Chapter 12

49 0 0
                                    

Nagaalangan siyang naupo na roon..At first,relaxed lang siya nung paaangat pa lang ito subalit nung nasa taas na sila ay bigla siyang napasigaw habang nakapikit ang mga mata..Naramdaman naman niya ang mahigpit na pag hawak ni Andrew sa mga nanlalamig niya kamay

“Nanlalamig ka ata?huwag kang matakot dahil habang nandito ako walang masamang mangyayari sayo.” Pag assured nito sa kanya

She just nod but she didn’t bothered to open her eyes.Sa pangatlong ikot nang ferries wheel ay bigla na lamang itong tumigil kaya she assumed na tapos na ang kalbaryo niya

“Open your eyes mosh…”sabi ni Andrew

Unti-unti niyang binuksan ang mga mata niya at halos malula siya nung napagtanto niyang nasa pinakamataas na bahagi sila nang ferries wheel..akmang iipikit niya muli ang mga mata niya nung hawakan ni Andrew ang mukha niya at hinarap sa mukha nang lalaki

“Mosh…anu ka ba.Panu mo maeenjoy tong ride kung yung takot mo lang yung iniintindi mo.” Ani ni Andrew

“Look up the sky.” Dagdag nito

Napagtanto naman niya mas mabuti pa nga sigurong sa kalangitan siya tumingin kaysa sa baba.Mas lalo lang kasi siya nalulula pag sa baba siya nakatingin kaya sinunod niya ang sinabi nito

“Tingnan mo…di ba mas magandang pag masdan ang mga bituin kapag nandito tayo sa taas.” Wika ulit ni Andrew

Tumango siya bilang pagsang-ayon…madilim na kasi nun kaya nagsisilitawan na ang mga bituin sa langit

“Ridding on a ferries wheel isn’t that bad if you will just look into the brighter side.right?” tanung nito sa kanya

“Oo nga e.pwede ko naman palang ma enjoy to.” Pag sang-ayon niya

“Sarap panuorin nang mga bituin tuwing gabi pero naiisip mo ba kung bakit wala sila sa umaga?” tanung nito sa kanya

“Diyan lang..hindi naman kasi sila kabote na nawawala at bigla sumusulpot kaya lang mas maliwanag yung sinag nang araw kaya hindi sila nakikita.” Sagot naman niya

“Exactly..hindi porke hindi na sila natin nakikita e wala na sila…Andyan pa rin naman sila naghihintay lang nang tamang pagkakataon para kuminang..Someday,I will be one of that stars.You may not be able to see me pero hindi ibig sabihin nun iniwan na kita.I’m just watching over you, waiting for time when I will be able to shine your darkest night.” Mahabang sabi nung lalaki

Di nila napansin na nasa lapag na pala.Pagkatapos nilang sakyan halos lahat nang ride na nandon e hinatid na siya nito

Tulala si Aleja habang pinapanuod si Janel at Zedrick…Nasa cafeteria kasi sila non at mukhang tuwang tuwa ang dalawa sa mga kinenkwento nang mga to.

“Hahaha…grabi talaga itsura mo non.Para kang PG…hahaha.” Wika ni Zedrick kay Janel

When The Last Teardrop FallsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon