April 23, 2014

38.9K 1K 31
                                    

Dear Art,

So far tapos ng mag-PMS si Grace and things were finally back to normal. And by normal I mean puyat ako dahil hindi sanay ang body clock ko sa bago kong shift and she was thinking of getting another job. Another. Again. It's as if she's not getting tired at all, which I know is not true. Nangangayayat na sya because she works extra hours and she's still learning how to straighten her English during her free time. Nagagawa pa nga nyang maglinis ng bahay, magluto at maglaba tapos ang tulog nya, swerte na kapag lumampas ng four hours.

I also doubled my efforts. Ayaw ko kasing sya lang ang nahihirapan. Since ayaw nyang makinig sakin kapag pinagpapahinga ko sya, naging workaholic na lang din ako.

Para bang nag-uunahan kaming mamatay nito. Haaays.

Kailan kaya kami babalik sa normal? Yung normal talaga? Pero feeling ko, ayaw ko ng "normal talaga". By normalcy, I would have to go back to being the old me. Kinalimutan ko na ang dating ako, Art. This is my life now. And I'm not getting the most out of it.

Fck poverty. Fck the government. Fck anyone who is responsible for this. Sana pala hiniling ko na lang na yumaman ang bansa natin. Pero nakakainis lang kasi kung hihilingin ko naman 'yun, I'd have been one wish short and then what?

Baka hindi ko nakilala si Grace.

Nagmumuni-muni lang, 

Ian

The Misadventures of Finding Mr. Right 1Donde viven las historias. Descúbrelo ahora