Chapter 4

1K 15 6
                                    

Chapter 4

Kinabukasan…

  Mamimiss ko siya sobra, kagabi nagkaroon ng formal dinner sa bahay nila Daniel, At kagabi rin namin ini announce na magpapakasal na kami, hindi na sila nagulat, sabi nga ni papa

‘’Kala namin di nyo na maiisip magpakasal ah’’

Natigil ako sa pagbabalik tanaw ng may kumatok sa pintuan ng room ko

*tok*tok*

‘’Ana, nasa baba na si Daniel, baba ka na’’ si mama pala

‘’opo mama’’ sabi ko naman

Nag-ayos muna ako bago ako bumaba,

Pagbaba ko nakita ko si Daniel na naka upo sa sofa sa living room namin, agad akong tumakbo papunta sa kanya at niyakap siya

‘’I’m gonna miss you habibooko, ngayon pa lang’’ sabi ko at maiyak-iyak na rin ako

‘’Babiboo naman eh, tahan na, mahihirapan akong iwan ka kung ganyan kan a umiiyak, mamimiss rin kita sobra’’sabi niya sakin at niyakap ako ng mahigpit

After 10 minutes ata na magkayakap kami, binalingan niya ako at hinalikan sa labi saka siya kumalas sa pagkakayakap sa akin

‘’Babiboo, huwag ka nang umiyak ha? Isipin mo nalang ang araw ng kasal natin okay? Tahan na, I love you so much, my princess’’ sabi niya saka niya pinunasan yung luha ko

‘’Mamimiss talaga kita ng sobra habiboo, ngayon lang kasi tayo magkakahiwalay ng 3 araw eh’’:’( sabi ko

Kasi totoo naman eh,

sa ilang taon ng samahan namin na mag boyfriend,

ngayon lang sya mawawalay sa piling ko.

‘’Babiboo, hindi naman kita papalitan eh, ikaw lang po wala ng iba, mawala man ako , eto tandaan mo, ikaw lang po ang nagmamay-ari nitong puso ko, ikaw lang reyna dito’’sabi niya at tinuro ang puso niya

‘’Habiboo naman eh, parang nagpapaalam ka na talaga, parang di ka na babalik, huwag naman ganyan’’:’( sabi ko kasi parang di na siya babalik eh, nung sinabi niya yun,

‘’Babiboo, siempre di kita iiwan, gusto ko lang malaman mo na ikaw lang nagmamay-ari nitong puso ko, babiboo, aalis na ako*pinunasan niya luha niya* Always remember that I really really love you and I’m gonna miss you babiboo’’

Hinalikan niya ako sa noo,

sa ilong

tapos sa lips,

kaya napapikit ako,

pagdilat ko,

ngumiti siya saka siya naglakad papunta sa pintuan, di ko na siya hinatid sa car niya, baka di ko siya mapayagang umalis eh,

Kaya nagbalik na lang ako sa kwarto ko at umiyak ng umiyak hanggang sa nakatulog ako..

..............................................................................................................................................................

VOTE!

COMMENT!

and BE A FAN!:)

Thank you for reading!:) 

Bouquet of pink roses + Special ChaptersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon