How To Love The Casanova?

HTLTC-3- Closer to hell, Closer to jerk

Chapter 3

Sorry for the long wait!

Closer to hell. Closer to jerk

--

Ugh! Nakakainis! Sunday na Sunday badtrip ako. Blame that blond, ang kapal ng mukha niyang pahiyain ako tapos nagmadali naman akong umuwi ng bahay tapos wala naman pala. FALSE ALARM. Bwiset!

Nakahiga lang ako sa kwarto ko at nag-laloptop then I saw may message si dad so I opened it. Wow online si dad, bihira lang kasi siya mag-online at mag-oonline lang siya kung may emergency.. O-M baka may emergency nga! Dali dali ko nalang binasa since naopen ko naman na diba? Hahahaha.

But  this time sobrang napanganga ako sa minessage niya sa akin. MAG-TRATRANSFER DAW AKO SA UNIVERSITY OF HEMMINGTON. S-seryoso ba siya baka naman na wrong send siya sa akin. Hindi maaari to.  I quickly composed my reply. I said wrong send siya. Malay natin sa sobrang busy niya sa trabaho niya kung ano ano pinagsasabi niya diba?  I really need a confirmation. Dapat lang. Ayokong magtransfer dun!

Agad agad naman siyang nagreply na mas ikinagulat ko. Ganito yung reply niya “Yes Steff, you read it right. Tapos ng iprocess ang papers mo at bukas na bukas din dun ka na papasok. Your uniform is ready tanungin mo nalang kay manang flor. Everything is settled. No more worries princess” ganyan. Grabe di maiprocess ng utak ko lahat lahat ng nangyayari ngayon. I was so dumbfounded to the point na di ko alam kung anong gagawin ko.

Grabe lang. Maganda naman sa school e besides andami daming ibang school ditto sa amin bakit dun pa sa UOH. It sucks knowing gragraduate na ako. Nabalitaan ko rin puro half half ang nag-aaral dun. Yes, may mga foreigner dun kasi ang may arid aw dun foreigner. Manonosebleed lang ako. I, again composed my reply. “Bakit ako magtratransfer dad?” I need the reason. I need the fucking reason right now. What the hell lang talaga ang transition ng pangyayari sa buhay ko ngayon. Kainis.

Nakita kong may notification, alam kong si daddy yun. I opened his reply. “Urgent. I’ll explain to you pag-uwi namin diyan ng mommy mo” yan ang reply niya. Medyo nabuhayan naman ako kasi uuwi sila ni mommy. Sa US kasi sila nag-tratrabaho. Both neurosurgeon. Oh diba? Hahaha. Sorry nalang sila at ayokong sundan ang profession nila. I do hate blood. Ni hindi ko nga maatim na panoorin yung Final destination, Wrong turn at saw ganun e. Nakakadiri! So si kuya ang nagtuloy sa field of profession sa pamilya namin. Good thing because he wanted to be like our parents at di siya napilitan sa kung anong DEGREE PROGRAM ang kukunin niya. PAnget naman kung napilitan lang siya diba?

So, back to reality. I was  just pacing back and forth, realizing so many things that are currently interfering my present life. Ayoko namang isiping isa tong mishap kasi mabait naman akong tao e. I’m a good daughter and a sister and a friend. Tss.

Okay. Ang invalid at ang lame ng excuse ko kung bakit ayoko dun sa school nay un. The reason is, I mean the main reason is dun nag-aaral kasi dun nag-aaral si Jordani. Jordani Scott Garcia, ang nag-iisang EX ko at ang unang  minahal ko and at the same time first man who shattered my heart into pieces. Nakakainis lang. Di ako bitter, sabi ko nga I have since moved on and cried the good cry. Its just that mahirap makalimot, sige I will be honest. There is still pain left on my heart at ayoko naman na yung pain nay un ang mag-uudyok sa akin para mahalin ulit siya diba? Reality of life na yung pain sa puso mo magiging pagmamahal yun and the other thing is kahit naman sinaktan ka at niloko ka diba there is the little piece of hope in our hearts tahe the next time we fall in love will be better but the sad thing is dun sa taong nanloko sa atin.