14: yumi's confession

8 0 0
                                    

Almost mag dadalawang buwan na ng makilala ko si yumi and become my girlfriend. Hindi ko pa narasan yung gantong pakiramdam nung kami pa ni bianca. Pero ngayung araw nato bigla akong may naramdaman na 'di maipaliwanag. Kinakabahan ako. Ano ibig sabihin nun.

"kaelin, 'nak! Asan si yumi?" sigaw na tanong ni mama sa likod ng pinto ko. Nag taka ako kaya agad ko binuksan yung pinto.

"nasa bahay nila?" nag aalinlangan kong sagot. Hindi ko sure kasi nag ho-home work ako saka nag papa alam naman yung sa'kin kung aalis siya e.

"anong nasa bahay? E andito rin sila tita jess mo. Hinahanap si yumi. Nanlaki mata ko. Bigla kumabog yung dibdib ko. Agad ko kinuha cellphone ko at tinatawagan siya habang pababa kami ni mama.

Baket ayaw mo sumagot yumi. Huhu pinapakaba mo ko worldwide moody.

"ma, tita, hindi ko siya ma contact. Hahanapin ko nalang po siya!" sambit ko saka nag madaling pina andar ang kotse.

"sama ako 'nak!" nag aalalangan na presenta ni tita jess.

Umiling ako. "dito nalang po kayo ta, ako nalang po mag hahanap kay yumi at iuuwe ko dito!" sambit ko saka binarurot ang kotse. Pasaway ka talaga yumi saan kita hahagilapin.

Lahat ng pinuntahan namin in a past week lahat yun pinuntahan ko pero hindi ko siya makita until i saw her na naka upo sa isang upuan na tanaw ang dagat. Dali dali kong ipinark yung kotse.
Pasaway ka yumi. This time sa lugar na to hindi pa namin napuntahan.

"napaka pasaway mo talaga!" sagot ko kahit hindi ko mawari ang mukha niya kung siya talaga iyun. I give her a back hug. Alam ko na siya yun. Gulat naman siyang ihinarap ako sakanya. Oo, siya nga.

"anong ginagawa mo dito?" gulat na tanong niya. Pasaway talaga.

"aba, ako nga dapat mag tanong sayo e!" tugon ko. Nag umpisa naman siyang sumimangot. Oh? Ano na naman poblema nito.

Hinila niya ako para umupo at panandalian pinagmasdan ang mga hampas ng dagat at mga ibong lumilipad at simoy ng hangin.

"kaelin, sorry ah kung ngayun ko lang sasabihin sayo 'to.. " bitin niyang sabe at panandalian akong tinitigan ganun din ako. Pinapakaba ako nito. Ano ba iyun 'bat siya nag so-sorry?.

"kaelin, i have leukemia." sambit niya. Ngumiti naman ako at tumawa. I know gusto lang niya gumante sa pang aasar ko sakanya in past few days.

"Pasaway ka talaga ahaha hinahanap na ikaw nila tita at tito." sabay hila ko sakanya. Alam kong joke lang niya yun pero baket hindi tugma sa nararamdaman ko. Ahahah debale na nga.

"ok ka lang ba? Hindi ako makapag concentrate dito e, nag aalala ako sayo!" sabe ko habang saglitan siyang sinisilip sa mirror.

She's smiling at me. "nagugutom ako!" aniya. Tumawa naman ako. So that's why pala baket siya nan jo-joke ahaha hininto ko yung kotse sa tapat ng jollibee.

"i pag te-take out nalang kita huh? Anong gusto mo?" tanong ko.

"anything na nakakabusog!" aniya. I smirked habang tinatanggal ko na yung seatbelt. At dumaretso na sa loob.

"one order nga po ng rice and chicken with more craving po ate!" tumawa si ateng nag kukuha ng order pero pinag bigyan din ako. Alam ko kasi na gustong gusto ni yumi yung maraming craving tapos sinasabaw niya pa ito.

Inabot ko na yung bayad saka ko kinuha yung order ko lumabas na. Binuksan ko yung pinto saka nakita ko siyang anlaki ng ngiti. Nakatingin kasi siya sa hawak ko and kita na dun yung limang craving.

"kumain kana, pasaway kasi e kung saan saan pumupunta. 'wag mo na ulitin yun ah!" utos ko. Tumango naman siya saka kinuha na yung take out na dala ko. Sinara ko na yung pinto saka ako pumunta na sa driving seat. Dahan dahan ko naman itong pinaandar.

18 : 19 Where stories live. Discover now