patungo sa room ko..kaso late na talaga ako nasa loob na si ma'am...

"your not allowed to enter my class ms.. as what you see we already started the discussion.." mataray na sabi ng guro sa akin.. nag tawanan naman ang ibang classmate ko.. tsskk...ipaalala nyo nga sakin na ipatangal tong guro na to...

kagaya parin ng dati sa tuwing dadaan at naglalakad ako puro panlalait pandidiri sa akin ang ginagawa nila... nag lakad nalang ako papunta sa likod na bahagi ng school sa mini park kung saan ako madalas na tumatambay.....

malayo palangf ako..may naririnig akng boses na tila umiiyak..at nakita ko naman si jema ang umiiyak..maga na ang mga mata nito...at subrang lungkot.. para akong dinudurog inside pag nakikita ko mga luha sa mata ni jema.. kaya agad akong lumapit...

"hey...what makes you cry..or who makes you cry..?" nag aalala kong tanong kaya napabaling naman ang tingin nya sakin..sinugod naman niya ako saka yumakap sa akin.. na parang subrang nangangailangan.. kaya naman niyakap ko sya pabalik.... i rob her back..para naman gumaan pakiramdam nya.. 

kumawala naman sya sa sa pagkakayakap... inabutan ko naman sya ng panyo na dala ko.. tinangap naman niya ito saka pinunasan ang kanyang luha.. nagulat naman ako ng singahan nya ito...napa tawa naman ako sa ginawa nya..

"ppffftttt..haha.. o..feel good?" natatawang tanong ko..kaluka ka jema..ang cute mo po..haha.. sinamaan namn niya ako ng tingin..

"ano..tinatawa mo..jan..masaya ka ba na umiiyak ako.." kunot noo nyang tanong.. nako wrong move ata ako a..nagtataray nanaman si queen..

"no..syempre hindi..bat kaba umiiyak..look at your eyes you look like addict already.." i joke... she just glare on me...

"mind to share what happened.?" sabi ko sabay tingin sa kanya.. tumingin naman sya sandali sa akin..

"ano gagawin mo pag malabo mo ng matupad pangarap mo..magiging masaya ka pa ba,,?" tanong niya...

"what do you mean?" takang tanong ko..

"hmmm.. isa lang pangarap ko mula noon madala sa championship ang team na sasalihan ko during my collage day at maging chapion... simula noon pinaghihirapan ko lahat..kahit subrang pagod sa school..minsan isinasama pa ako ni papa sa companya... tapos training... pero simula noon maging athlete ako dito hindi ko pa naranasan maging champion when it comes to volleyball...volleyball is my first love... and i dont want to lose my this.." malungkot na sabi niya at tumingin sandali sa akin..nakita ko naman na ngingilid nanaman ang luha niya..

"deann's..bilang captain nila ginawa ko na ang lahat..to help and to guide them..para makuha namin ang championship.pinag hirapan at pinagpaguran namin lahat... pero isang iglap lang..yung pinag hirapan naming lahat maglalaho na parang bola...nakakalungkot isipin..na hindi kami makakapag laro sa UAAP....nakakalungkot na mukhang matutuldukan na ang pangarap ko..." sabi niya at tuluyan na ngang umiyak..