Ace-sin Kin's Slave

Chapter 61 - Wild Cat

Chapter 61 - Wild Cat

ANYA'S POV

2:00 PM sabi ng orasan na nakapatong sa side table ng kama ko ilang oras na rin mula ng umalis si Ace-sin pero hindi parin ako kumikilos yakap ko parin ang sarili ko sa ilalim ng kumot na ibinigay nya-sin kanina bago nya ako iwan.

Masakit parin ang dibdib ko pero tumigil na ang mga luha ko sa pag-agos ang iba nga doon ay natuyo na sa mukha ko hindi ko na iyon nagawang pahirin dahil hanggang ngayon hindi ko paring kumilos.

I want to take you Anya and I'm doing it now

Narinig ko ulit ang mga katagang iyon ni Ace-sin na umecho sa isip ko at nagpapabigat sa dibdib ko. Yun ang mga salita na kahit kailan hindi ko akalain na kaya nyang sabihin sa akin. I cried again I don't want to give up on him, not when he never gave up on me, on us.

Alam ko nasasaktan din sya pero pagod na din ako , pagod na akong habulin sya.

I looked at the clock again. It was 8 o'clock gabi na pala pero hindi ko parin kayang kumilos ni hindi ko maramdaman ang antok at gutom basta nakahiga parin ako sa kama kung paano ako iniwan ni Ace-sin.

Pakiramdam ko mas masakit ito kumpara sa naramdaman kong sakit noong iniwan ako ni Ace my heart pounded in my chest Ace-sin accuses me of the very things that I kept running from the people around school.

muling pumatak ang mga luha ko, kung pwede lang ayoko na umiyak, ang sakit na ng mga mata ko, pati dibdib ko pakiramdam ko sasabog dahil sa sobrang sakit. ayoko na talagang umiyak pero hindi ko mapigil.

"Let's see how good you are in bed"

Narinig ko ulit na umecho sa utak ko ang mga katagang iyon mula kay Ace-sin kaya muling sumikp ang dibdib ko, words counldn,t explain the anguish and confusion. My mind felt like it was exploding, yung pakiramdam na gusto mo nalang mawala na para matapos na.

" Anya!"

Narinig ko. may tumatawag sa akin sa labas

" Anya nandyan ka ba?"

Sabi ulit ng pamilyar na boses mula sa labas, kilala ko iyon si Ella ang tumatawag sa akin.

" Please Anya kung nandyan ka buksan mo yung pinto, let me in please" sabi pa ulit nya

God knows gustong gusto kong tumayo at tumakbo papunta sa kanya pero hindi ko magawa, ayokong kaawaan nya ako.

" Anya I'm woried about you, please open up. talk to me, let me help you." sabi pa ulit nya at kahit hindi ko sya nakikita alam ko na umiiyak sya.

Manhid na ako, sinasabi ng utak ko na puntahan ko sya pero hindi ko magawang kumilos, ayaw gumalaw ng katawan ko.

" Kung ayaw mo akong kausapin o makita naiintindihan ko sorry, sorry kung natagalan ako bago ka puntahan. I'm sorry Anya, sorry I wasn't there to defend you when everyone was judging you. Ang totoo tulad din nila ako, Sorry talaga I failed you as a friend, hindi ko sinasadya Anya, sorry I wasn't there when you needed me the most ."

Alam kong nasasaktan din sya at hindi ko iyon gusto, bakit ba ang daming kailangang masaktan dahil sa kagagahan ko. ilang sandali pa ang lumipas wala na ulit akong narinig na nagsalita, siguro umalis na din si Ella. Sa isip ko tama na din yun mas masasaktan lang sya kapag nakita nya ako sa ganitong sitwasyon.

My world was destroyed. everything... was... broken.... Axel and Laura ripped apart my life,

Pakiramdam ko nanghihina ako all my life I was mistreated I felt broken, muli kong yinakap ang sarili ko ramdam ko sa sarili ko ang pag-iisa at dahil dun lalo akong nahihirapan, at pakiramdam ko something in my head turned off and I felt my mind and body shut down.