XXXIX- Final Goodbye

1.3K 49 9
                                    

🌺 Demi's Point of View:

Hindi ako nakatulog. Hinihintay ko siyang puntahan ako sa bahay. Ang tatag-tatag ko. Umiiyak ako pero siguradong-sigurado naman ako sa gusto kong gawin. Gabi na ng dumating siya.

Kahit hindi niya ipahalata, nakikita ko sa mga mata niya ang pagkabalisa. Hindi rin naman lingid sa kanya ang pamumugto ng mga mata ko.

"How was the party, Wyatt?" I managed to ask without breaking down in tears.

"Demi—"

"Did you have fun?"

Hindi siya nakasagot, nakatitig lang siya sa'kin. Nagpakawala ako ng sarkastikong ngiti saka nilakasan ang loob kong sumbatan siya.

"Of course you did. It seemed like Willow has given you so much fun last night. You couldn't even open your eyes and see that I was there. Mukhang enjoy na enjoy mo 'yong ginagawa niyo—Don't!" Sigaw ko nang humakbang siya papalapit sa'kin. "Wag mo akong lalapitan!"

That was the time that my voice broke, expressing how broken and vulnerable he has made me. I can't stop my tears from coming out.

"It's making sense now. Kaya pala kayang-kaya mo ng bitawan ako... Kayang-kaya mo ng palayain kunwari ako, iyon pala nagkakabalikan na pala kayo. Kailan lang Wyatt? No'ng maging secretary mo siya?" Singhal ko sa kanya na punong-puno ng pagkamuhi.

"That's not true, Demi! Hindi kita niloloko—'Yong nakita mo kagabi..." He paused to run his finger through his hair. He tried opening his mouth but didn't say anything in the end.

"Ano 'yong nakita ko kagabi, Wyatt? Sige, magpaliwanag ka habang gusto ko pang makinig."I challenged him, trying not to sound hurt.

"Demi, hinding-hindi kita lolokohin. I won't cheat on you—"

I scoffed in disbelief. "You just did!"

"I didn't know how it happened."

He sounded so genuine that I almost believed him. To my astonishment, he suddenly knelt down in front of me and snaked his arms around my knees.

"Please, forgive me baby. I promise you, I didn't know how it happened. Demi, I—"

"Tumayo ka diyan Wyatt."

"Please. Demi, alam mong hindi kita ipagpapalit sa kanya."

"Akala ko din, Wyatt." I said softly to keep my voice from breaking. "Akala ko din. Kaya nga ang sakit e. Kasi... Kasi naniwala ako sa'yo."

Inalalayan ko siyang tumayo. Tinitigan ko ng matagal 'yong mukha niya. I sure will miss this perfect pretty-boy face, my pretty pretty boy. Hinayaan ko ng kumawala 'yong luha ko. I tried to smile while I reached for his face. Feeling his warmth against my skin, my heart twinged in so much pain. 

"Demi."

I looked away as I eventually came up with the right decision. Holding my breath, I took the ring from my finger.

"Please no. No, Demi—" Wyatt mouthed desperately while he tried to stop me but I didn't give him the chance.

I grasped for air.

It's so funny thinking how I am able to smile while gazing straight into his eyes. Para bang ng mga sandali na yon, may ginabayan ako ng buwan at binigyan ng lakas ng loob. Kinuha ko ang kamay ni Wyatt at inilagay sa palad niya ang singsing.

"Thank you for teaching me how to love, Wyatt. I've learned now."

"Don't do this please. Please." Pagmamakaawa niya at agad akong niyakap kapagkuwan.

Demi's Invention °[KathNiel] ✓COMPLETETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon