Жимин бид хоёр

04

***

Салсан

***
Бараг л үүр дөхөж байхад гомдол тайлагдах аятай тайвширсаар унтаад өгөв.

Ойролцоогоор 3 цаг гаран унтаж сэрээд ээж аав хоёр ирсэн бололтой.

Ээжийн хоолны үнэр үнэртэх мэт санагдав.

Би баярлан доош буутал сүён дуу аяалсан шиг хоол хийж байв.

би цочоох санаатай дуу гаргалгүй гэтсээр ард нь очоод "СҮЁН!!!!!" гэсээр чарлатал сүён цочьсон шинжгүй "чи гадзуурчээ" гэсээр санаа алдах аж.

Хариу үүлдэлд нь гайхсаар "чи яагаад зочохгүй байгаан, үгүй далдыг хараад байгаа муу" пайнаг дуу царайг гаргасаар асуусанд минь сүён тачгантал хөхрөөд "сая чамайг толинд харсан юм аа" гээд толь руу толгойгоороо заахад нь гэнэт л хананы тольгор хавтаныг санан багахан хараагаад "за тэр тоглоом ч яахав, сайхан үнэртэж байх чинь ямар хоол хийж ходоодыг минь баярлуулах гэж байгаан" аяга тавга гаргах сүён "өөрөө харахгүй байна уу нүдтэй биз дээ"гэсээр шоглоод амжив.

"шогийн муухай охин" гэж хэлээд тогоо өөд хартал ядаргааны шөл!!!

"Ваа манай сүёны мэдрэмж гэж бүр нойрмоглоод байсан юм" намайг эрхий хуруугаа гозоолгосоор инээсэнд "чи шөнөжингөө хөрвөөгөөд унтахгүй байсан болхоор чинь хийсийн за хоол боллоо гялс нүүр гараа угаа за юу" би ёжлон инээгээд "за ээжээ" гэтэл сүён надруу 'за яахав чамайг дээ' гэсэн харцаар хараад хурдал гэлээ.

бид хоёр цаагаа уугаад сургууль дээр ирэхэд жона жимин хоёрыг харлаа.

Жимин ууртай харагдах бол жона түүний гарнаас зуурсаар явна.

Яагаад жимины ээлжит тоглоом болчихсон юм шиг санагдана вэ?

Тэднийг харсаар тэсгэл алдах даа багахан дуу алдан "энэ хөгийн амьтан яаж алцаганаж байгааг хардаа" гэхэд
сүён "наадах аа хая аа явий" гээд сургуулын хаалга чигэлтэл жимин нааш гүйн бараг л хажууд ирээд чангаар "ЖҮЁН!!!!!" гэсээр орилов.

би тоомжоргүй царайлаад "айн" гэтэл жимин хариуг минь сонсоод л шууд "уучлалт" гэх нь тэр сонсон зүйлдээ бухамдан "хэрэгтэй зүйл биш бол би анги руугаа орлоо" гэсээр мөрлөн сүёны бугуйнаас чангахан зуураад хажуугаар нь том алхан зөрөв.

Кино шиг санагдаж магад ч жимин ардаас минь дуудсаар хоцорсон.

"одоо тайвшир" сургуульд орж ирсэны дараа хэлэх түүний үгэнд түүн рүү том нүдлээд "би тайван байна" "чи миний гарыг хугаллаа" би сүёны гарыг атгах гараа харан атгах аа болино.

"уучлаарай анзаарсангүй, за би ангидаа орлоо тараад уулзий" гэсээр ангийн хаалга татахад сүён толгой дохисоор цааш явав.

ангидаа ороод суудал дээрээ иртэл жимин ороод ирлээ.

новш гэж цуг суудаг ш дээ одоо өнгөр өнгөр гэж бодоод сууж байтал жимин хажууд ирээд "миний хэлхийг сонсох зав байна уу" залхуурсаар "байх шиг байна яасан" жимин доошоо харж байсан аа хажууд суугаад багахан ээрсээр "юу нөгөө уучлаарай" сонсон доо гайхан "яагаад уучлалт гуйгаад байгаан" гэсэнд өчигдөр тэнэг зан гаргачих лаа...

Бас жона гэсэн ээ санаа алдаад салсан" "нэг өдөр болоод уу" намайг дахин дуу алдсаар асуусанд "яг үнэндээ би чамайг явсаний дараа кафед орж суугаад би нойл ороод гарж ирж байтал жона утсаар ярьж байсан.

Чагны гэж бодоогүй ч яриаг нь сонсчихсан тэр намайг хэнд ч хэрэггүй мөнгөний машин зүгээр нэг сар ашиглаад сална гэж нэг залуутай ярьсан тэгээд би тэвчэлгүй ууралчихсан.

Тэгээд уурандаа тэрнийг хаяж гараад гэртээ очоод хоёулаа салий гээд хэлчихсэн" яриан даа зай авах бүртээ уртаар санаа алдах түүнийг харсаар "зүгээрээ хайртай хүндээ уурлах үе зөндөө гарна. Тэхдээ чи салсан нь болж үгүй бол-" яриаг минь жимин гэнэтхэн тасдан "за за март тэгээд энэ тэнд очоод яриад байв" гэсээр нухацтай харахад инээд хүрэн "чи нуух байсын бол яах гэж ангид ярьсан юм" гэсээр шоолон инээв.