Meet my BOYFRIENDS. 30

27.4K 431 106
                                    

----Dedicated to ilyBATMAN. Enjoy reading! :)

Another twist? Kinda. ;) From the 'start' tayo. Back to 'basics' kumbaga. X))))

Chapter 30

Gino's POV

 *earlier that day*

Nagising na lang ako na parang nakainom. Sht. Ang sakit ng ulo ko. Pakiramdam ko ang bigat-bigat ng katawan ko at hindi ako makatayo. 

Ang tanga ko. Oo, nakainom nga pala talaga ako. 

Tangina naman oh! Naalala ko pa lahat! Sht. 

Namimiss ko siya. Miss na miss ko na siya. 

Pero hindi ko kayang maging masaya na kasama siya. Hindi ko kasi makalimutan na hindi na nga pala siya akin. 

Gusto kong malaman. Gustong gusto ko. Bakit nga ba siya tumanggi?

Tss.

Tumayo na ko sa kama ko upang maligo. Aalis na lang ako. Magaaliw. 

Matapos kong maligo, nagbalot ako ng tuwalya sa beywang ko. Pagkalabas ko ng cr, biglang may nagdoor bell.

Si Kath?

Tatakbo agad ako sa pinto kahit medyo basa pa ko. 

Akala ko si Kath, pero nagkamali ako.

"Sofia?!"

Bigla siyang ngumiti sakin. "Gino.. Baby.. I missed you so much." her angelic voice.

"S-sofia? Anong.. anong ginagawa mo dito? Diba nasa US ka? What-why are you here?"

"I just missed you. It's new year na din naman. I asked my parents kung pwede ba kong umuwi. Maybe for just a couple of months or just one." Sinasabi niya yun habang pumapasok sa condo ko, sabay pasok sa kwarto ko at kumuha ng isa pang towel sabay pinunsan niya basa kong katawan.

Hinawakan ko ang kamay niya at pinigilan ang pagpunas niya. "You don't have to do this."

"Bakit ba ganyan ka ka-cold sakin? Didn't you miss me, babe?" sabay hinawakan niya pa ang mukha ko.

Naguguluhan ako. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. 

Seeing her.. again? Infront of me? 

Hindi ko alam. Parang nalimutan ko na lahat ng nangyari.

Pero hindi ba? "Akala ko ba malinaw na sating dalwa na break na tayo noon at hindi mo naman talaga ako minahal? Yun ang sabi mo diba." 

Nagbago ekspresyon ng mukha niya.

"Nagsinungaling ako, Gino. Yun ay para hayaan mo kong umalis. Kinailangan ko lang umalis dahil utos yun ni daddy sakin." biglang tumigil siya.

Nagsinungaling? Kailangan ba yun? Pwede naman niyang iexplain sakin na kailangan niyang umalis noon diba? Hindi ko naman siya pipigilan eh.

"Bakit, Gino? Hindi mo na ba.. Hindi mo na ba ko mahal?" 

Napatingin ako sa mukha niya. Bakit.. sht. Bakit siya naluluha?!

"Sofia.. Wag kang umiyak, please."

"Just answer my question, Gino. Mahal mo pa ba ko?"

"Sofia.."

Bakit ganito nararamdaman ko? Ayoko siyang saktan. Naguguluhan talaga ko.

"Ano, Gino?"

Meet my BOYFRIENDSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon