[Published Book] Three Words, Eight Letters, If I say it, Will I be yours?

[39] Welcome Back, Chanel Courtney Chua :)

Siya yung lalaking, parang bestfriend ko kung makipagasaran at makipagbarahan. Parang tatay ko kung pagalitan ako at pagbawalan ako. Parang kuya na minsan KJ pero sasamahan ka pa rin sa gusto mong gawin. At parang boyfriend kasi papakiligin ka at ipapakita niya sayo kung gaano ka niya kamahal.

Kean Patrick Tolentino Padua.

One of a kind guy. Gwapo at Habulin. Masungit pero sweet. Tahimik pero palaging sumisigaw. Mukhang chill pero palaging mainit ang ulo. Gentleman pero walang respeto sa matanda.. O kay Lola Daisy lang? Makulit at nambabara. Madamot at possessive. Pasaway at walang pakialam. Di mahilig sa girls, ikaw lang ang nagiisa niyan. Suplado pero kapag ikaw minahal niyan.. Hindi na dapat pakawalan. 

Maraming gwapo at masungit na lalaki. Pero bakit ganun? Hindi naman ako mainlove inlove ng tulad ng pagmamahal ko kay Kean. Kapag daw kasi true love.. Kapag tinanong ka kung bakit mo siya mahal hindi mo sasabihin na.. Gwapo. O mayaman. O kaya mabait. Kasi.. Hindi mo alam kung bakit mo siya minahal. At maganda yun. Kasi kapag nawala na yung dahilan kung bakit mo siya minahal.. Mawawala na yung 'pagmamahal'

Wait. Bakit ba ako nagsesermon? Pasensya na sa mga naiisip ko ngayon. Namiss ko lang talaga si Kean. :'(

Pero.. Kahit na umiiyak pa rin ako. At miss ko pa rin siya at meron pa ring bahagi sa akin na hinihiling na sana bumalik siya.. Tanggap ko na. Na wala na.

Wala ng Kean at Courtney.

Hindi na siya babalik sa akin. Hindi na mangyayari yung dati. Kahit anong iyak ko o hiling na sana bumalik yun. Wala eh. It's beyond my limitation. Pero.. Hindi ko kakalimutan si Kean.

Kakalimutan ko lang yung kagustuhan ko na bumalik siya. At kakalimutan ko yung pag-asang magkakaroon pa ng kami. 

Pero ngayon. Dahil birthday niya.. Lord. Isang silip lang. Pakita niyo ulit sa akin si Kean. Kahit multo. Please. Gusto ko lang siya maramdaman.

*BROOOG BROOOG*

O____O Lord. Si Kean po. Hindi si Zeus! Ayoko po ng kidlat..

*RAIIIIIIIIIN*

Omaygash!! Lord! Kng hindi si Zeus, si Neptune! Ayoko po ng ulan!! Pero.. Ayoko pang iwan si Kean. Oh Nevermind. Basa na rin naman ako.. Better--

"Hui miss. Sira ka ba? Kapag umuulan dapat sumisilong! Tara!"

"Eh anong paki--O_____O!!!"

Omaaaaay. O____o?! Seryoso?!

"Kean?!?"

"=____=+"

"KEAN?!?"

"=____=+"

"SO IKAW SI KEAN?!?"

Ang bilis na ng tibok ng puso ko. Kahit panaginip o ilusyon lang ito ayos lang sa akin! Promise! Promise!!

"ELLE!! Until now?!? It's YOHANN. YOHANN!!"

O____O!!!

O____O

-_____-

T____T

Paasa! Akala ko si Kean na. Si Yohann lang naman-- SI YOHANN?!? OMG. Hindi ba iniwan ko siya.. OMG. Awkward!!

"Ano? Magtititigan na lang ba tayo? Tara na!!"

Tapos hinawakan niya kamay ko. Kamukhang kamukha pa rin niya si Kean. Pero.. Iba kasi vibes niya noon eh. Kaya di ko siya pinili. Dumating kami doon sa may gilid. Walang tao. Basa na rin siya. Ano ba kasing gingawa niya dito?!