Happy Birthday

On the Hospital's Bed

Kitang kita na ang lagas ng buhok ni jr dahil sa sakit na cancer, 3 buwan na siyang nakaconfine sa hospital upang magpanggaling.

Ma : Pa, malala na ang sakit ng anak natin, sa tingin mo kakayanin niya pa?

malungkot na sabi ng nanay

Pa : oo naman ma, kapag nakalagpas pa siya sa darating na kaarawan niya, siguradong lalaban at lalaban pa rin ang junior naten

Ma : maghanda tayo ng magarbo kahit nasa ospital lang tayo, ipakita at iparamdam natin sa kanya ang pag ibig natin sa kanya,

Pa : sge ma, sakto sahod ko ngayon.

dumating ang kaarawan ni jr, pumunta ang mga kaibigan ni jr na may dalang regalo at mga letters para sa kanya . Makikita na marami talagang nagmamahal sa batang ito.Pero, Napansin niya na wala ang kanyang matalik na kaibigan na si Joel, isang batang may kapansanan, pero isa ring totoong kaibigan.

Jr : Ma, nasan si Joel?

Ma : Ay hindi siya makakarating dahil sumumpong ang sakit niya sa paa, pero may sulat siya sa'yo

**isang sulat mula kay Joel **

Uy junjun, pagaling ka na ah, di ba sabi mo gusto mong maging doktor? eh bat ikaw yung may sakit?

Bilisan mo na dyan sa ospital para makapaglaro na tayo sa labas. alam mo naman na ikaw lang ang kaibigan ko diba, sorry, alam ko na kung kailan kailangan kita ay nandyan ka lagi sakin, pero ngayong kailangan mo ako ay wala ako sa tabi mo , di bale pag labas mo dyan , dun ako babawi sayo, kakain tayo ng maraming ice cream at maglalaro tayo ng bago kong kotse. Paglabas mo dyan sa ospital yayakapin kita ng mahigpit na mahigpiiiiiit, miss na kita , lagi nalang akong mag isa dito. :(

bilisan mo nang magpagaling ah.

-Joel

umiiyak si jr nang mabasa niya ang sulat ng kaibigan at miss na din niya ito.

Naaging masaya pa din ang handaan. Makikita sa mga mata ni jr ang tuwa, at ang bawat tears of joy na pumapatak sa kanyang mga mata.

Ma : Pa ansaya ni jr oh,

Pa : Oo ng eh, ngayon ko lng siya nakitang tumawa ulit ng ganyan.

Jr : *salamat mama at papa, ito na ang pinakamasayang araw sa buhay ko, hinding hindi ko ito makkalimutan *

*madaling araw ng umaga*

Ma : Nakalagpas na si jr ng kaarawan niya oh, siguradong di na siya susuko niyan

Pa : Oo nga ma, sana gumaling na siya agad.

*nagising si jr ng may ngiti sa mukha *

Jr : Ma, Ansaya ng bday ko kagabi ! salamat po ng marami ! *ehem * Ehem*

Ma : Natuwa din kami para sa'yo anak.

Jr : Ma, Pa Payakap po, mahal na mahal ko kayo :)

*nagyakapan*

Ma : Anak, sa susunod na bday mo, mas masaya pa diyan ang gagawin natin, at sa labas na tayo maghahanda ! Gusto mo ba yon?

(sabi ng nanay habang magkayakap pa rin sila)

Pa : Oo anak, si joel, pupunta na din siya sa bday mo !

Ma : Kaya magpagaling kana anak ha?

Jr : ...

Ma : Jr ?

(tinanggal ang pagkakayakap )

jr : ...

Ma/Pa : uy jr, sumagot ka naman

*tinignan si junior*

Pa : Uy junior anak, nakatulog ka na ba?

Ma : *inalog si jr* anak? anak? gising anak? may mga sasabihin pa kami ?.. *maluha luhang sabi ng nanay*

Anak ?? ANAK??? GUMISING KAAA!!

Dumating ang balita ka Joel

Joel : hindi ko man lang siya nakita, hindi ko man lang narinig ang boses niya, pano ko siya yayakapin ng mahigpit kung wala na siya? Pano na yung pangarap namin? nawala na ang kaisa isang kaibigan ko, wala na ang bumubuhat sakin, wala na yung nagpapasaya sakin araw-araw. Akala ko ba gagaling siya? Akala ko ba maglalaro pa kami at kakain ng ice cream? Akala ko lang pala......