Sun (Ashton Irwin Fanfiction)

3 lipca, czwartek

Obudziłam się już po śniadaniu. Dziwne, że Ash nie próbował mnie obudzić. Dostałam tylko SMSa od Daniela. Napisał, że idą na cały dzień do Aqua Parku, a potem wesołego miasteczka. Albo na odwrót? Nie wiem, nie obchodzi mnie to. Najważniejsza informacja to ta, że ich nie ma. Wstałam z łóżka i zaspana poszłam do łazienki. Na wszelki wypadek zamknęłam drzwi na klucz. W końcu Ashton już tu wchodził, więc czym dla niego byłyby takie marne drzwi? Kiedy chciałam już wyjść okazało się, że nie da się ich otworzyć. Szybko sprawdziłam kieszenie w poszukiwaniu telefonu, którego jednak nie znalazłam. Położyłam się na łazienkowym dywaniku i zaczęłam nucić różne piosenki.

 -Nanananana. Umrę tutaj. Tatatatatatata. Nie mam jedzenia. Nananananana. Ani Twittera... - nagle coś zabrzęczało. Poderwałam się z podłogi i rozglądnęłam po łazience. Na półce pod lustrem leżał mój mały skarb. Szybko wstałam i wzięłam go do rąk. Ktoś mi odpisał na tt. Nie miałam czasu z nimi pisać. Poinformowałam tylko ludzkość, że jestem ciotą, bo zatrzasnęłam się w łazience i napisałam do Ashtona.

 

Ja:

"Ash?"

"Halo."

"Dzień dobry."

"Halo, no."

"Miałeś mi pomagać."

"Gdzie jesteś?"

"Ashton, pomóż mi."

"Błagam Cię no."

"Będę do Ciebie pisać, aż nie odpiszesz..."

"Nawet jak nie jesteś w LA to odpisz no."

"Jesteś w LA, bo Luke jest."

"Dziękuje za kwiaty."

 

Nie miałam już pojęcia co jeszcze pisać, żeby wreszcie odpisał. Wiadomości wysyłałam mniej więcej co pięć minut. W końcu doczekałam się odpowiedzi.

Sun:

"Hahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha."

"O Mistrzu, naucz mnie zacinać się w tolecie."

 

Ja:

"Ha ha ha. Po prostu mi pomóż."

Sun:

"Nie byłaś na śniadaniu."

Ja:

"Nie obudziłeś mnie."

Sun:

"Wczoraj późno poszłaś spać."

Ja:

"Iiiii?"

"Masz zamiar mi pomóc czy nie?"

Sun:

"A co byś robiła?"

Ja:

"Nie wiem..."

 

Sun:

"To znaczy, że nie masz nic lepszego do roboty niż siedzieć zamkniętej w toalecie :)"

Ja: