A Playgirl Under My Roof

Chapter 11 [ Bestfriend's Heartbreak ]

-- This chapter is dedicate to her. Thanks for liking my work, I appreciate it very much. ;) Mwuahugs guys.

Again, please vote and comment. I need it po kasi. Thnaks po! :))

-----------------------------------------

Bestfriend's heartbreak

            ..... Its hard to say I love you to a friend.

What if magising ka na lang isang umaga na ang kaibigan mo ay mahal mo na?

Hindi ba nakakalito?

Ganyan talaga ang buhay! Minsan masaya, minsan magulo o kaya malungkot.

At higit sa lahat, bubuhos talaga ang isang timbang luha bago mo marealize na hindi ka niya kayang mahalin dahil baliw na baliw siya sa isang lalaki/babae na mahal na mahal niya. 

Agree?

-------------------------

Chapter 10

TOP's POV

"Enjoy Nam"

Yan na lang ang nasabi ko sa kanya ng kunin siya nung Mark na sinasabi nila papuntang stage?. Ako? Ayun, nakatunganga lang sa upuan at nanunuod habang tuwang tuwa si Nam. Ewan ko nga ba kung bakit ako badtrip?!

"Oy Top!" Si Nam.

"Oh?" Wala ako sa mood makipagusap ngayon. Wala akong gana! Ayt bwiset na pakiramdam to oh? Bakit ba ako nagkakaganito? >.<

"Ang sungit mo naman?! Kanina pa ako salita ng salita dito, ikaw naman parag tuod lang dyan! Hmp" Tumahimik na lang siya. Hays, pasensya na Nam pero gusto ko ng katahimikan.

Inihinto ko na ang sasakyan sa harap ng bahay nila. Wala pa rin kaming imikan. "You can go now, goodnight" Sinabi ko yun ng hindi tumitingin sa kanya. Dali dali naman siyang lumabas ng kotse at pinaharurot ko na rin ang sasakyan.

Ang gulo ng isip ko! Sari-saring emosyon nararamdaman ko. May galit, lungkot, discontentment at selos.

Selos? Oh no! Hindi ito maaari!

Screech!

Bigla akong napahinto. Hindi kaya? Hindi kaya inlove na talaga ako kay Nam? Pero hindi ganun kadali yun. Maiilang lalo sa akin si Nam kapag nagkataong malaman niya na ganun ang nararamdaman ko. Shit! Higit sa lahat, may mahal siyang iba! I knew that! Ramdam ko sa bawat kwento niya kung gano siya kasaya.

Beep.. Beep..

Hindi ko napansin na nasa highway pala ako. Nagdulot pa tuloy ako ng traffic. Gusto kong mapagisa at uminom ng alak, baka sakaling mawala na ito bukas. Humanap ako ng bar na pwede kong pagtambayan, yung walang makakakilala sa akin. 

Sa wakas nakakita rin ako. Pagkaupong-pagkaupo ko, nagorder na kaagad ako.

"Isa ngang tequila!" Kailangan mabawasan sakit na nararamdaman ko.

"Sige po sir!" Pagkabigay sa akin, diretso lunok kaagd. Nagulat yung waiter sa akin.

"Isa pa nga!" Ayoko sa lahat na pinagtitinginan ako lalo na ngayon na depressed ako! I feel hopeless.

TT.TT

Nakadami na ako ng inom na may mapansin ako sa tabi ko. Isang babae na umiinom din pero mas mabilis kaysa sa akin. Hanep! Parang hindi babae. Lumapit ako sa kanya, habang siya akala mo siya lang tao sa mundo.