He's the guy I've ever wanted and I felt so secured when I'm with him. He's so gentle and he's the one I wanna be with forever.
And believe me one year na kaming nagsasama and we're getting stronger day by day.
But there was this girl who's claiming my boyfriend as her husband. How could that be? Gino said he never knew Kazi.
But because I love him, I have always believed him. I never doubted his love and I never bothered asking him why’s.
All I know is that I love all his guts.
He's like a drug to me that once you fell in love with him, you’ll never get the courage to break up with him.
"Gino, where are you going?" tanong ko sa kanya habang busy siya sa pag-aayos ng kanyang polo shirt.
Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi, "Ces, I love you so much. Promise me, you'll wait for me until I come back."
"What, but why? What's wrong?" nakaramdam ako ng takot sa sinabi niya, bakit para siyang nagpapaalam?
"Halos isang taon na ako dito sa Manila, pinapauwi na ako sa amin. Si Kazi may sakit."
"Kazi..." bulong ko sa sarili ko at saka nagkusang tumulo ang luha ko.
"Please don't cry honey... ‘wag ka namang ganito oh... mahihirapan akong umalis."
"Ano bang problema? Bakit ka aalis? May nagawa ba akong mali? Tell me…” hinawakan ko ang mga palad niya.
"Wala kang nagawang mali, okay? Please naman oh?"
"Si Kazi... sabi mo hindi mo siya kilala, sabi mo hindi mo siya kilala..." paulit-ulit kong sinasabi sa kanya.
"Sorry, but I better go now, she needs me." Para siyang nagpapaalam sa akin na parang hindi na babalik pa sa akin kahit kailan.
"At ako Gino? Paano ako?" hindi ako makapaniwalang iiwan niya ako dahil kay Kazi. Sino ba kasi si Kazi sa buhay niya?
Tumayo na lang siya bigla kaya naman pinigilan ko siya at nahawakan ko ang braso niya.
"Babalikan naman kita, promise."
"You can leave me Gino, but not now. Please? Not now, maybe tomorrow you can. Please babe?" nagmamakaawa na ako sa kanya dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman ko, hindi ko na alam kung may mas sasakit pa ba dito. Bakit ba siya pabigla bigla?
"Okay..." he sighed and faced me. Niyakap ko siya ng mahigpit. Ayokong mawala siya sa akin. Ayoko siyang umalis kahit kailan sa tabi ko.
"Promise me, you'll come back. Please?"
"I promise Ceska, I will. Promise."
And after that, we made love in bed and he promised me that he'll be responsible for all the consequences, and I do believe him.
Kinabukasan, iisipin ko pa lamang na hindi ko siya makakasama ng isang araw ay parang sasabog na 'yung puso ko sa sobrang sakit dahil hindi ko yata makakaya, hindi ko kaya at hindi ko pa kaya.
"Good morning babe." He kissed me on the lips.
"Bihis na bihis ka ah?" pagpansin ko sa pagsusuot niya ng maong pants niya.
"Babe napag usapan naman na natin 'to hindi ba?" I could see the frustrations on his face.
"Okay, just go!" Sinigawan ko siya. Akala ko makakalimutan niya pero nagkamali ako.
