My Princess :) :* [KathNiel <3]

Chapter 4 [For A Day You're Mine]

~Kathryn’s POV~ 

“Kath please? I’m really sorry.”

 

“Daniel umuwi ka nalang. Ayaw kita makausap”

 

“alam ko mali yung ginawa ko pero, please mag usap naman tayo.”

 

“DJ kahit anu pang sabihin mo hindi na……” at bigla syang

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

lumuhod sya harap ko!

WTF!!!

 

 

“Kathryn, you’re the best girl na nakilala ko. You’re my bestfriend, you’re the sister I never had, you can be the mother I often need. You’re everything I ever needed in my life. And ang tanga tanga tanga ko dahil sinaktan kita. But trust me, I’d rather stay outside you’re house on my knees rain or shine, kesa umalis dito ng di nakukuha ang pag papatwad mo.”

 

 

Nung narinig ko yung mga sinabi ni Daniel, di ko mapigilan ang luha ko. Good thing umuulan, kundi nakoo kitang kita nya yung pag agos ng luha ko. pakiramdam ko bawat salita na binitawan nya, tumagos sa puso ko.

“no one ever said that to me before.” Sabi ko kay Daniel, at lumapit ako saknya para yakapin sya..

“I am sorry Kathryn, truly sorry” bulong nya saken habang nakayakap ako saknya…

“kaw kase e! may paluhod luhod ka pa dyan! Panu kita titiisin kung lage kang ganyan?”

Yinaya ko sya pumasok sa loob ng bahay pero tumanggi sya. Imbis yinaya nya ko na sumama saknya habang umuulan.

“hoi butiki! san ba tayo pupunta? Ang lakas ng ulan oh?” sabi ko kay Daniel..

“may gusto lang akong ipaalala sayo, bilisan na natin.”

 

 

10mins..