"The Search for my Mystery Prince" (On-going)

Chapter 4: Moving to the Next

Update lang ohh, please Vote kung nagustuhan niyo. Comment kayo kung anung say niyo, Thank you!!

Atsaka, maikli lang ang Chapter na ito pero nakaka OmG! :O

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

" Gising! " ( Sabi nung partner ko sa Ball)

" Anu ba inaantok pa ako " ( Sabi ko)

" Anu ka ba, wala ka sa Dorm mo, nandito tayo sa Hotel. "

Bigla kong nagising nung narinig ko iyon at napatingin sa Paligid.

"A... Anong ginagawa ko dito? "

" Lasing ka kasi kagabi sa Bar, sayaw ka ng sayaw kung kani-kanino, ehh nakita ko lasing na lasing ka kaya dinala nalang kita dito para makatulog ka na. "

" Omygosh. Teka saan ka ba natulog?! "

" Sa tabi mo. "

" Ano?! Kapal din naman ng mukha mo sa tabi ko pa? "

" Aba, sino naman kaya yung pumilit saking na humiga sa tabi mo. "

" Huh? A.. Anong ibig mong sabihin? "

" Ikaw kaya itong yumakap sakin pahiga dyan sa higaan at tinawag mo pa akong Craig hah. "

" A..Ano?? Yun lang ba? :O "

" Ehh kasi........... hinalikan mo ako ehh, pero wag ka mag-alala, ako naman itong umiwas alam ko kasing dala lang un ng lasing mo. "

" Naku! Patay! Pasensya na sa nangyari. Pero please wag mong sasabihin sa School Please! malilintikan ako sa Papa ko. "

" Naiintindihan ko naman, ;) "

"Ahh aalis na pala ako. Kailangan ko nang pumunta sa Dorm "

----------------------

Habang naglalakad ako, punung-puno ako ng Inis sa Isip ko, dahil feeling ko isa na akong masama't malanding babae. Pero Nadala lang yata ako nun sa Lasing at pagmamahal kay Craig.

-------------------------------------------------

Pagdating ko sa loob ng room ko.

" Anu ito? "

Nakita ko may sulat na nakalagay sa higaan ko.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

" Dear Shantal,

Wag mo na sanag ulitin yung ginawa mo, ayokong mamroblema ka dahil saakin. Mahal kita at wag mong kakalimutan yan, isipin mo lang na andyan ako sa tabi mo tulad ng sinabi ko sayo. Kaya nga ako nagsulat kasi minu-minuto alam ko ang nangyayari sayo. Magkikita din naman tayo ehh. Hindi kita pababayaan.

Nagmamahal,

Craig.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Napaiyak ako sa sinabi niya, kasi pinapatunayan niyang Mahal niya ako at lagi siyang nandyan sa tabi ko.

Pagpunta kong School.

" Hi Shantal. " (Sabi ni Lily)

" :) Hello "

" Bakit ang tahimik mo yata ngayon? "

" Basta, wala ito. :)) "

Maya-maya, bigla akong nagulat nang buksan ko ang locker ko.

"Ano ito?! "

"Your MAJESTY, it's a paint. :D hahaha! buti nga sayo " (Sabi nung mga babaeng naglagay sa locker ko)

" Sino ba kayo para saktan si Shantal "

Dumating si David..

" Wala ka na dun sa problema, hahahaha! " (sabi nung 3 babae)

" Ehh kung kayo kaya buhusan ng pintura, magugulat kaya kayo? " (sabi ni David)

" Sino ka ba para sumabat? " (Sabi nung nasa gitnang babae )

" Kaibigan ni Shantal "

" oOppssS! Sorry, hahaha! " (sagot nung babae)

Sa nangyaring iyon, hindi ko pinansin yung nangyari, iniisip ko lang kung darating ba si Craig. Pero hindi siya dumating.

" Ahh, David. Ok lang ako.. Hayaan mo na sila. "

" Sigurado ka? " (Tanung niya habang Hawak mga pisngi ko)

" Ahh, Oo. :) " (Yumuko naman ako )

May pagtataka ako kung bakit laging si David nalang nagliligtas saakin, pero si Craig ano? Kahit kelan hindi. Umaasa ako na balang araw, sya naman.