Nasa cr ng ward si soonyoung. Naglalaslas.
Hinayaan lang niyang tumulo ang dugo sa kanyang braso papunta sa lababo.
Woozi calling. . .
00:01
"Soonyoung?"
". . "
". . .magsalita ka please"
"Ba't ka tumawag?"
"Nag-aalala ako soonyoung."
"Nag-aalala? Akala ko ba wala ka nang pake sa akin?"
"Soonyoung naman. Makinig ka ha"
". . ."
"Kilala kita sa personal. Palagi kitang sinusundan sa mga oras na hindi ka tumatawag sa akin. "
". . ."
"Ginagawa ko ito dahil gusto kitang mabuhay. Ayaw kitang mawala. . ."
". . ."
"Pasensya na kung nagalit ako sa'yo"
". . ."
"Ginagawa ko na kasi lahat tas hindi pa pala sapat "
". . ."
"Kaya please cooperate . . ."
". . ."
"Nagdadrama nanaman ako jusq. Sige, ibaba ko na 'to"
". . . Wag"
". . ."
"Sorry"
"Pinapatawad na kita"
". . ."
"Wag ka nang umiyak. Basta promise me not to harm yourself again. "
Call ended
Tiningnan uli ni soonyoung ang kanyang braso na dumudugo parin at huminga ng malalim.
Alas dose na at hindi pa siya nakakatulog. Tumingin lang siya sa labas at nakita niya ang mga ilaw ng mga buildings sa buong city.
Dialing. . .
00:01
"Hello? Matutulog na sana ako jusq. Anong maitutulong ko?"
"Ay sorry, hindi kasi ako makatulog. Ako lang mag-isa sa ward, umuwi kasi si mama."
"Mmm?"
"Kantahan mo ako please"
"Sige wait, humiga ka muna diyan"
". . ."
". . . "
"Sige na"
". . . Magspospoken poetry na lang ako. Hindi ko alam kung anong kakantahin"
"Sige"
". . . Hindi ko alam kung bakit ka malungkot. . ."
". . ."
"Hindi ko alam na basag na pala ang iyong puso. . ."
". . ."
" pero hindi iyan ang mga sinasabi ng mata mo"
". . ."
" . . . alam mo ba na halos nakikita ko ang kalawakan sa mga mata mong kumikislap na parang
bituin. At may kasama pang ngiti na abot langit. . ."
". . ."
". . . Ngayon ko lang nalaman na iba ang pinapahiwatig ng mga mata at ng puso. . ."
". . ."
". . . Kaya kaibigan, kung may problema ka man tawagan mo lang ako. . ."
". . ."
"Handa akong tumulong sa iyo"
". . ."
"Haha wala na akong maisip. Good night Soonyoung!"
Call ended
