10:08 Pm
Jimelyn: Ikaw nga, mula paa, hanggang ulo. Hindi. Ikaw nga. Nagbago ka man ng istilo ng pananami, hindi ko makakalimutan ang ngiti mo. Ang jacket na binigay ko sayo noon. Ang buhok mong makapal. Nagiba ka na.
Seen 10:15 Pm
Kristian: Ikaw din naman. Ang sexy mo na. Malayo ka sa Jibby na nakilala ko na mas malusog pa sa alaga kong baboy. Mas maganda at may maipagmamalaki ka na, graduated ka na kasi e. Pero, hindi parin nagbago at nagiba ang masungit na ikaw.
Jimelyn: Kristian Fernad, namiss kita.
Kristian: Namiss din kita. Matagal ko na itong kinimkim Jibby, since the day we met, Alam kong mahal na kita Jibby. Alam kong korni, pero yun ang nararamdaman ko, Jibby, I love you.
Jimelyn is typing. . .
10:19 Pm
Jimelyn: Mahal din kita.
![](https://img.wattpad.com/cover/109861397-288-k199690.jpg)
YOU ARE READING
22:19 Strangers
Short StoryHighschool Stories #2 | It's not everytime that laugh cures. *** An epistolary. It takes a genuine personality to make someone smile, but it takes a great sense of humor to make someone laugh. All thanks to a stranger, Jimelyn heard her giggles agai...