Sleepless Nights Season 1 and Season 2

Season 2: Chapter 31 -Si Sky.

Sky's Pov

Pagkadating na pagkadating namin ni Mama sa America. Pinuntahan agad namin ang nirekomendang ospital sa amin. at naasikaso naman agad nila kami. Naghahanap na rin sila ng heart donor para kay Mama. Pero habang wala pang donor, iniligay muna si Mama sa isang kwarto sa ospital.

Napakabilis ng takbo ng araw, isang linggo na kami dito sa ospital ngunit wala pa ring donor si Mama.

"sky."

napatigil ako sa pagbabasa ng magazine ng marinig ko na tinawag ako ni Mama.

"Bakit po?" tumayo ako at lumapit sa higaan ni Mama.

"Matagal ko ng alam na may sakit ako." tumigil siya saglit "Everytime na may seminar na pinupuntahan ako, it's not true" she paused again. "Nasa hospital ako ng mga panahon na yon. I'm sorry anak kung tinago ko sayo. I just." bigla nalang umiyak." I dont want you to worry. "

Huminga ako ng malalim. Kahit na parang nainis ako sa pagsisikreto sakin ni Mama, I'm not in the place para magalit. May sakit siya at alam kong nahihirapan sya, at ayoko ng dagdagan pa yun.

"It's alright, Ma. Dont cry. hindi po ako galit sayo."

Im so sorry Anak. Ng dahil sakin, You left your girlfriend behind. Im really sorry."

"She's not my girlfriend anymore."

Tiningnan ako ni Mama. I looked away. Ayokong pag-usapan ito ngayon with my mom. I dont want her to blame herself ng dahil sa ginawa ko.

"Ma. Pahangin lang po muna ako sa labas. medyo.. Nagiging amoy ospital na ata ako."

Lumabas na muna ako sa kwarto. Alam ko, mali ang naging desisyon ko nung gabing iyon. Nadala ako ng emosyon ko. Napakawalang kwenta ng dahilan ko para makipaghiwalay kay Cheska. Pano kung kaya pala namin? Pero hindi, nagpakapessimist ako nung gabing yon. inisip ko na hindi namin kaya. Inisip ko agad na hindi namin kakayaning dalawa.

"Ahhm.. Mr. Edward Skyler Mendoza"

Napatingin ako sa taong tumawag sakin.

"You're very lucky." nakangiting sabi sakin ng isang doctor.

*****Cheska's Pov

*yawn*

Kinuha ko yung phone ko.

WAAAAATDAAAAA!

12PM NA!

ANG TAGAL NG TULOG KO!

*stomach growls*

at tsaka..

Gutom na ko. T__T

Si kuya kasi! Bakit di ako ginising! =____=

Tumayo na ako at lumabas ng kwarto ko at dumiretso ng kusina.

Teka.

Asan na yung kuya kong yun? =___=

hay. Whatever! basta gutom na ako! At kakain na ako.

tiningnan ko yung nakalagay na pagkain sa mesa. May trabaho parehas ang mga magulang ko kaya bali kami lang ni Kuya Drei ang nandito sa bahay.

Tatlong chicken ang meron. Since, 2 lang kami ni kuya na kakain, isa lang ang ibig sabihin non, akin ang dalawa! ^_____^

Dinala ko na sa dining room yung pagkain.

Bumalik ulit ako sa kusina para kumuha ng pinggan. Ang kaso pagkabalik ko sa dining room, nandun si kuya.

"Oh! Cheska! dahil 3 itong chicken akin ang dalawa ha?"

"Wah! Unfair!!"

T___T Oo. Kahit na ako ang unang umangkin dun. Unfair pa rin sya! *pout*

Habang kumakain kami, bigla ko nalang naalala yung phone call kanina.

"Ah. kuya Drei."

"hmmm." sabay tingin sakin habang kagat kagat yung chicken.

*pouts* Ang daya talaga! TT^TT

"Sino nga pala yung tumawag kanina?"

"Ah,yun ba?" nakatingin pa rin sakin si kuya habang kinakagat yung chicken!

