Isang Bagsakang Kwento

Wedding Dress

BABALA: The characters, places and scenes are fictional and product of writers imagination. Be aware of some vulgar words, it is only used for expressing the characters feelings. Read at your own risk. Song choices and lyrics used in the story are not my property, credit goes to the respective owner. 

Tittle: Wedding Dress

Song Inspired:  Taylor Swift - Last Kiss  (Boyce Avenue feat. Megan & Liz acoustic cover)

---x

"Lauuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu!!!" tawag ko sa kanya na nakikipag tagay sa bisita ni Mike.

"Ano?!"

"Nag text na si mama, uwi na tayo >.<" patay na naman kami nito, sabing hanggang 10pm lang eh.

"Ang aga pa kaya!" 

"Maaga? Maaga pa ba sa iyo ang alas dose ng hating gabi ah? Hello! may pasok pa tayo bukas, may exam sa physics at malayo layo pa ang bya-"

"Oo na. pero teka, dito nalang kaya tayo matulog?"

"Ano?! Diba, napag usapan na natin yan? di nga kasi ako pwede matutulog sa ibang bahay ka-"

"kasi mag - aararal ka pa po at hindi ka makakatulog sa ibang bahay at wala yu-"

"stop!" with matching wave wave pa yan ah! muntanga lang ales =__=.

"hahahahaha ang cute mo talaga pag pikon" sabay kurot niya sa pisngi ko.

"wala akong piso sa pambobola mo. hmmp!" kala niya ah madaan daan niya ako sa pampacute niya? HA! NEVER! >.<

"hahahahaha di ka talaga mabiro. Oh! *bigay ng susi* Umuna ka na dun sa sasakyan at magpapaalam muna ako kina tita at kay mike."

"bilisan mo ah? wag ng tumagay!"

Nag wave lang siya sakin at tumungo na kina Mike. Si Mike yung may birthday at kabarkada rin namin pero mas close si Lau kay Mike kesa sakin. Yung kausap ko kanina? si Laurence Torres yun at Bestfriend  ko.

Alam ko yang iniisip niyo at tama naman yung hula niyo. Inlove ako sa bestfriend ko. Kelan? matagal na. alam kung sobrang cliche na ng storya ko pero masisi niyo ba ako? Nagmahal lang ako.

Alam ko namang invalid yung sinabi ko pero wala eh napana ni kupido yung puso ko at tumama sa puso ni Lau. nag try na rin akung magmahal ng iba o ibaling yun attensyon ko sa iba pero olats parin eh, si Lau parin ang sinasigaw ng puso at isipan ko.

corny ko. alam ko. senyales yan na inlove talaga ako at  masaklap pa sa bestfriend  ko pa. haay.

"Sorry kung natagalan" sabi niya habang inilagay niya yung seatbelt niya at seatbelt ko. kung pano niya nagagawa yun? hindi ko alam. isa yan sa mga nagustuhan ko sa kanya yung pagiging caring sakin, lalo tuloy akong na iinlove sa kanya *u*

"ok lang, tara?" nag nod lang siya at binuhay na ang makina ng sasakyan. Ewan ko ba, gusto ko sanang magsalita pero ayaw bumukang bibig ko kaya nababalot kami ng katahimikan. katahimikan na hindi awkward kundi katahimikan na yung kuntento lang kami kung ganito.

"drey.." 

napapitlag naman ako sa sinabi niya. ang tahimik tahimik kasi tapos biglang magsasalita si lau, kung pwede nga lang akong tumalon sa ginawa niya baka napatalon na ako dito. "oh?"