Married to a BTS Member [BANGTAN BOYS]

[5] - A supposed to be date

CONTENT WARNING: this chapter contains language and themes which may be offensive to some readers and/or inappropriate for children. Reader discretion is advised.

The thought, actions, and/or beliefs of characters in this book do not portray the thoughts, actions, and/or beliefs of the author.

-

“WOW!” Sabay na sabi namin ni V. Nandito kami sa amusement park. Siyempre naka-disguise si V. Gusto niya din daw maging normal ang buhay niya katulad ko at nang iba.

“Saan mo gusto sumakay?” Nakangiti kong sabi habang nakatingin sa namamangha niyang mukha. Alien talaga 'to.

Ngayon ko lang napagtanto na ang swerte ko kay V. He really is trying to make our relationship better. He is trying to change para matrato ako ng tama. I am thankful, I know this is hard for him dahil we are in a forced marriage.

“As long as I’m with you, anywhere is fine.” Sabi ni V na tumingin sa'kin ng nakangiti. Nakaramdam naman ako ng init at feeling ko lahat ng dugo ko napunta sa mukha ko na para bang taong kamatis na ako ngayon.

My heart just stops beating and it's hard to breathe, I think I'm just too happy for these improvements. V, you're making me fall in love with you.

“I want you to be my wife just for this day.” He said while reaching for my hand.

Anak ng. Lalo akong kinilig na halos hindi na ko makapagsalita na feeling ko kami lang ang tao dito. Lahat ng nasa paligid namin, seems to have faded..

Hindi ko na mapigilang mapangiti. Ito, Ito talaga si V.

Nagulat ako ng hatakin niya ang kamay ko at pumunta kami sa isang stall.

“How can we get that?” Tanong niya sa staff 'don. Napatingin ako sa tinuturo niya. Kaya pala eh, may malaking staff toy ni Mario. Nagningning naman ang mata ko. Favorite ko kaya siya. Ang cute niya and his mustache. Kaya nga galit kami ni Jin oppa sa isa’t isa dahil parehas kami ng favorite. Sino ba nagpauso ng birds with the same feathers, flocks together? Eh hindi naman ibon ang tao.

“Kailangan niyo lang laruin 'to tapos makukuha niyo na 'yan, Sir.” Sabi no'ng staff. Napatingin naman ako sa tinuro nung staff. Srsly? Video game? Ngumisi naman si V at umupo 'don. Alien talaga 'to. Nakakahiya kaya. Ang laki niya na tapos maglalaro pa siya ng Video game.

“Wife, sit beside me.” Hindi pa rin ako sanay na ganito pakikitungo niya sa'kin. >_______<

Hindi niya ba alam na ang hirap kumbinsihin ang sarili ko na 'wag siyang halikan ngayon? Juiceko naman V.

Umupo ako sa tabi niya. Tapos ayon, kinilig ako nang sobra.

Hindi ko alam kung ano tawag sa laro na 'to. Basta 'yong labanan, parang martial arts chuchu. (A/n: Tekken po ang sinasabi niya. Sareh kung yang laro ha. Ayan lang nilalaro ko sa video game eh.)

Pumipili si V ng character niya. Seryosong-seryoso pa ang gago.

“Bakit babae pinili mo? Dapat 'yong Ken na lang.” Sabi ko sa kanya. Pinili niya kasi yung babaeng sexy at mahaba ang buhok.

“Ang galing kaya ni Lily.” Sabi niya. Nagsimula na 'yong laro at…

“Wow, Ang galing mo naman hyung.” Sabi nang isang batang lalaki na nonood.

Paano ba naman wala pang 5 seconds talo niya na kalaban niya.

“Ito na po oh.” Sabi nang staff sabay bigay ng stuff toy ni Mario. Ganun lang 'yon kadali?