Project 6751

One Shot

December 21, 2012, ang naibalitang itinakdang paggunaw ng mundo ang pinag-uusapan sa telebisyon, internet at laman ng konbersisasyon ng mga taong nakakaalam.

Ang iba ay balisa, ang iba naman ay naghahanda na. Pero meron din na patuloy pa rin sa mga ginagawa. Sa ibang parte ng mundo, takot at pangamba ang namuo dahil sa mga baha at iba pang natural na kalamidad.

Ngunit si Devon Michael Richardson ay iba ang pinagkaka-abalahan.

“Project 6751?” sabi ni Devon.

“Yes. That is your new case. It seems that Doomsday provided a great opportunity for some to become rich. I want you in this case and I want to receive good results in less than three weeks. You still have to handle the other cases involving those threats against Donald Trump.” Sabi ng Director.

“When should I go?” tanong ni Devon.

“Today at five. Someone will pick you up. Stay undercover. That will be all.”

Kinuha ni Devon ang envelope na naglalaman ng records sa mga naganap na nakawan sa loob ng isang linggo at ang mga larawan ng posibleng mga gumawa nito.

Matapos mag-impake ni Devon, pumunta na siya sa Chicago O’Hare Airport kung saan sinalubong siya ng isang kasamahan.

“This is a map of the location of Project 6751.” Sabay ni John sa kanya.

“Thanks. See you later.” Tinanggap yun ni Devon at nilagay sa loob ng kanyang backpack. Naka-suot lang siya ng maong na pantalon, putting sneakers, puting T-shirt at itim na hoodie.

Sumakay na siya sa eroplano at umupo sa Economy class. Kinuha niya ang Tagalog Dictionary sa loob ng kanyang bag at nagsimulang magbasa.

***

“Hey! Are you Mr. Richardson? I’m Mikaela Gutierrez. You can call me Mika” Sabi ng isang magandang Filipina.

“Hi. Nice to meet you.” Sabi ni Devon at nakipagkamay kay Mikaela. “Devon would be fine.”

Sumakay na sila sa loob ng SUV ni Mika.

“So, you’re friends with my Uncle?” tanong ni Mika.

“Yeah.” Ikling sagot ni Devon.

“Are you here for vacation?” tanong niya ulit.

“Yeah. I guess.”

“You sound unsure.”

“Really? You think too much. Anyway, what’s with all those people?” tanong ni Devon nang makita niya ang nagmumukhang stampede ng mga tao.

“It’s because of that Doomsday prediction. There are people who think it is real so they are buying things if in case there will be natural disasters coming.”

“Do you believe in that?”

Nagkibit-balikat lang si Mika. “I don’t know what to believe. All I can do is hope that it isn’t true. As for those people, they also don’t know what to expect but the media has got them worried.”

“Is that so?”

“Yep. Well, here we are.” Sabi ni Mika. Nakarating na sila sa condo nito. Nakakunot ang noo ni Devon. “What is it?”

“Umm—to be honest, I kind of thought you live in a house with your family.” Sabi ni Devon.

“Well, I used to. But I sold the house a year ago so now I’m living alone. My dad and mom died in a car accident. I’m an only child so I get to decide after that.” Sabi ni Mika habang hinihila ang isa sa mga dalang maleta ni Devon.