Too Young to be Married (Hard Fall Series#3)

Chapter 35

"Umalis ka na nga at nakakaistorbo ka na sa akin dito" pagtataboy ko kay Tristan dahil pagkatapos makikain ng tanghalian ay gusto pa atang dito mag mirienda.

"We should atleast need to try, Brenda" pakiusap pa din niya sa akin. Hindi ko siya pinapansin, nagpatuloy lamang ako sa ginagawa ko sa may garden.

"Marriage is sacred" giit pa niya sa akin kaya naman napahinto ako sa aking ginagawa.

"I know Tristan pero..." hindi ko na naituloy ang dapat sanang paliwanag ko ng kaagad ako nitong pinigilan.

"You have all the rights to Alec, asawa ka niya...if he needs to make a decision kasama ka duon" pagpapaintindi pa nito sa akin na akala mo eh kuya ko siya at nakababata niya akong kapatid na pinapangaralan niya.

"Ewan...hindi ko pa alam, basta kung gusto mong makuha yung asawa mo, bahala ka sa buhay mo. Kung hindi mo lang sana sinasaktan si Ate Eva edi sana hindi tayo ganito ngayon" nakabusangot na pagsita ko sa kanya.

Hindi nagsalita si Tristan kaya naman napatingin ako sa kanya. Bagsak na bagsak ang magkabilang balikat nito. "Cause I know that she never loved me" paos na sabi nito sa akin at konting konti na lang ay parang maiiyak na.

Napakunot ang aking noo. I know that, minsan na ding sinabi sa akin ni Ate eva na mahal pa din niya si Alec kahit ngayong may asawa at mga anak na siya.

Imbes na maging masungit kay Tristan ng maghapong iyon ay pinakinggan ko na lamang ang mga hinaing niya. Alam ko naman kung gaano kasakit na ni hindi ka magawang mahalin ng taong mahal na mahal mo dahil mayroon siyang ibang gusto.

"Ma'm brenda, andito na po si Sir Alec" anunsyo ng kasambahay kinagabihan.

Hindi ko siya pinansin, busy ako sa pagkain ng avocado at buko. Nasa may kitchen counter ako at prenteng prenteng nakaupo ng marinig ko na ang boses ni Alec. Tinatanong nito sa isa sa mga kasambahay kung nasaan ako. Iiyak na sana ako sa sobrang touch ang kaso ay pagod na akong makipaglaro sa kanya.

"C'mon let's eat" parang tamad pang pagyaya niya sa akin kaya naman bago pa niya ako tuluyang matalikuran para pumunta sa dinning ay kaagad ko na siyang sinagot.

"I ate breakfast and lunch Alone, eat your dinner by yourself, I'm still full" sagot na may kasamang panunumbat sa kanya.

Busy ako kakasubo ng matamis kong avocado ng iritado itong lumingon sa akin, kaya naman imbes na matakot ay tinaasan ko na lamang siya ng kilay.

"I want you to eat with me..." seryosong sabi niya sa akin pero inirapan ko lamang siya.

Dahil sa aking ginawa ay kaagad na kumunot ang noo nito, "Did you roll your eyes on me, Maria Brenda?" May pagbabantang tanong niya sa akin at hindi pa siya nakuntento dahil nilapitan pa ako nito sa may kitchen counter.

"And what are you eating?" Nakakunot na noong tanong niya sa kinakain kong avocado at buko.

"Dessert...duh" sambit ko sabay layo ng plato sa kanya dahil baka makikain din siya. I don't want! I only want the avocado and buko only for me.

"Let's eat a real dinner" sabi niya sabay hawak sa palapulsuhan ko.

"Ayaw ko nga eh!" Sabi ko sabay bawi ng kamay ko sa kanya.

"Brenda" pagbabantang tawag niya sa akin pero sinimangutan ko lamang siya.

Nilabanan ko ang tingin niya sa akin. "Hindi tayo bati noh! Ayoko sayo!" Sabi ko sabay alis.

Dumiretso ako paakyat sa kwarto namin. I feel relief ng hindi kaagad sumunod si Alec sa akin para kulitin ako dahil nasisigurado kong pag nagpilitan pa kami ay magaaway lang kaming dalawa at pasensya siya dahil hindi ko siya uurungan.