A/N: Sorry po kung ngayon lang ako nakapag-UD nagbagyo saamin almost 4 days wlng kuryente... Tapus walang pumapasok na scene sa brain damage ko kya lalong natagalan /(x___x)\... Sana magustuhan niyo tong UD ko... Ito lang ang lumitaw sa imagination ko...kya pgpacnxahan niyo na...bawi nalang me s NX UD...
WARNING: Ang kontekto ng Chapter na ito ay may MASELANG LENGGWAHEng SEXUAL. Para po sa mga kabataang nagsusubaybay nang aking fanfic siguro naman po ay alam ninyo na tungkol sa "HONEYMOON" nila Zeke at Ae ito kaya dapat po iwasan nyo nalang basahin ang part na hindi angkop sainyong edad at pang-unawa. Salamat po.
AEMIE's POV
Habang ako'y nakaupo at tulalang nakatingin sa cieling. Nakapatong ang dalawang kong kamay sa aking dibdib dinarama ang malakas na tambol nang aking puso at nagdulot nang pagtahip sa aking paghinga matapus ang isang kakaibang pangyayari saamin ni Zeke.
Isang panibagong pakiramdam ang aking naranasan.
Pakiramdam ko para akong sinapian nang ibang katauhan.
Naging mainit ang aking pakiramdam habang pinagsasaluhan nmin ni Zeke ang matamis na palitan nang aming halik.
Masaya na medyo nakakatakot at nakakadala. Oo nga't may mga pagkakataong hinahalikan ako ni Zeke at makapanginig tuhod iyon. Pero ang naganap kanina ay kakaiba.
Umiinit ang aking pakiramdam. Nauuhaw ako sa bawat halik ni Zeke. Nadadarang ako sa bawat paghalos na kanyang ginagawa.
Ano bang klaseng pakiramdam to? Tama ba ito? Natural lang pa ito?
" Ahhhhh!"/( >/////<)\ humiga ako sa sofa at namaluktot.
Sino ba ang dapat kong tanungin sa ganitong pakiramdam? Si Mommy ba? C Inzan? Si Guardian Angel? Pero bakit pakiramdam ko ay nakakahiyang magtanong sakanila. Waaaa >___< di ako makapag isip nang matino. Naguguluhan ako sa damdaming ito. Huhuhuhu... ano ba ito? huhuhu...
“You okay Wife?"
Napabangon ako sa gulat at dagling lumayo pasiksik sa dulo nang upuan pagkarinig ko sa tanong ni Zeke.
Nakakunot noo siya at nagaalalang nakatingin saakin.
Hindi ako makatingin nang diretso sakanya. Nahihiya ako na ewan.
" Ah,,,eh... o-okey lang ako Dong, hehehe" ang tangi ko lamang naisagot nang hindi makatingin sakanya ng deretso.
Kung kaninang mag-isa palang ako dito ay nakakahinga pa ako pero ngayon sobrang kinakapos na ako sa paghinga. Ganito ba ang pakiramdam ni Barbie matapus siyang halikan ni Ken? Huhuhu... kung ganon panoo ko mapapakalma ang puso ko? huhuhu..
Nayuko lang ako nang maramdaman kong umupo si Zeke. Agad akong napahawak sa aking dibdib sa sobrang kaba nang aking nararamdaman.
“Did I startled you?" tanong ni Zeke na ikinalingon ko sakanya.
" H-hindi noh! Bakit naman ako magugulat hindi ka naman multo." pabiro kong sagot upang mabawasan ang pagkatensyon ng puso ko.
“I’m sorry for making you uncomfortable right now after what happened. I-I just g-got carried away" kahit nahihiya diretso lang siyang nakatingin saakin kaya nakita ko ang pagblush nang kanyang pisngi.
“A-ayos lang Dong, No big deal hahaha" pagsisinungalin ko... Huhuhuhu ganito pala kahirap ang magsinungalalin para maitago ang nararamdaman, huhuhu.
