Τι κάνω τώρα..
"έγινε κάτι?" η Σοφία βγήκε από το μπάνιο "ε..?όχι.. Τπτ.." κούνησα το κεφάλι μου και κατέβηκα από τον πάγκο,παραπατησα και πιάστηκα από το πάγκο για να σταθεροποιησω τον εαυτό μου.. "φαίνεται να ήπιες και εσύ αρκετά.."
"ναι..κα..Καλύτερα να πάω σπίτι.. Συγνώμη.." βγήκα από το μπάνιο και πήγα στο τραπέζι, ο Αντώνης πέρναγε καλά και δεν ήθελα να τον ενοχλήσω, πήρα την τσάντα μου και βγήκα έξω... Τα πράγματα μπερδεύτηκαν πολύ, έγιναν σκατα από την μία στιγμή στην άλλη.. Έφτασα στο σπίτι λίγο πριν βρέξει, μπήκα μέσα, έβγαλα το φόρεμα και ξάπλωσα... Όλα σκατα όλα χάλια.. Δεν μπορώ να της το κάνω αυτό, όχι τώρα που έχει αρχίσει και ξεπερνάει τον Αντώνη... Βασικά γιατί το συζητάω αφού δεν μου αρέσει, μαζί του μεγάλωσα αν μου άρεσε θα το ήξερα... Εξάλλου ειναξ φίλος του αδερφού μου, όχι απλός φίλος.... Κολλητός!
Όχι..όχι δεν γίνεται, ειναξ όλα στο μυαλό μου, θα μπερδεύτηκε, ναι αυτό είναι μπερδεύτηκε, έκλεισαν τα φώτα και νόμιζε ότι ήμουν η Σοφία, είχε πιει και αρκετά... Ναι.. Αυτό είναι, εντάξει!
Πφ...γιατί όμως νιώθω χάλια ?
Γύρισα από την άλλη και ξάπλωσα... Προσπάθησα να κοιμηθώ αλλα τίποτα... Έπιασα τον εαυτό μου πολλές φορές να το σκέφτεται,ειναξ τόσο λάθος...
Άκουσα θόρυβο και κατάλαβα ότι γύρισε ο Αντώνης..
"Είσαι καλά?" η πόρτα άνοιξε και ξεπεταχτηκε η Σοφία "Σοφία?τι κάνεις εδώ?" την ρώτησα και πεταχτηκα πάνω "θα κοιμηθώ εδώ... Δεν πάω σπίτι... Εξάλλου έχω να σου πω!"
"να μου πεις ?έγινε κάτι?" την ρώτησα και ξεροκαταπια...
"όχι τπτ..." κάθισε δίπλα μου "είδες πόσο γλύκας είναι?" με ρώτησε!
"ναι..Ναι..δηλαδή δεν το είδα αλλά για να το λες.."
"και όλο μου μίλαγε..!"
Ήθελα να φωνάξω, να τσιριξω, η φωνή μου εσκιζε τα χείλη μου, ήθελα να της πω Σοφία?με φίλησε! Όμως δεν μπορούσα, δεν ήθελα να της πω ψέματα αλλά ούτε και αλήθεια. Καλύτερα να το ξεχάσω, θα το ξεχάσει μέχρι αύριο, εξάλλου μεθυσμένος ήταν και μπερδεύτηκε, δεν υπάρχει θέμα... Χαλάρωσε Μαρία! Είπα στον εαυτό μου... Πήρα δύο βαθιές ανάσες και ξανά ξάπλωσα "εκεί έχω πιτζάμες!" της έδειξα το συρτάρι απέναντι και γύρισα από την άλλη "έχεις κάτι?" με ρώτησε "εγώ?όχι. Όχι....καλά είμαι...απλά νυστάζω... Θα μιλήσουμε αύριο!"
Εκλεισα τα μάτια μου και κάποια στιγμή με πήρε ο ύπνος..
***
"Ξυπνααααα,αντεεεεεεε, πήγε 8.00 χάνουμε το σχολείο!"
Γουρλωσα τα μάτια μου και πεταχτηκα πάνω.. Ωχ..τρέχα! Σηκώθηκα πάνω, της έδωσα ρούχα και φόρεσα και εγώ ότι νάναι, κατεβηκαμε στην κουζίνα και ήταν εκεί ο αδερφός μου "μπα...αργησατε ?"
Πωωωωωωωωω δεν έχω όρεξη για ειρωνεία " έλα Σοφία πάμε!"
"τσ..απλά περιμεντε, θα σας πάω εγώ!"
Μας είπε, πήρε την τσάντα του από κάτω και τα κλειδιά από τον πάγκο και βγήκε έξω, κοίταξα την Σοφία και εκείνη μου έδειξε το ρολόι.. "πάμε!" της είπα, τρέξαμε έξω και μπήκαμε στο αυτοκίνητο, και ναι μετά από τόσο καιρό που έχει αυτοκίνητο μας πάει τώρα.. Πως και δεν περάσαμε να πάρουμε καμιά φίλη του.. Χμ..
"ευχαριστούμε!" του είπα για να μην φανούμε και αχαριστες, πήγαμε στην τάξη και ευτυχώς δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα. Το μόνο που μας έλειπε είναι μια υστερικη Ιωάννου...
Ντριιιιιιιιιννννννννννν
"Τι έγινε εχθές ?" η Σοφία είχε μπει μέσα στο αυτί μου
"πάω να φάω!" σηκώθηκα από το θρανίο και βγήκα από την τάξη, είδα τον Άγγελο με τους φίλους του και ξανά μπήκα μέσα "ξερς τι?δεν πεινάω.." κάθισα δίπλα της και άνοιξα ένα βιβλίο "με αποφεύγεις ?" με ρώτησε "εγώ?όχι, τι βλακειες λες, πως σου ήρθε αυτό.. Τσ..Εγώ να σε αποφεύγω..." "α...ιδέα μου τότε..! Να σου πω για χθες ?"
Με ρώτησε
"ναι..Ναι πες.."