Hmp! Nang aasar pa ata si Kuya! Iniinggit ako!

"sino nga?" tapos na akong kumain. kinuha ko yung baso ng tubig at uminom.

"Si Sky." -.-

*SPLAAAAAAASSSHHH*

"SI SKY??" O________O

"Ahh! Tangina!" tumayo si kuya kapit yung pinggan nya. =___=++++

"Baluga ka talaga! Muntikan mo pang mabugahan yung kinakain ko. tss." at tiningnan ako ng masama ni kuya.

tumayo din ako.

"BAKIT DI MO SINABI SAKIN KUYA!?! ARGH.!"

Si Sky, Tumawag si Sky! tumawag yung lalaking bigla nalang akong iniwan.

"Joke! Asa ka namang tumawag yun." sabay dila sakin.

"Argh! Nakakainis ka talaga!!"

ewan ko pero nasaktan ako sa joke na yun ni kuya at bigla nalang tumulo ang luha ko. naiinis ako! nagagalit ako! kasi, umaasa ako, na dapat ay hindi.

"Nakakainis ka kuya! Pinapaasa mo ako! Akala ko ba kapatid kita!" sigaw ko.

"Akala ko ba kakalimutan mo na siya?" seryosong sabi ni kuya.

"Mahirap kuya. Mahal na mahal ko siya. Sa tuwing pinipilit ko na kalimutan siya, mas lalo ko siyang naiisip! Mas lalo ko siyang hinahanap, bakit kasi nya ko iniwan, kakayanin naman namin e."

Nilapag ni kuya yung pinggan sa mesa at lumapit si kuya sakin at niyakap ako.

"Kuya.. Naiinis na ako sa sarili ko. Ilang beses ko ng ipinangako na kakalimutan ko na siya, na tatanggalin ko na siya sa isip ko pero heto parin ako, mahal na mahal ko pa rin siya. Kuya. Ayoko na... Hindi ko na kaya. Gusto ko na siyang makalimutan.. Pero bakit ganito, ang hirap hirap."

"Shh.. Ganyan talaga ang pag-ibig. Hindi sa lahat ng pagkakataon magiging masaya ka." pinunasan nya ang luha ko "Kaya." inintay kong mabuti ang susunod nyang sasabihin.

"Hugasan mo nalang ang pinagkainan natin at wag ka ng umiyak. Makakalimutan mo rin yung lalaking yun. "

*PAAAAAAAAAKK*

"Aah! Puta! Bat ka nanghahampas! "

pinahid ko yung luha ko. "Ang galing mo ring mag advice no! Walang kwentang kuya."

"Ang sakit mo namang magsalita." malungkot na pagkakasabi ni kuya. tss. paawa effect. pfft..

tumawa ako. Hindi dahil sa nababaliw ako kundi dahil natutuwa ako kay kuya.

Oo na. Eto na naman ako. Kakaiyak ko lang pero heto, tumatawa ako ngayon. Weird na kung weird. Basta, isa lang ang masasabi ko, kahit na walang kwenta ang kuya ko sa pagbibigay ng advice, the best pa rin sya sakin dahil napapatawa nya ko in times of great sorrow. tulad ngayon.

Pinahid ko pa ang natirang luha sa mukha ko.

"Ikaw dapat ang maghugas! Ng matuto kang magbigay ng advice! Kaya di ka pa sinasagot nyang nililigawan mo e! Bleh!" sabay lakad.

Narinig ko nalang na tumawa ng mahina si kuya at nagsalita.

"Pasensya naman." *kamot ulo sabay ngumiti*

Tumigil ako at tumingin sa kanya.

"I love you kuya." ngumiti ako. "Kahit wala kang kwenta."

"I love you din." nginitian nya ako. "Kahit na baluga ka at tatanga tanga. Hahahaha"

********

Engk! Fail ata chap na to. XD VOTE AND COMMENT! haha. alam ko! bitin ang pov ni sky. sa susunod na chap kasi may pov na naman siya. haha. tsaka ayaw ko agad ireveal lahat agad agad ang mangyayari sa kanya sa America. hahaha.