Unknown Fallen (Supernatural)

2x5 Goodbye,old friend...

"Do you hear little girl singing?" sonundan bir kesit :

Rue gözlerini zorla açtığında etrafı bulanık görüyordu.Sağa doğru dönüktü ve kafasının hala kanadığını hissedebiliyordu.Gözlerini kırpıp duruyordu.En sonunda normal şekilde görmeye başladığında karşılaştığı şeyi görünce yüksek sesli bir çığlık attı.Ozan'ın cesedinin tam yanına yatırılmıştı ve ellerini tutuyordu.Hızlıca geri çekildiğinde başı döndü ve elini alnına koyarak ayağa kalktı.Sendeledikten birkaç saniye sonra dengesini düzene soktu ve duyduğu şarkıyla tekrar kendine geldi.

Küçük iblis yeniden şarkı söylüyordu.

Kız şarkı söylerken aynı anda elinde tuttuğu elle oynuyordu -evet gerçek bir el- Rue hemen Ozan'ın iki elinide kontrol etmeye kalktı ama tabiki,tahmin ettiği gibi,o el Ozan'ın eliydi.

Yapmaması gerektiğini biliyordu fakat sinirli bir şekilde küçük kıza doğru yürüdü ve bağırmaya başladı.

"Ona zarar vermemenizi söylemiştim!Lanet olası pislikler!Ona değil,Sam'e ya da Dean'e de değil ona zarar verin demişt-"

Cümlesini bitiremeden küçük kızın el hareketiyle olduğu yere çakıldı ve nefeste alamıyordu.Ellerini boğazına götürüp tepinmeye devam etti.Küçük kız gücünü iyice arttırdı ve Rue ağzındaki kan tadını hissedebiliyordu.Eğer kız biraz daha devam ederse gözleri yuvalarından fırlayacaktı.

Tam bayılmak üzereyken küçük kızı birisi durdurdu.Rue yere sert bir şekilde düştü ve ayağını burktu.Acı içinde kıvranırken çenesinde bir el hissetti.Kafasını kaldırdığı gibi yemyeşil gözlerle karşılaştı.

"Crowley."

"Okay kid,I'm gonna throw you in hell this time." :

Rue buraya gelmek istediğine pişman olmuştu.Aslında yaptığı herşeyden pişmanlık duyuyordu.Eğer Elysian'a güvenebilseydi,bu lanet olası olaylar yüzünden kimse incinmeyecekti.Ya şuan kampta iblisler varsa?Kampa giremeseler bile avcılar saldırmak için dışarı çıkacaktı.Ailesine olan herşey gibi kamptakilerde onun yüzünden hayatlarını kaybedeceklerdi.Geride kalan çocuklar ise aynı onun gibi sokaklarda kalacaktı. 

Herşey onun yüzünden olmuştu.Ve düzeltme sırası ondaydı.

Zorlada olsa ayağı kalktı ve yüzünü Crowley'ninkine yaklaştırdı.Crowley ise hala sırıtmakla meşguldü.

"Beni dinle pis iblis,eğer Winchesterlardan birine zarar verecek olursan,sonuçlarına katlanmak zorunda kalırsın."

Crowley Rue'ya doğru bir adım attı.Artık konuşurken nefesleri bile hissediliyordu.

"Hangi sonuçlar,küçük şirin kız?"

Rue kızgın bir şekilde Crowley'e baktı ve sırıttı.

"Bilmem.Belkide Elysian sonuçları diyebiliriz."

İblis kahkaha attı ve ellerini cebine koydu.Küçük şarışın iblisin yanına gidip kafasını okşarken bir yandan Rue'yla konuşmaya devam ediyordu.

"Rue,Rue,Rue.Lütfen.Kendi kızım bana ne gibi sorunlar çıkarabilir ki?"

Rue duyduğu cümleyle şoka girmiş gibi hissetti.Kısık ve korku dolu bir sesle "Kızın mı?" dedi ve yutkundu.

"Elysian senin..kızın mı?Nasıl,bu imkansız.O bir melek ve..."

"Jeton düşüyor.Sana hiçbir şey anlatmadı mı yoksa,ha?"