Selfless - Less Series # 1 - Donita

Chapter 1

Chapter 1

Contract

Ang bigat ng aking dibdib habang nakahinang ang aking mga mata kay Justice. Tila'y binubuhusan ako ng asido lalo na noong hinahaplos niya ang gilid ng mukha noong Lindsay. Umiipon ang mga luha ko. Hindi ako makapagsalita sa bikig na nakabara sa aking lalamunan.

"Lindsay," matamis niyang sabi, "leave us alone for a moment, please..."

Nakita ko ang pagbagsak ng balikat noong babae. Ngumuso ito. "What?" pinadaan na niya ang kaniyang daliri sa nakalantad na dibdib ni Justice. Ngumisi si Justice at binasa ang labi. "I want to be with you," usal niya sa senswal na tono.

Para akong tuod habang pinapanood sila. Bumibigat ang dibdib ko. Sumisigaw na ang aking isip na dapat, ako'y umalis ngunit nawalan na yata ng kakayanan ang aking mga paa na makalakad.

Umumbok ang labi ni Justice sa pagnguso niya. Katulad noo'y mas pumupula iyon sa tuwing ginagawa niya iyon.

"I know, dear, but I have a guest. I should accommodate her professionally, right?" bulong nito sa namamaos na boses.

Kumunot ang noo noong Lindsay, tila'y pinag-iisipan ang sinabi ni Justice. Sa huli'y napabuga ito ng hangin.

"Alright..." mahaba niyang sinabi, bumuga ng hangin, saka'y tumirik ang mga mata. "Text me, dear, if you're done with her, okay?" nagtaas ito ng kilay.

Ngumisi na si Justice. "Okay, dear!"

Kinabig noong babae ang batok ni Justice at inatake ng isang malalim na halik. Noong maghiwalay na sila'y humalik pa ito nang mabilis at ngumiti nang senswal at umalis. Nang siya'y dumating sa aking kinatatayua'y binunggo niya pa ako, dahilan upang mawalan ako ng balanse.

Ang mga nangilid na luha'y tumulo, ang hapdi-hapdi ng aking lalamunan sa pagpipigil na h'wag bumuhos ang aking emosyon. Mabilis akong nagpalis ng luha noong naririnig ko na ang malalaking hakbang ni Justice na papalapit sa akin.

Pinilit kong magpaka-pormal.

"Long time, no see, Donita," seryoso na niyang sinabi. Ang boses niya'y hindi ko mabakasan ng anumang emosyon. Para akong binuhusan ng malamig na tubig.

Napalunok ako. Kinagat ko ang aking labi upang makapagbigkas ng mga salita, "Good morning, po, Sir," aking ani.

Tumiim ang kulay ng mga mata niya. Ang kaniyang malapad na pangangatawan ay nagbibigay sa akin ngayon ng kakaibang kilabot. Noon pa man, alam ko na kung gaano siya kasama. Ngunit, sa lahat ng ginawa ko sa kaniya, tingin ko'y mas lalo siyang lumala ngayon.

Siya'y naghalukipkip. Gusto ko talagang umatras sa lapit niya. Tinagilid niya ang kaniyang ulo. "Let's proceed at that sit over there."

Tinalikuran na niya ako't nauna nang maglakad. Hanggang ngayo'y hindi pa rin siya nagbabago. Ang boses niya'y malaman at maawtoridad, bagay na ayaw ko na sa kaniya, noon pa man.

Tikom ang bibig akong tumalima. Siya'y umupo sa malaki niyang swivel chair samantalang ako'y roon sa bakanteng upuan sa kaniyang harapan. Tanging ang marmol niyang la mesa ang namamagitan sa aming dalawa.

Ang kaniyang kamay ay tinukod sa la mesa. Ang kaniyang nanlulupaypay na mga mata ay tumama sa akin. Matingkad ang kulay ng kaniyang tsokolateng mga mata.

"To be honest, I was surprise that you're the applicant that Jupiter will endorse to me," he smirked. "And to be honest also, I complained that to your agency," ang kaniyang boses ay matalas, katulad ng isang punyal na bumabaon na sa aking dibdib.