Her First Date

CHAPTER 3: Move On

-Julia's POV-

Habang naliligo, bigla kong napaisip kasi kagabi pa gumulo sa isip ko yun, eh. Panaginip lang ba talaga yun? Pakiramdam ko totoo, eh!

Malabo! Daniel doesn't like me. Ganun ba talaga ko ka-desperada? Pati sa panaginip? Naku, Julia, move on na! Usong-uso yun. Natapos na kong maligo. Pagkaharap ko sa salamin, napatingin ako sa labi ko .

That stolen kiss felt so real. Hala, ano ba to! Parang tanga lang ako, nakakagat-labi pa! Anlandi ko, ah. Pagkababa ko ,lumapit sakin si Mama .

"Julia, may good news ako sayo!"

"Good news? Ano yun, ma?"

"Sabi ng papa mo, kukunin niya na daw tayo! Titira na tayo sa South Korea! PInayangan ng korte yung petisyon niya sating dalawa!"

'Ha?! Oh my gosh, ma! Talaga?"

"Oo, talagang-talaga. Be ready dahil sa Friday tayo aalis."

"O, sige ba!"

Yes, makakasama ko na si Papa! Makakapunta na kong South Korea pero pano si Daniel? Hala, baka sign na to ni God na mag-move on na ko? Bahala na nga.

Pumasok ako nung Thursday para magpaalam sa mga friends ko atsaka kay Daniel syempre pero absent siya at walang may alam kung bakit. Hindi kaya busy siya dahil he's courting someone? Ano ba to! Eto na naman ako.

Move on, Julia.

Pumunta ko sa bahay nila Daniel pero sabi ng Mama niya umalis na naman daw si Daniel na may kasamang babae! Hmmp! Makita ko lang talaga yung babaeng maaliparot na yun, makakalbo ko yun!

Hay! Another heart ache na naman. Bwisit naman tong si Daniel! Aalis at aalis na nga lang ako dun pa naggaga-ganyan! Ka-BV, ah kahit for the sake lang ng friendship namin, eh.

I want to see him. I want to see his handsome face. I want to hear his voice for the last time pero mukhang impossible yun kung ganito!

Nakiusap ako kay mama na sumaglit sa school bago kami pumunta sa airport pero pagsilip ko dun sa classroom, the guy I wanted to see was not there.

That killed all my hopes na baka we're destined to each other.

"Julia, halika na baka ma-late pa tayo!"

"O, sige, ma." Kahit labag sa kalooban ko, umalis na kami ng school.

-Daniel's POV-

Kainis naman yung teacher na yun, inutusan pa ko. Absent na nga ko nuung Thursday ,eh. Habang naglalakad ako pabalik sa classroom, may narinig ako.

"Uyy, ang swerte ni Julia, no!"

"Oo, teh, kainggit!"

"Buti pa siya pupunta na ngayon sa South Korea!"Ano daw? Si Julia pupunta ng South Korea?

"Excuse, totoo ba yung sinasabi niyo?"tanong ko dun sa nagdadaldalan. Tumango sila.

"Oo, kainggit nga, eh! Kanina nakita naming dumaan dito si Julia kasama yung mama niya."

"Balita ko nga ngayon na yung flight nila, eh! "

This can't be! Julia's leaving the country?! Oo nga pala, iyong tatay ni Julia nasa South Korea nagtatrabaho.

"Thank you, ha ."

Dali-dali akong tumakbo palabas ng school buti na lang walang yung guard dun. Pumara ako ng taxi. Siguro, malaki ang chance na hindi ko na makikita si Julia kung hindi ko susubukan ngayon.

Except for my mother, she's the closest girl in my heart. Habang nabiyahe kami, my head are filled with thoughts of her.

The day she confessed to me. The day I first saw her . The day I danced wih her. Everything. Every memories I shared with her is now flashing back to my mind.

Pagkadating na pagkadating ko sa airport, agad akong dumiretso sa customer service. Tinanong ko kung nakaalis na yung flight papuntang South Korea.

"Sir, the plane just took off ten minutes ago."

What?! Tinanong ko pa rin kung saan yung waiting area nun. Habang tinatakbo ko yun, si Julia lang nasa isip. Para lang tong isang scene sa teleserye, ah. Ano nga ba para sakin si Julia? Bestfriend, di ba?

Ngayon kahit ako hindi sigurado. After the day I stole a kiss from her, she's always on my mind. Kahit ngayon, I could still feel the warmth of her lips.

Hindi kaya mahal ko na rin siya? At hindi ko lang napansin yun dahil lagi ko siyang nakikita biglang isang kaibigan lang and never more than that.

I'm the biggest jerk ever. I'm so stupid. How come I didn't even noticed that?! Pagdating ko dun, wala na ngang mga passenger dun.

I was ten minutes too late. I was too late before I knew that I also love her. Now, she's gone. Congrats, hindi mo siya naabutan.

xx