Chapter 27

465K 9K 2.1K
                                    

Chapter 27

"Dana, wake up."

"Mmm."

"Hey!" Someone's shaking me. Fck it =___=

"What?! Past 1 na ako nakatulog. Let me sleep, guys." I said then i went back to bed. Hindi ako nakatulog kagabi because of Andy. I'm freakin' worried. 

"Fine then. Kami na lang ang pupunta kila Dave. Suit yourself." Nof said then i heard the door being closed.

I didn't bother running after them. Susunod na lang ako. 6 am pa lang naman eh. But i grabbed my phone and texted Sara.

To: Sara Gomez

Be there before 8. Sorry.

Then i tried to sleep again..

"I hate you, DK!"

Si Jamie.. I thought she's dead?

"I hate you, DK!"

"I hate you, DK!"

She's coming near me..

"I hate you, DK!"

She's suffocating me! Someone help.. Andy..

"I hate you, DK!"

"Aaaagh!!" Napaupo ako sa kama. It's just a dream, Dana. Hindi totoo yun. Calm down. Panaginip lang yun. Jamie's dead. She's gone.. Forever. At wala kang kasalanan. You're innocent. Hindi mo ginustong mamatay siya..

After that freaky nightmare, naligo na ako at nagbihis. Before 8, nakila Dave na ako. I went inside their house. Kilala na naman ako ng guards dito eh, so no worry.

As i entered their house, pumunta agad ako sa mini bar. I don't know, it's just that feeling ko, nandun si Andy..

And there he is.. "Andy.." I went near him and stared at his eyes pero hindi siya nakatingin sa akin. His eyes are glued on the floor. But i can see the dark circles around his eyes. He's been up all night. 

"We should probably go." Dave said.

"I think so, too." Kim said. 

Then biglang lumapit sa akin si Sara, "Talk to him, alright? He loves you, Dana. That's one thing we are all sure of." Then she kissed my cheeks, "Good luck. Malalampasan niyo din yan.."

Kami na lang ni Andy ang nandito.

"Andy, talk to me."

No use, hindi pa din siya nagsasalita.

"Come on! Magsalita ka! Sisihin mo ako, magalit ka sa akin! Curse me all you want! But don't you ever try not speak to me!" I shouted. Nahihirapan na ako. Hindi ako sanay na hindi siya nagsasalita. Sanay ako na lagi siyang may sinasabi sa akin. Mas gusto ko pa na sisihin niya ako sa nangyari, that would be better. Pero yung ganito na hindi niya ako kinakausap? It sucks. It's worst.

Hindi pa din siya nagsasalita, instead, tumayo siya fom the stool and started walking away.

"Bullsht!" Binato ko yung baso. I don't care kung maubos ko lahat ng wine glass nila dito! Naiinis na ako!

Huminto siya sa paglalakad.

"Alam ko naman na ako yung may kasalanan eh. Ang tanga tanga ko. Ang ggo ggo ko! Ang immature ko para patulan siya. Alam ko, Andy. Alam ko. Sabihin na nilang ako yung may kasalanan, ako yung may mali. Wala naman akong pakielam eh."

I paused, hindi ko mapigilan, naiiyak na ako. Nanginginig na yung boses ko.

"Mahal kita eh. Alam mo yun? Alam mo yung masakit? Yung sinabi mo na pinaglalaruan kita! Tangina naman kasi! Minsan ko na nga lang sabihin yun, hindi pa ako paniniwalaan. Alam mo kung gano kasakit yun? Tagos, Andy. Tagos."

Good Girl Gone Bad (PUBLISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon