Perfect Match

Chapter 20

Kinabukasan...

"Slater, ano na sabi ni Carlo? nakausap mo na ba?" bungad ko kay slater nang sinundo niya ko

"Aga aga carlo agad tanong mo sakin? nakakaselos na ah!" kunwaring nagtatampo na sabi ni slater sakin

"Yung totoo na slater...seryoso ako! Importante to para sa kanila ni ate wends!" sabi ko sa kanya habang abala siya na ikinakabit ang seatbelt ko.

"Sige sige magku-kwento na.. pakiss  nga muna" mabilisang hinalikan ako ni slater sa lips saka pinaandar ang kotse

"O go!" sabi ko naman 

"Ayun pinuntahan ko siya sa bahay niya, nagkainuman kami ng konti tapos I asked him kung anong plano niya sa kanila ni wendy"

"Tapos? tapos?" pangungulit ko pa kay slater

"Ay nako tintin... ang cute mo talaga"

"Alam ko..kaya mo nga ko mahal eh diba?"

"Oo na..hehe.. o ayun, tapos sabi ni carlo irerespeto daw niya ang decision ni wendy na makipagbreak sa kanya at makipagbalikan ky lance"

"Pero slaaaturrr...di pwede yun!! Yun ang pinaka-maling gagawin niya sa buhay niya if ever..mas okay siya kay carlo."

"Tintin.. ate mo ang dapat mo iconvince eh kasi obvious naman na mahal na mahal pa din siya ni carlo eh"

"Hay... slater....anong gagawin ko? sumasakit na ulo ko"

"Tintin.. relax lang..everything will turn out fine"

Nakarating na kami sa university at dumiretso na kami sa staff room. Nakasanayan na namin na magkahawak-kamay maglakad papunta dito.

 Pagkakita ko kay carlo ay bumitaw ako kay slater at agad kong kinausap ito. "Carlo.. wag ka naman mag-give up kay ate wendy.. Alam kong mahal na mahal ka pa din nun.. naguguluhan lang siya ngayon"

"Tin..you know how much I love your ate right? Pero it's still up to her.." sagot ni carlo sakin saka bumalik na sa trabaho niya

                                                                      -------------------------------

"Tin,, kain na tayo...lunch na o" hilahila ni slater ang kamay ko at akay akay ako dahil medyo tulala pa din ako sa kaiisip

"Kakain ka ba o gusto mo pang subuan kita?" kunwaring nagsusungit na tanong ni slater sakin habang nakaupo kami sa cafeteria

"Wag na nakakahiya noh" at unti unti na akong sumubo ng pagkain na binili ni slater para sakin

"Hay nako tintin.. ikaw magkakasakit niyan sa sobrang stress eh.. di mo naman problema yun"

"Slater naman.. si carlo talaga gusto ko para kay ate wendy...kelangan ko makaisip ng paraan para maging okay na ulit sila"

"Hay nako tintin..pakialamera...o "aaaaaah" at sinubuan niya ko ng pagkain ko

"Tulungan mo ko ha.. pag nakaisip na ko ng plano"

"Alam mong tutulungan kita diba kahit pabitinin mo pa ko sa alambre.. basta promise me na wag ka masyado mastress and wag mo pabayaan sarili mo dahil sa problema ni carlo at ng ate mo" mahabang litanya ni slater

"Okay yun lang pala eh" masayang sagot sa kanya