When Love Makes Its History [Book 2]

WLMIH Chapter 8 - Expect the Unexpected

Daniel's POV

BONIFACIO UNIVERSITY

"We're back." sabi ni Neil.

"Yeah, we're really back." sagot ko.

We're back at Bonifacio University. Mag aaral kami ulit for one year dahil hindi naman talaga namin na-tapos yung mga course namin dahil sa nangyari. Parang make-up year lang?

"Andami ng nag bago dito." sabi ni Julia.

"Oo nga. Pero kahit ganun, bakit kilala pa rin nila tayo?" tanong ni EJ.

Binatukan ni Neil si EJ. 

"Eh kung lagi kang nasa TV, paano ka hindi nila makikilala? Tanga much?"

Napatawa ako. Ang sarap mag aral muli. Not that I like school but seriously, parang normal na ulit buhay ko. Kahit wala siya.

"So first stop, anak ng? Seriously? Advance Chemistry. Sino meron sa inyo nun?" Sabi ni Diego.

Tinignan namin yung mga schedule namin. "Advance Chemistry din ako." sagot ko.

"Ako din." sagot ni Barbie.

"Buhay nga naman oh. I'm stuck with these two monkeys for a whole damn year." sabi ni Barbie at nag simula ng mag lakad. Tumawa kaming lahat.

"Sorry ka, Barbs. Kami ni Julia, Yen at Kiray ay merong spare time for first period."

Napatigil si Barbie at napaharap sa amin. "Are you kidding me? Seriously, I'm gonna kill the one who made this freaking schedule."

"Ba't ka ba nagagalit? C'mon, it's just for only one period." sabi ni Yen.

"Um, not it's not. I won't be seeing you till last period!" bulyaw niya.

"And how the hell did you know that?" tanong ko. Nag tinginan silang lahat kay Barbie.

"I look it up online." she shurg and walk away.

"Well that was weird." sabi ni Kiray.

"It is." sabi ko. Nag lakad na kami ni Diego.

"You know, parang ito yung first day natin noon. Yung bago mo makilala si Kath at ang The Red Sky?"

"Bakit?"

"Look, every girl here is drooling at us!" Napatingin ako sa pagilid namin. Lahat yata ng girl na madadaanan namin ay napapatigil at napapatitig. Including the ones with boyfriends.

"Yeah, right. Gwapo ako eh."

"Sino nag sabi? Nanay mo?"

"Oo. Pati Tatay ko."

Binatukan niya lang ako at tumawa. Bigla kong naalala si Kathryn, ganun na ganun yung conversation namin.

"Si Kath nanaman iniisip mo noh?" Biglang sabi niya sa akin.

Ngumiti ako ng pilit. "Oo."

CHEMISTRY

Magkaka-team kami Barbie at ni Diego. Obviously, si Barbie ang leader.

"Okay, for our experiment, ilalagay natin ang Caesium sa water."

"Okay, but hold on, kailangan kong mag toilet." Sabay biglang alis ni Diego.

Tinaasan ako ng kilay ni Barbie. "Ano?" tanong ko.

"Go get the materials! May itatanong lang ako." Sabi niya.

Instead kunin ko ang Caesium, kinuha ko ang Chlorine and Soda. Bumalik ako sa table namin, sinuot ko yung apron at safety glasses. Nilagay ko yung soda sa isang plastic bottle, hindi ko siya pinuno. 

Nakita kong pabalik na si Barbie at nakita niya yung ginagawa ko. "No DJ! Daniel! Oh no!" sigaw niya. 

And then bigla kong binuhos ang Chlorine. Noong sumabog yun, mostly kay Barbie napunta.

"What the?! DANIEL PADILLA!" sigaw niya sa akin. Inalis ko agad ang apron ko dahil papalapit na siya sa akin.

And then I run. 

"DANIEL PADILLA! BUMALIK KA NGA DITO! WALANG HIYA KANG LALAKI KA!" sigaw niya sa akin.

I turn at the corner. Isolated ang hallways pero may isang babae ang naglalakad doon. New yata. I slow may pace at bigla siyang inakbayan.

Nagulat siya sa ginawa ko, mag sasalita na sana siya kaso inunahan ko na siya. "Shh. Act normally. May tinataguan lang ako." sabi ko at tumingin sa likod namin.

"Pero it doesn't mean na puwede mo na akong akbayan." Sabi niya sa akin. Napatingin naman ako sa kanya. 

"Hindi ka ba nakikinig?" I stopped.

"What are you doing here?" I asked.

"Ah, mag aaral?" I stared at her.

Because out of all people, the unexpected is standing in front of me.

"You're supposed to be dead, Kath."

------------------------------------------------

An early Christmas gift for all of you, lovely readers.

Like this Chapter? VOTE.

Reactions? COMMENT.

Dedications are based in your comments.