UNEXPECTEDLY (COMPLETE)

CHAPTER 9: Tragedy

Jean's POV

Ugh! Ang aga-aga pumunta ni Sam dito sa bahay para daw sa outing?! Duhh! Ano naman nakain nun? Ipapakilala na niya ako sa parents nya not as a bestfriend but as a girlfriend <3 kilimats din ano? Hahahaha!

"Bilisan mo na jan!" sigaw ni Sam sa kabilang pinto kasi naka-lock yung pintuan ng kwarto ko syempre nagbibihis eh -_____________________- wag lang siya maka-boso saken kundi malilintikan talaga tong si Sam..

"Oo na! Eto na nga eh -______________________-" sigaw ko din sa kanya

Naka-imapke na din yung mga gamit ko after ko magbihis agad naman kaming bumaba at dumeretso sa kotse niya, Buti nga pinayagan ako ni Tina eh :D :3 Hahahaha! Akala ko magagalit.

Habang nasa kotse na kami in-istart na nya yung engine ng kotse nya at pinaharurot :D HAHAHAHA! Sabi nya saken mga 2hours yung byahe kaya naman natulog muna ako...

"Ganda talaga pagnatutulog" narinig kong sabi ni Sam

"Ano sabi mo?!" bigla akong nainis sa sabi nya eh, so panget ako pag gising -____________-

"Hahaha! Joke lang."

"Umayos ka nga! Tumingin ka sa daan mamaya mabangga tayo eh, edi imbes na masaya naging malungkot."

"Wag kang magsalita ng ganyan.." -______________- ok mali ako.

Nagpatuloy lang siya pagmamaneho, tahimik lang kami baka mag-away kami pag pinagpatuloy ko pa yung mga sinasabi ko eh. Napansin ko naman pinagpapawisan si Sam at parang kinakabahan siya kaya nagtanong ako..

"Are you okey?"

"Y-yes.."

"Are you sure?" paninigurado ko sakanya.

"Oo naman. Hehe." okey parang may mali sa pakiramdam ko? At ayoko ng ganito bakit iba yung bilis ng pagtibok ng puso ko? Ba't parang ako yung kinakabahan?

"S-sam?"

"Bakit?"

"Kinakabahan ako, ano bang nangyayari sayo?" tanong ko dito pero ngumiti siya na parang may masakit sa kanya.

"Sorry Jean pero di gumagana yung breaker kahit anong tapak ko. Tandaan mo Jean no matter what happen I still love you and I will always love you.."

tapos hinawakan ni Sam yung kamay ko..

"I will always love you too Sam.."

Nakita ko naman na may kasalubong kaming Bus at biglang binitiwan ni Sam ang kamay ko at iniwas ang kotse pero ...............

*BOOGGSSSSHHH!

Ky's POV

Nandito ako ngayon sa hospital dahil may tumawag saakin at sinabi ang nangyareng trahedya kela Sam at Jean, Si Sam stable naperosi Jean? 50-50 siya hindi ko alam kung magagalit ba ako kay Sam dahil pinabayaan niya si Jean na mangyari sa kanya to.. Oo umiiral na naman yung pagkaselfish ko pero mahal ko padin si Jean matagal akong nawala dahil alam kong masaya na si Jean kay Sam at hindi na ko pwedeng makialam pa...

"Anong nangyare kay Jean?" Belle asked me

"Naaksidente sila ni Sam.." malungkot kong sabe

"WHAT?!!" halata namang gulatsi Belle dahil umuwi to pansamantala sa Paris dahil magpapakasal na to bale inaayos nya yung pagpapakasal nya, tinawagan ko sya dahil kaibigan niya din si Jean.

"Paanong nangyari yun?" dugtong ni Belle

Wala naman akong naisagot dahil hindi ko din alam ang nangyare dahil wala ako dun.. Nakita ko namang napa-upo na lang si Belle at umiyak, parang kapatid na ang turing nya kay Jean akala nga nya kami magkakatuluyan eh pero hindi pala.

Lumabas naman sa E.R. yung doctor at agad ko naman ito tinanong ng mga kung ano-ano..

"Kayo ba ang kapatid ng pasyente?"

"Hindi po pero kami po yung mga Bestfriends nya" sabi ni Belle

"She's in critical stage, ginawa na namin ang lahat pero talagang napuruhan ang ulo nya at madami ding dugo ang nawala.. Wala tayong kasiguraduhan kung magigising paba siya o hindi na.."

Hindi na nakapagsalita si Belle at bigla na syang hinimatay agad naman akong tinulungan ng Doctor, grabe si God na lang talaga ang kailangan namin ngayon..

After kong dalhin si Belle sa isang room dun para makapag pahinga eh dumeretso ako sa chapel ng hospital, Umiiyak ako at nagmamakaawa na sana buhayin si Jean ako lang naman ang tao dun sa chapel, biglang may isang butterfly ang dumapo sa balikat ko at lalo akong naiyak kasi naalala ko yung sabi ng mga matatanda na pag ganun daw eh may mamatayor may namatay? Ewan ayoko talagang paniwalaan yung mga ganyang bagay eh..

Pagkapasok ko sa kwarto ni Sam eh nakita kong nagkakagulo ang mga Nurses at Doctor pina-pump na nila ang dibdib ni Sam hanggang sa makita ko dun sa parang monitor na straight line nanghina ang paa ko, kahit na karibal ko si Sam nakakapanghinayang dahil siya ang lalaking pinaka mamahal ni Jean paano na si Jean??

Agad namang nagsalita ang Doctor dun sa nurse na may dala-dalang parang lalagyan ng notes..

"Time of death 5:30pm"

Natulala lang ako sa Sam na tinatakpan na nang puting tela, hindi ko alam pero nalulungkot ako sa sinapit nila ni Jean ang hirap tanggapin na sakanila pa nangyari to.

"Doc! Sa Room 309!" sigaw ng isang Nurse

Ano?! Room yun ni Jean ah? Agad-agad namang nagsitakbuhan ang mga nurse at Doctor ako naman ay sumunod lang sakanila...

Habang nakasunod sa kanila eh nagdadasal ako na sana makayanan ni Jean at mabuhay siya.. Nakarating na kami sa kwarto nya at nakita kong straight line din ang nasa monitor ni Jean nagsimula na akong umiyak, naninikip ang puso ko nung makita kong parang nahihirapan na si Jean at di na nya kayang ipaglaban ang buhay niya minabuti ko ng patigilin sila sa pag-pupump kay Jean kahit anong pump nila di naman nagreresponse si Jean eh kaya wala din..

Mahihirapan lang si Jean kaya naman ang kinalabasan sa ginawa ko eh namatay din si Jean..

"Time of death 5:40pm"

Ako na ang nagtakip kay Jean ng puting tela...