Sick Of Love:"> (on going-short updates)

chapter 16.1

This one is dedicated for her:"> hope yow like it ate ^__^

<<(a/n: vote muna po kayo and post a comment later para sa reactions..plss and drop some requests po ahehhe thank you mwaah!! wag maging silent readers ah :"))

Chapter 16.1:">

<Jb POV>

“abby, samahan na kita.” Sabi ko

Nag kita kami kanina sa flower shop dito sa may mall.

Birthday nga pala nya ngayon kaya siguro siya nasa flower shop para dalawin nya si tito.

“ano ka ba hindi na noh, nakakaistorbo na ko sayo.”

Tss kung alam mo lang abby, gustong-gusto kitang kasama at kahit kalian hindi ka magiging istorbo sakin.

Kinuwa ko yung bulaklak na binili nya kanina sa flower shop para ako na mag dadala

“ako na mag bibitbit.” Ako at nag wink sa kanya, syempre pogi points.

“ay hindi na ako na, nakakahiya naman sayo.” Siya

“ok lang, sige.” Tapos kinuwa ko ulit sa kanya.

“hindi na, ok lang tlga ako na, kaya huwag ka na makulit jay-jay ha?.”sabi nya. Aish ang kulit!

“aish ikaw ang huwag makulit dyan abby.” Ngayon nag aagawan na kami. Ano ba to simpleng bulaklak lang pinag aagwan namin ahahhaha parang dati lang nung mga bata pa kami.

“a-aray!”

“tama na” sabi ko. Pano ba naman kasi hinahampas na nya ko..tss sadista

“jay-jay ano ba, akin na nga kasi yan, nakakahiya na sayo oh.” Hinahampas nya ko habang nakapout at nag lalakad. Ang galing din ng babaeng to oh multitasking?

Pls lang huwag ka mag pout baka hindi ako makapag pigil at

“a-aray, Oy! Abby masakit na ah, sige ka isa nalang pag hindi ka tumigil dyan hahalikan na kita.”

O__O

Nanlaki yung mata nya, halatang nagulat sa sinabi ko kaya tumigil.

“good, tatahimik ka rin pala gusto pa tinatakot.” Ngayon peacefully na kaming nag lalakad at pinabayaan na nya ko.

Nung malapit na kami sa may store ng Blue Magic bigla syang tumigil

“Bakit?” tanong ko sa kanya.

<Pao POV>

“anak kailangan mo mag pakasal” mama

“ayoko nga sabi eh!.” Sabi ko. Hindi naman talaga ako bastos na bata, hindi ko lang talaga matanggap na kailangan ko magpakasal sa isang taong hindi ko kilala at hindi ko mahal.

 “pero anak ikaw nalang ang pag asa natin.”

“nalulugi na ang kumpanya.” Dagdag pa ni mama.

Despite sa pagiging jolly ko hindi nila alam ang problema ko.

“mama naman.”

“sorry anak.”

“hindi po ako makapaniwala sa inyo.” Sabi ko tsaka nag walk out.

<Gail POV>

“bakit?” napahinto ako at hindi na pinansin yung sinabi ni jay-jay dahil

“Ethan?” sabi ko

“Anong ginagawa mo dito?” ethan. Tapos kumunot na naman ang noo at biglang sumama ang tingin kay jay-jay?

keep on reading:">

abangan ang next update, thank you po mwaah :"*