JOHN POV:
nang makita niya si cony na nasa lobby ng hotel ay nagdalawang isip siya na lumabas ng hotel ngunit nakita at sinundan siya ni cony hanggang makasakay sila sa elevator nagkataon na sila alng yung nakasakay sa elevator na iyon.
"john sandali mag usap tayo"sigaw ni cony sa kanya
"ano naman ang dapat natin pag usapan at oo naalala na kita pati na rin yung mga sakit na dulot ng pagmamahal ko sayo"umiiyak na sabi niya kay cony
"simula noong nalaman ko na ikaw yan john.i tried to say sorry countless times"sabi ni cony
"per bakit ganito hiral akong tanggapin ang sorry mo at hindi ko maramdaman yung sincerity mo sa paghingi ng sorry"sabi ni john
"pero john ako pa nga yung nanligaw sayo.marami ang nagsasabi nerd ka daw at parang bakla pero tinanggap kita kasi mahal kita.lahat lahat sayo tinanggap ko ng buong buo pero isang pagkakamali ko langdi lang ako nakasagot sa mga sulat mo dahil marami akong iniisip noong mga panahon na iyon"paliwanag ni cony sa kanya
"kinailangan kita noong mga panahaong iyon .maraming trahedya ang dumaing sa akin .namatay ang dad ko nabuntis yung kaisa isa kong kapatid tapos nawala ka pa.alam mo bang sayo lang ako humuhugot ng lakas"sabi ni john habang patuloy pa rin ang luha sa kanyang mga mata
"di ako nakarating dahil di ko alam na may nangayari pala kay tito herman at di ako nakabyahe sahil medyo masama na sa akin ang bumiyahe ng mahaba sa kalagayan meron ako tapos tinapon mo na lahat ng merun tayo"sabi ni cony habang tumutulo na rin ang mga luha nito sa kanyang mga mata
di na nakasagot si john at tuluyan nang nilisan ni cony ang lugar.ilang araw din naantala ang taping dahil isang bagyo ang tumama sa albay noong linggo ring iyon
