Bouquet of pink roses + Special Chapters

Chapter 11

Author's Note! basahin niyo po to pakiusap!:D

Sorry po kung hindi ako nag UD ng 2 araw..sorry sorry, nagkaroon kasi ako ng problema, pero ngayon naayos ko na!:D

Oo nga pala, salamat po sa mga sumuporta nitong story na ito, sa mga nang add sa Reading list nila, sa mga nag vote, sa mga nagcomment, 

thank you all!:*

1 chapter nalang yung epilogue! 10 VOTES po and comments na kahit ilan para ipost ko yung Epilogue:) 

maghanda po kayo ng tissue for the epilogue..hehehe..

Sa mga hindi pa naka fan sakin BE A FAN na po..:)

OO nga pala, support niyo rin yung isang story ko yung This heart is for you, check nyo nalang sa profile ko:D

Yun lang, maraming salamat ulit sa pagsuporta nitong story ko!:) Yun lang:)

anyway play the song on the other side while reading this chapter thank you-->

.............................................

Chapter 11

Naghahanda ako ngayon, para pumunta sa burol ni Daniel, sa bahay nila, kailangan kung tanggapin na wala na siya,

kasi ayaw kong maging malungkot si Daniel, I know andito lang siya sa paligid binabantayan ako.

Kahapon dumalaw sakin si Robin ang bestfriend ni Daniel,

Nagulat siya nung makita niya ang bouquet na iniwan sakin ni Daniel, nung pumunta siya dito sa bahay para magpaalam, naalala ko pa ang sinabi niya

-FLASHBACK-

‘’Ana, paano napunta sa iyo yan?’’O_O gulat na nagtatakang tanong sa akin ni Robin at itinuro pa ang bouquet na nasa gilid ng kama ko

‘’Rob, Daniel gave me, the day when he died, he came here Rob’’ sabi ko sakanya at umiiyak pa dahil nagkaroon kami ng seryosong usapan about kay Daniel.

Hanggang ngayon kasi hindi pa rin ako makapaniwala na wala na si Daniel, na iniwan na niya ako:(

‘’P-Pero We both buy that in Ilocos, Ana, are you ok?’’ nag-aalalang tanong sakin ni Robin,

si Robin kasi ang kasama ni Daniel na pumunta sa ilocos dahil isa rin siya na na-aasign na magpunta

‘’Rob, maniwala ka, Daniel came here that day, basang-basa siya, at nakasuot siya nung couple shirt namin tapos naka converse siya right? Rob,ako rin hindi makapaniwala pero totoo, at tumawag rin siya sakin, he’s thanking me for everything s-sabi rin niya mahal na mahal niya ako..huhuhuhuhu’’:’( saka ako humagulgul dahil naalala ko na naman siya, kaya yinakap ako ni Robin

‘’Shhh’ tahan na Ana, malulungkot si Daniel niyan, maybe he just came to say goodbye nga, tahan na, at para mag thank you sa lahat ng ginawa mo sa kanya’’ pang-aalo sakin ni robin

‘’You know what? Nung nasa Ilocos kami,  parati kang binabanggit ni Daniel samin, excited na nga na umuwi ang loko eh, excited siya sa kasal niyo, he bought a ring na rin Ana, ang daming niyang pangarap para sa inyo, your so lucky to have him’’ panglalakas loob sakin ni Robin

‘’Yes,I know, I don’t know kung paano ko haharapin ang mga susunod na araw ng wala siya Rob, nung kinuha siya ni Lord, parang kinuha rin niya ang kalahati ng buhay ko’’:’( sabi ko kay Rob na naluluha narin

‘’Be strong Ana, I know Daniel is here,binabantayan ka niya, lakasan mo lang ang loob mo’’

-END OF FLASHBACK-

Natigil ako sa pagbabalik tanaw ng tawagin ako ni mommy

 ‘’hija tara na’’

sila kasi ang kasama kong pupunta

‘’Yes, mi’’

After 20  minutes...

Andito na kami sa harap ng bahay nila, hinawakan ako sa balikat ni daddy at inakay papunta sa loob

‘’Hija be strong okay?''

Tumango lang ako

Pagpasok namin, agad kung nakita ang puting kabaong, dahan-dahan akong naglakad palapit, then tears suddenly fall in my eyes,

Pagtingin ko sa kabaong, I saw his body, I saw him lying inside the coffin, bigla kung tinakpan ang labi  ko at umiyak,

‘’d-daniel-huhuhuhuhu’’:’(

Agad naman lumapit sina mama vicky at papa jack at yinakap ako

‘’hija, be strong’’:’(

‘’D-daniel, bakit mo naman ako iniwan?’’:’(

‘’Hija, tatagan mo ang sarili mo’’sabi ni papa jack

-----------------------------------------------------------------------------

Ngayon ang araw ng libing ni Daniel, andito kaming lahat sa Garden Cemetery,

‘’Si Daniel, ay isang mabuting anak, mabait, masipag at mapagbigay, Anak, kung nasaan kaman ngayon tandaan mo, mahal na mahal ka namin at mamimiss ka namin’’:’( pagkatapos mag speech ni mama vicky ako na ang pumunta sa harap

‘’ Daniel Jack Sandoval, he’s a nice guy, mapagmahal, bolero, he’s a perfect fiancee for me, Di ko alam kung bakit? Bakit siya ang kinuha?:’( mabait naman siya eh, Of all people bakit siya pa..huhuhuhu ..D-daniel, habiboo, I know you’re here, binabantayan mo ako, Tandaan mo mahal na mahal kita, thank you for making me happy in a short period of time, Mahirap pero sabi mo nga di ba, walang permanente sa mundo?:’( Daniel, where ever you go, I will never forget you’’

Madamdamin kung sabi sa harap ng bisita, after my speech I immeiately walk away,

di ko na kaya pang makita ang susunod na mangyayari, cause’ this pain in my heart is killing me:’(